Ik was er al weken bang voor en vandaag is mijn vermoeden bevestigd; Coco is weer zwanger..
Morgen, precies weken geleden op de dag dat de kittens 5 weken oud waren, had ik haar zoals normaal naar buiten gelaten. Ik zat nog steeds slecht in mijn vel omdat mijn voet weer opnieuw ontstoken was en ik er voor de 4e keer mee naar de huisarts moest. (Ik ben op 31 maart in een hele grote splinter gaan staan die 4 weken in mijn voet heeft gezeten met een flinke ontsteking tot gevolg en ben er nu 8 weken later nog steeds mee aan het modderen terwijl er na 4 weken wel eindelijk 2.5 cm hout uit gekomen is) Ik heb niets aan haar gemerkt en niet gezien dat ze krols was. Toen ik echter weer beneden kwam zag ik dat James er bovenop zat. Ze konden de daad niet afmaken maar ik wist natuurlijk niet zeker of ze al eerder wat gedaan hadden. De rest van de tijd zat James weliswaar gescheiden van de dames met hun baby’s maar ze was wel een half uurtje al buiten geweest.
Ik heb meteen overleg gehad met de dierenarts. Er is een abortus middel maar dat is voor honden en niet veilig bewezen voor katten…lastige keuze. Wat er nog bij kwam was dat dat middel precies op zondag gegeven moest worden en dat is de dierenkliniek dicht en ze hadden ook niet toevallig dienst. Met corona was niet natuurlijk nou ook niet echt een spoedgeval. De pil geven wat ik als idee van een andere fokker kreeg durfde ik niet. Straks zou dat resulteren in toch kittens maar dan gehandicapt of zo. De dierenarts vond het ook geen goed idee. Dus wat dan? We hebben maar besloten er het beste van te hopen. Ik had ze tenslotte onderbroken, wie weet ging het wel goed. Coco heb ik ook niet meer krols gezien. We hebben haar wel een week lang bij James weg gehouden. Ik begon me al af te vragen of ik me het hele verhaal verbeeld had. Ik had al weken vreselijk slecht geslapen misschien had ik me gewoon vergist?
Ik ging haar wel wegen na een paar weken en ze was wat zwaarder dan voor de eerste zwangerschap maar dat kon natuurlijk. In de loop van de tijd moest ik echter vaststellen dat ze binnen 3 weken 500 gram aan kwam..oh oh…. Ook werd haar gedrag merkwaardig, ze wilde steeds weg uit de kattenkamer maar zodra ze aan de andere kant van de deur stond weer terug. Eigenlijk was ze bijna non stop aan het miauwen. Dus voor vanmorgen op dag 27 een echo gepland en ze is niet een beetje zwanger maar ze dierenarts dacht er minimaal 5 te tellen op de echo! :O
Poeh dat was best even schrikken. Ik voel me heel schuldig en maak me zorgen. Wij zijn geen fan van katerverblijven waar de katers afgescheiden van de poezen buitens huis leven maar dit is dan wel weer het nadeel natuurlijk. Gelukkig heeft ze er nog nooit zo goed uit gezien als nu. Haar haren groeien en glanzen en ze is lekker gevuld en niet alleen haar heel iets dikkere buik maar oogt alom wat flinker. Dus alles wat wel nu kunnen doen is hopen op een voorspoedige dracht en weer een makkelijke bevalling en gezonde kittens!! Voor wat mijzelf betreft zijn ze natuurlijk ontzettend welkom! Ik heb wel aan haar gevraagd: “Kunnen we dit keer iets zien in een andere kleur?” ;)
Morgen, precies weken geleden op de dag dat de kittens 5 weken oud waren, had ik haar zoals normaal naar buiten gelaten. Ik zat nog steeds slecht in mijn vel omdat mijn voet weer opnieuw ontstoken was en ik er voor de 4e keer mee naar de huisarts moest. (Ik ben op 31 maart in een hele grote splinter gaan staan die 4 weken in mijn voet heeft gezeten met een flinke ontsteking tot gevolg en ben er nu 8 weken later nog steeds mee aan het modderen terwijl er na 4 weken wel eindelijk 2.5 cm hout uit gekomen is) Ik heb niets aan haar gemerkt en niet gezien dat ze krols was. Toen ik echter weer beneden kwam zag ik dat James er bovenop zat. Ze konden de daad niet afmaken maar ik wist natuurlijk niet zeker of ze al eerder wat gedaan hadden. De rest van de tijd zat James weliswaar gescheiden van de dames met hun baby’s maar ze was wel een half uurtje al buiten geweest.
Ik heb meteen overleg gehad met de dierenarts. Er is een abortus middel maar dat is voor honden en niet veilig bewezen voor katten…lastige keuze. Wat er nog bij kwam was dat dat middel precies op zondag gegeven moest worden en dat is de dierenkliniek dicht en ze hadden ook niet toevallig dienst. Met corona was niet natuurlijk nou ook niet echt een spoedgeval. De pil geven wat ik als idee van een andere fokker kreeg durfde ik niet. Straks zou dat resulteren in toch kittens maar dan gehandicapt of zo. De dierenarts vond het ook geen goed idee. Dus wat dan? We hebben maar besloten er het beste van te hopen. Ik had ze tenslotte onderbroken, wie weet ging het wel goed. Coco heb ik ook niet meer krols gezien. We hebben haar wel een week lang bij James weg gehouden. Ik begon me al af te vragen of ik me het hele verhaal verbeeld had. Ik had al weken vreselijk slecht geslapen misschien had ik me gewoon vergist?
Ik ging haar wel wegen na een paar weken en ze was wat zwaarder dan voor de eerste zwangerschap maar dat kon natuurlijk. In de loop van de tijd moest ik echter vaststellen dat ze binnen 3 weken 500 gram aan kwam..oh oh…. Ook werd haar gedrag merkwaardig, ze wilde steeds weg uit de kattenkamer maar zodra ze aan de andere kant van de deur stond weer terug. Eigenlijk was ze bijna non stop aan het miauwen. Dus voor vanmorgen op dag 27 een echo gepland en ze is niet een beetje zwanger maar ze dierenarts dacht er minimaal 5 te tellen op de echo! :O
Poeh dat was best even schrikken. Ik voel me heel schuldig en maak me zorgen. Wij zijn geen fan van katerverblijven waar de katers afgescheiden van de poezen buitens huis leven maar dit is dan wel weer het nadeel natuurlijk. Gelukkig heeft ze er nog nooit zo goed uit gezien als nu. Haar haren groeien en glanzen en ze is lekker gevuld en niet alleen haar heel iets dikkere buik maar oogt alom wat flinker. Dus alles wat wel nu kunnen doen is hopen op een voorspoedige dracht en weer een makkelijke bevalling en gezonde kittens!! Voor wat mijzelf betreft zijn ze natuurlijk ontzettend welkom! Ik heb wel aan haar gevraagd: “Kunnen we dit keer iets zien in een andere kleur?” ;)
RSS Feed
