In een hele lange reeks dierenarts bezoeken (8 van de 12 hebben de afgelopen 2 weken de dierenarts bezocht!!!) sloot Marcus (hopelijk!!!) de rij vandaag. 

Ook hij moest zijn tanden voor de eerste keer laten schoonmaken. Hij heeft 1 kiesje moeten inleveren. Voor zijn doen (Marcus houdt NIET van dierenartsen) was hij super braaf! Alleen toen hij uit de narcose was durfde niemand hem daar goed uit de bench te halen want hij zat heel gevaarlijk te blaffen en te grommen ;) 

Gelukkig kwam vrouwtje hem meteen ophalen. Hij had zelf zijn infuus al gedeeltelijk los getrokken en nadat hij een bandje om zijn bek moest om de rest van het infuus los te maken en toen ook nog zijn urine liet lopen in alle paniek, zat alles inclusief het vrouwtje,  onder het bloed en de pis! 

Thuis is het nog een beetje lastig. De rest raakt erg van streek door de luchtjes die hij mee neemt. Met name Mattie is er van overstuur en wil heel erg graag even op zijn gemak aan Marcus ruiken. Maar Marcus wil letterlijk geen hond bij zich in de buurt hebben. Dan wordt hij verschrikkelijk boos. Dus zit die arme ziel de hele ochtend en middag al alleen in de bijkeuken. Hij is ook heel iets aan de diarree, ik vermoed van alle stress. Intussen ligt hij lekker in Lucas bench te slapen (zijn favoriete plek, altijd al geweest! ;-)) Vanavond mag hij weer wat eten. En dan hopen we maar dat morgen alle vieze luchtjes zijn weg getrokken! En dat dit voorlopig het laatste dierenarts bezoekje was!!!! 

Afgelopen dinsdag was ik met Thomas met de dierenarts. Hij had een zere rug dacht ik, maar ik wilde voor de zekerheid even laten checken of het niets anders was. De afspraak met de orthomanueel dierenarts was intussen al gemaakt en nu, vandaag,  intussen ook geweest. Woensdag was de pijn zo erg dat we heel erg vreesden voor een derde hernia maar zijn rug is gelukkig prima. De pijn zit in zijn heupen en een knie, hoogstwaarschijnlijk slijtage. Het gaat nu alweer een stuk beter met hem. Als de pijn terugkomt moeten we foto's laten maken. 

Hoe dan ook,  de dierenarts heeft hem helemaal nagekeken woensdag en ik vroeg of ze ook zijn anaalklieren wilde checken omdat hij daar in het verleden een keer een probleem mee had gehad. Nadat ze klaar was zei ze: "Zo, even mijn anaalklier kapsel weer uit doen". Ze haalde een elastiekje uit haar haar wat er even op een nonchalante manier in was gedaan. (Voor mensen onbekend met het verschijnsel anaalklieren uitknijpen, bij pech kan dit nogal explosief gaan, met Leopold zat het een keertje in de ogen van de dierenarts!!!) 
Ik moest lachen en ik zei tegen haar: "anaalklier kapsel??" Dan draag ik altijd een anaalklierkapsel" 

Ik realiseerde me toen dat ik,  nu ik eindelijk mijn haar weer echt lang heb,  het alleen nog maar achter in mijn nek gefrommeld in een elastiekje draag. Heb zo mijn best gedaan het te laten groeien en het zit me kennelijk alleen maar in de weg. ;) Een.."anaalklier kapsel???" Dat wilde ik niet hebben ha ha ha! Dus afspraak gemaakt bij de kapper en mezelf een  nieuwe coupe laten aanmeten. Weg met het anaalklierkapsel! :D

En ook Lola is klaar. Vanmorgen eerst de echo gehad. Een andere dierenarts luisterde eerst nog even naar haar hart en was er heel stellig in, een echte hartruis. Uit de echo bleek dat een van de hartkleppen ergens tegen aan slaat. Echter alle andere hartfuncties waren uitstekend en er is geen enkel teken van HCM of iets anders. Dat was dus wel een opluchting. 

Deze dierenarts, en ook de dierenarts die de tandheelkundige behandelingen doet, zag geen enkele reden om aan een ernstiger aandoening aan haar tanden of tandvlees te denken en ook de bloedonderzoeken op FELV en FIV waren volgens hun in dit geval flauwekul.  Ze kunnen kennelijk nog wel eens van mening verschillen! ;) Dit paste echter ook beter mijn eigen gevoel er over. 

Ze is onder narcose gegaan en ze hebben bij de pijnlijke plek een kies getrokken waar de wortel er niet goed van uit zag. Het was een heel veel voorkomend probleem zeiden ze. Ze is weer lekker thuis en ze hoeft ook geen medicatie meer en niet meer op controle te komen. Dat zal mijn lieve meisje fijn vinden want hoewel zich weer voorbeeldig gedragen heeft gaat ze echt niet graag mee. 

Ik mocht voor Lucas en Lola samen 400 euro afrekenen, dat viel niet mee maar goed het hoort erbij! 

De eerste hindernis deze week is genomen. Lucas is vanmorgen bij de dierenarts geweest en deze heeft bij hem maar liefst 10 tanden en kiezen getrokken! Het was erbarmelijk zei de dierenarts hoe slecht zijn gebit is. Ik hoefde me gelukkig niet schuldig te voelen want ontzettend veel teckels hebben zo'n waardeloos gebit zei hij. 

Ik kende het nog niet in deze mate hoor. Mijn vorige honden hadden op de leeftijd van 14 en 15 jaar vrijwel al hun tanden nog en Thomas mist op zijn 10e ook slechts 1 kiesje. Maar Lucas heeft dus een dramatisch slecht gebit. We gaan over een paar weken toch nog maar een poging doen om zijn tanden te gaan poetsen anders is hij over een jaar waarschijnlijk alweer de klos, want een aantal andere kiezen zijn ook nog erg slecht.   

Ik kon hem anderhalf uur later alweer ophalen, toen hoorde ik hem door de telefoon al alles aan elkaar blaffen. Dat blaffen heeft hij thuis ook nog 3 uur volgehouden. Hij deed erg lelijk naar de rest (net als vorig jaar met die maagbloeding) dus heb ik hem in zijn bench gedaan maar dat wilde hij niet, maar hij wilde ook niet bij de rest zijn. Na 3 uur heeft hij toch even doorgezet en nadat hij met name Mattie een aantal keren had weg gegromd en ik een wat nerveus en chagrijnig wordende Thomas en Julius een paar keer tot de orde geroepen had werd het eindelijk iets rustiger. 

Hij had vreselijke honger maar mocht vanavond pas eten. Ik heb toen toch maar even de dierenarts weer gebeld of hij echt niets mocht hebben want dit was wel heel zielig.  Vooruit een heel klein beetje, een derde van zijn normale voer. Hij slikte het in 1 hap door!

Nu ligt hij eindelijk even naast me te slapen!!

Morgen de tweede hindernis, Lola voor de hartecho en tandarts onderzoek.

Ik durf best te beweren dat ik normaal vrij alert ben met wanneer een dier van ons ziek is of gewond. Ik ben er ook al eens van “beschuldigd” veel te snel naar de dierenarts te gaan. Maar nu heb ik iets grandioos gemist en ben ik voor mijn gevoel veel te laat bij de dierenarts. :(


Gisteren schreef ik nog dat ik een afspraak gemaakt had voor Lucas om zijn tandjes te laten reinigen volgende week. Hij stonk de laatste dagen zo uit zijn bek. Ik had al wel een aantal keren gekeken naar zijn kiezen maar die zagen er, hoewel wat veel tandsteen hier en daar, normaal uit. Ook merkte ik niets aan hem in de zin van pijn of zo. Hij heeft gisteren nog vrolijk een gedroogde eende-nek en een gedroogd lamsoor zitten oppeuzelen! En hij speelde, was vrolijk en wandelde ook net zo enthousiast als anders!

Vanmiddag echter stootte ik per ongeluk zijn bek aan en toen piepte hij. Weer kijken.. en ik zag weer niets bijzonders. Daarna zag ik dat hij zijn eten niet opschrokte zoals normaal maar vrij voorzichtig zijn bakje leeg at. Dat deed toch echt wel wat alarm bellen rinkelen. Dus weer kijken en dit keer keek ik ook naar zijn voortanden (het is me een raadsel waarom ik steeds alleen naar de kiezen gekeken heb, zo dom!) en ik schrok me helemaal kapot!!!!! Het ziet er uit als iets uit een horror film! Zijn tandvlees is bijna weg, de wortels liggen compleet bloot, het bloed en er zitten grote zweren!!!

Bijna huilend heb ik de dierenarts gebeld en ben net langs geweest. Hij heeft 40 graden koorts en heeft een injectie met pijnstillers gekregen en een antibioticakuur. Helaas kan hij niet eerder geholpen worden dan maandag tenzij de koorts niet zakt of dat hij stopt met eten dan wordt hij een spoedgeval. Maar in principe gaat hij maandag onder narcose en worden al zijn bovenste voortanden getrokken!!

Thuis gekomen heb ik hem in zijn bench gedaan en heb ik met de rest gewandeld. Hij is er echter na die tijd niet uitgekomen en wilde in de bijkeuken blijven. Hij is er dus ineens toch echt wel ziek van. De stakker! Ik baal zo dat ik het niet eerder gezien heb, voel me een hele slechte moeder :( Sorry lieve Ludeldedudel! 

Er gaan af en toe best weken voorbij dat ik niet bij onze dierenarts kom. Niet zo vaak hoor! ;) Ik kom toch zeker wel eens in de 14 dagen langs om dingen te kopen als dieetvoer, medicijnen of anti vlooien en tekenmiddelen. Er is geloof ik geen arts of assistente die me niet van naam kent en andersom ook niet! ;)

Maar op het moment heb ik het gevoel er weer bijna dagelijks te komen. We zijn alweer een poosje aan het kwakkelen met Lola. Die heeft haar tandvlees ontstoken. Ze at slecht en zat er met een pootje aan te knoeien. Na 3 weken antibiotica en pijnstillers is het wel iets beter maar niet over. Volgende stap is het onder narcose gaan kijken of ze iets kunnen vinden en eventueel wat kiezen trekken. Daarvoor heeft de dierenarts net haar hart gecontroleerd voor de zekerheid en ontdekte een ruisje. Dat kan niets zijn maar we gaan toch eerst maar een hartecho laten maken voor ze onder narcose gaat en als dat allemaal goed is gaan ze tijdens de narcose ook bloed afnemen om te laten checken op o.a. FELV en FIV, om alles uit te sluiten. Dat staat nu volgende week dinsdagochtend op de agenda. Dan neem ik maar een dagje vrij. 

Dan is Mattie deze week weer aan de beurt voor controle van zijn anaalklieren. Die heeft hij een paar maanden geleden ernstig ontstoken gehad omdat die zichzelf kennelijk niet goed legen en dat moet nu om de zoveel weken bij de dierenarts gebeuren. Net bij de dierenarts meteen maar een afspraak gepland. Donderdag is hij weer het haasje. Ik mag zelf die ochtend naar de tandarts, geen leuke dag voor mij en voor Mattie! 

Thuisgekomen vond ik Lucas weer erg uit zijn bek stinken. Het zijn al heel lang geen bloemetjes maar nu is een rare pus lucht. Echt tijd om een keer zijn tandjes te laten reinigen. Meteen maar weer terug gebeld en die staat nu voor volgende week maandagochtend op de agenda. 

Als dat allemaal achter de rug is moeten er ook weer 3 katers worden geënt.  Gaab heeft wel eens gezegd: Ik kan mijn salaris misschien beter rechtstreeks op hun rekening storten! ;) 

Maar goed, het hoort erbij. Ik hoop maar dat met Lola alles goed is en dat ze iets vinden om haar van de klachten af te helpen!