Ze zijn nu dik twee weken bij ons Linus en Lewis, ofwel de minisculies zoals we ze noemen! Hoewel ze even wat verlegen waren is dat heel snel goed gekomen. De rest van de groep heeft ze meteen geaccepteerd en ze draaien intussen mee alsof ze hier altijd gewoond hebben. ‘ Nachts liggen ze bij ons in bed en we hebben nog niet eerder zulke gezellige en brave kittens in bed gehad. Niks rennen door de slaapkamer en onze tenen vangen door het dekbed heen. Zij slapen!!! Na een week baasjes hoofd te hebben warm gehouden, Linus onder Gaabs kin en Lewis half op Gaabs hoofd, hebben ze hun vaste plekje gevonden met z’n tweeën tussen onze kussens in en dit is zo vreselijk gezellig!!
De enige die ‘s nachts nog wel eens voor teveel vertier zorgt is Linus al gebeurt het maar weinig. Eén keer heeft hij eindeloos geprobeerd zich uit het slaapkamer raam te graven tot we hem maar even op de gang gezet hebben af te koelen (ik denk dat de rook letterlijk van zijn pootjes moet zijn gekomen!) en de andere keer was toen hij na het gebruik van de kattenbak zijn drol ging begraven BUITEN de kattenbak. Dus die drol lag stinkend boven op het grit en meneer maar graven en graven in het laminaat! En steeds maar denkend, nee ik ruik het nog, moet nog wat meer graven. Zoals we al gewaarschuwd waren is Linus niet bepaald een licht!
Linus is ook een ontzettend kluns wat m in combinatie met het feit dat hij zeer ondernemend is nogal een gevaar voor zichzelf maakt. Ik heb hem al diverse keren zien vallen doordat hij ergens op springt wat hij niet haalt of gewoon zo onhandig ergens in klimt dat hij er weer uitvalt.
Afgelopen weekend was er paniek want hij zat op de hoge garderobe kast in de hal en had van allerlei plannen richting vide en plafond! Hij had al eerder op die kast gezeten maar wij dachten dat hij daarop was geklommen via een grote doos die er tegenaan stond. Maar nu was het ons echt een raadsel hoe hij daar gekomen was. Het enige wat wij konden verzinnen is dat hij buiten de trap om naar boven geklommen is en dan als een soort suïcidale acrobaat via de uitstekende delen zoals je op de foto ziet op de kast geklommen is . Een actie waarbij mijn maag bijna omdraait alleen al bij het idee. Gelukkig zou Gaab Gaab niet zijn als hij hier niet meteen een stokje voor gestoken heeft.
En wat wil nu het toeval? Toen Tristan bijna 8 jaar geleden net bij ons was dachten wij er goed aan te doen hem nog even apart te houden van de andere katten en de honden. Dus hadden we een hekje voor de trap gezet en zat hij op de overloop. In het vorige huis hadden wij ook een vide en Tristan wilde helemaal niet apart zitten en liep vervolgens tot onze ontzetting over het hekje van de vide zo’n 3 meter boven de grond te balanceren. Het lijken wel familie………oh ja het zijn broers!!! ;)
De enige die ‘s nachts nog wel eens voor teveel vertier zorgt is Linus al gebeurt het maar weinig. Eén keer heeft hij eindeloos geprobeerd zich uit het slaapkamer raam te graven tot we hem maar even op de gang gezet hebben af te koelen (ik denk dat de rook letterlijk van zijn pootjes moet zijn gekomen!) en de andere keer was toen hij na het gebruik van de kattenbak zijn drol ging begraven BUITEN de kattenbak. Dus die drol lag stinkend boven op het grit en meneer maar graven en graven in het laminaat! En steeds maar denkend, nee ik ruik het nog, moet nog wat meer graven. Zoals we al gewaarschuwd waren is Linus niet bepaald een licht!
Linus is ook een ontzettend kluns wat m in combinatie met het feit dat hij zeer ondernemend is nogal een gevaar voor zichzelf maakt. Ik heb hem al diverse keren zien vallen doordat hij ergens op springt wat hij niet haalt of gewoon zo onhandig ergens in klimt dat hij er weer uitvalt.
Afgelopen weekend was er paniek want hij zat op de hoge garderobe kast in de hal en had van allerlei plannen richting vide en plafond! Hij had al eerder op die kast gezeten maar wij dachten dat hij daarop was geklommen via een grote doos die er tegenaan stond. Maar nu was het ons echt een raadsel hoe hij daar gekomen was. Het enige wat wij konden verzinnen is dat hij buiten de trap om naar boven geklommen is en dan als een soort suïcidale acrobaat via de uitstekende delen zoals je op de foto ziet op de kast geklommen is . Een actie waarbij mijn maag bijna omdraait alleen al bij het idee. Gelukkig zou Gaab Gaab niet zijn als hij hier niet meteen een stokje voor gestoken heeft.
En wat wil nu het toeval? Toen Tristan bijna 8 jaar geleden net bij ons was dachten wij er goed aan te doen hem nog even apart te houden van de andere katten en de honden. Dus hadden we een hekje voor de trap gezet en zat hij op de overloop. In het vorige huis hadden wij ook een vide en Tristan wilde helemaal niet apart zitten en liep vervolgens tot onze ontzetting over het hekje van de vide zo’n 3 meter boven de grond te balanceren. Het lijken wel familie………oh ja het zijn broers!!! ;)
RSS Feed
