Een droom in duigen.....

Lola is ziek. Niet eten, koorts, overgeven, heel erg diarree. We zijn net naar de dierenarts geweest. Ze heeft hoogstwaarschijnlijk een virus maar we hebben voor de zekerheid ook nog een giardia-testje laten doen. Ik was er dit keer niet eens nerveus voor, met giardia hebben ze tenslotte geen koorts. Maar....ze testte positief. 

Ik ben vreselijk verdrietig en teleurgesteld want dat betekent het einde van mijn prachtige nestje Maine Coons. Ik heb in september gezegd dat als we nog 1 positieve giardiatest zouden hebben ik mijn fokplannen aan de wilgen hang.  Ik wil verantwoord een nestje fokken maar nu blijkt dus dat Lola drager is van giardia en dat dat bij een lagere weerstand dus steeds weer de kop opsteekt. Dat wil ik niet riskeren. 

Ongelooflijk dit. Ik had me er zo op verheugd en dacht echt dat we er af waren. Ik had komende week een afspraak willen plannen voor de echo's en bloedonderzoeken in april waarna, als dat allemaal goed geweest was, we Lola zouden laten stoppen met de pil.  We hoopten dan op een nestje in de zomer. Maar het mocht niet zo zijn kennelijk. 

Ik ga mijn verantwoordelijkheden nemen en met pijn in mijn hart een afspraak maken voor de castratie en sterilisatie van Tristan en Lola. Eerst moet ons meisje echter maar even opknappen. 

Wat is dit verschrikkelijk balen!!! :(