Het rommelt.....

Het is alweer lang geleden dat ik een blog heb geschreven. Drukte in verband met de feestdagen en daarnaast blijft het maar rommelen hier. En steeds denk ik, ik wacht nog even tot er meer duidelijkheid is....Maar helaas, dus dan toch maar even een update. 

Tristan heeft nu twee keer een 15 daagse kuren gehad met de Ronidazol voor zijn Tritrichomonas maar na beide kuren kwam de diarree na enige tijd weer terug. We kunnen niet eindeloos door blijven gaan met dit middel want dat is niet goed voor hem en met 6 euro per dag ook wel heel duur aan het worden!  We gaan nu opnieuw ontlasting opsturen naar het laboratorium om uit te zoeken of hij die parasiet nog steeds heeft of dat er een andere reden is voor de terugkerende diarree. Ook Lola en Willem hebben op het moment weer geregeld diarree.  Bij hen gaan we waarschijnlijk ook maar laten onderzoeken of zij kampen met dezelfde parasiet. Het vervelende is dat een test 60 euro per kat kost en dat een negatieve uitslag niet betekent dat ze de parasiet niet hebben maar alleen dat hij in dat monster niet is aangetroffen. De dierenarts is nog gaan uitzoeken wat nu de beste methode van testen is in ons geval. We hebben al weer een aantal giardia testen laten doen voor de zekerheid en dat is het gelukkig niet. 

Voor wat betreft Johannes zit ik nu al anderhalve week te wachten op wat een epilepsie specialist nog voor oplossingen voor hem kan verzinnen. Ik heb zelf het gevoel dat de medicijnen helemaal niets doen. Het gaat een periode goed, een week twee weken en dan heeft hij weer een hoop aanvallen. Op zondag een week geleden zelfs 3 op een dag.  Sinterklaas waarbij we logees hadden heeft hij zonder aanvallen overleefd gelukkig. Wel heeft hij de hele nacht weer geblaft. Vanmorgen hadden we ook weer een typisch "Johannes ding".  Normaal gesproken gaat Gaab eerst naar zijn werk en een dik uur later ik. Nu kon Gaab wat later beginnen en vertrok ik als eerste. Toen was er paniek...dat was kennelijk niet hoe het hoorde en heel erg verkeerd. Er was geen land meer met hem te bezeilen en hij bleef maar blaffen nadat Gaab allang was vertrokken. (Ik zie dat dan met mijn camer-app vanaf kantoor) Tegen kwart voor tien kon ik er niet langer tegen en heb ik de rest van de ochtend vrij genomen en ben ik naar huis gegaan. Hij reageerde op me alsof ik jaren weg geweest was. 

Tot slot onze Lola. Naast dat ze dus wat last heeft van haar darmen, wat  het dan ook is, lijkt ze niet ziek. Ze eet goed, is gewoon actief en komt ontspannen over. Maar ze zit erg slecht in haar vacht! :( Toen Tristan er net was heeft ze, van de stress waarschijnlijk ze was de eerste weken heel erg bang voor ons kleine rode monster, haar eigen staart volledig geplukt! En nog is ze erg snel bezig met haar staart. Het lijkt een beetje een gewoonte te zijn geworden en hij krijgt niet echt de kans om aan te groeien. Dus loopt ze rond met een zielig plukje wat hooguit een kwart is van de prachtige dikke pluim die ze had. Maar intussen zit ze verder ook slechter in haar beharing. Ze glimt wel maar haar vacht is veel dunner dan dat die was. Erg jammer. Misschien dat ik haar binnenkort toch maar even meeneem naar de dierenarts. 

En zo modderen we dus een beetje door.  We hopen dat 2014 wat de dieren betreft een wat rustiger en gezonder jaar wordt. Maar goed, tussen de zorgen door genieten we gelukkig ook iedere dag van onze prachtige club van elf! :)