Vanmorgen pakte ik Willem op en voelde iets pikken in zijn nek, ik dacht aan iets van hars of zo. Ik zet hem verbaasd neer en kijk en schrik me werkelijk helemaal wezenloos! Een hele grote kale rauwe plakkerige plek in zijn nek!!!!!
Het eerste wat ik dacht was; "SCHIMMEL!"
Ik heb hier ooit een keer iets over gelezen en het lijkt dat zowel giardia als tritrichomonas daarbij vergeleken een feestje is. Het is kennelijk vreselijk besmettelijk voor zowel andere katten als honden als mensen en onvoorstelbaar moeilijk uit te roeien, jaren, wordt er op internet geroepen! Ik was echt totaal in paniek. Vol zenuwen gewacht tot het 9 uur was om de dierenarts te bellen en daarna nog anderhalf uur zitten stressen tot ik om kwart voor elf met hem mocht komen. Die storm die er vandaag woedt en de weer alarmcode rood maar trotserend.
Ik zat in de wachtkamer bijna letterlijk te janken van de stress. De dierenarts dacht in eerste aanleg inderdaad meteen aan schimmel. Echter de plek plakt en dat past totaal niet in het plaatje. Tevens zit die er van het een op het andere moment, echt binnen 1 nacht ontstaan! Dat past ook niet in het plaatje want schimmels groeien juist heel langzaam. Twee dierenartsen hebben er naar gekeken. Het lijkt nog het meeste op een allergische reactie tegen vlooienmiddel. Alleen is het daarvoor te lang geleden dat ze dat hebben gehad.
Misschien is hij gebeten, waarbij een grote pluk haar eruit is getrokken. Tristan kan af en toe behoorlijk lomp uit de hoek komen dus het zou kunnen..... Of een andere kat heeft hem liggen likken. Of hij heeft het zelf stuk gelikt door jeuk of zo...alleen kan hij er zelf volgens mij niet bij. Het blijft echt een beetje een raadsel.
Er is dus ook wel een kweek gemaakt. Daarbij kan het wel een week tot twee weken duren voordat die kweek resultaat geeft. Pas als er na twee weken nog geen uitslag is kunnen we opgelucht adem halen, dan is het geen schimmel.
Hij heeft een injectie gekregen tegen jeuk. Verder kunnen we er wondzalf op smeren. We moeten hem en de rest regelmatig controleren of er geen plekken bijkomen. En als hij er wel bij blijkt te kunnen en hij likt er veel aan moet hij een kap om.
Na alle ellende van de afgelopen weken waarvan het verhaal met Johannes ook nog steeds niet is opgelost (zaterdag had hij nog een aanval) vind ik het echt weer even moeilijk om optimistisch te blijven..houdt het dan nooit op??
Ik heb er een foto van gemaakt, waarbij er natuurlijk ook 3 teckels moesten kijken wat Willem daar in zijn nek had.
Het eerste wat ik dacht was; "SCHIMMEL!"
Ik heb hier ooit een keer iets over gelezen en het lijkt dat zowel giardia als tritrichomonas daarbij vergeleken een feestje is. Het is kennelijk vreselijk besmettelijk voor zowel andere katten als honden als mensen en onvoorstelbaar moeilijk uit te roeien, jaren, wordt er op internet geroepen! Ik was echt totaal in paniek. Vol zenuwen gewacht tot het 9 uur was om de dierenarts te bellen en daarna nog anderhalf uur zitten stressen tot ik om kwart voor elf met hem mocht komen. Die storm die er vandaag woedt en de weer alarmcode rood maar trotserend.
Ik zat in de wachtkamer bijna letterlijk te janken van de stress. De dierenarts dacht in eerste aanleg inderdaad meteen aan schimmel. Echter de plek plakt en dat past totaal niet in het plaatje. Tevens zit die er van het een op het andere moment, echt binnen 1 nacht ontstaan! Dat past ook niet in het plaatje want schimmels groeien juist heel langzaam. Twee dierenartsen hebben er naar gekeken. Het lijkt nog het meeste op een allergische reactie tegen vlooienmiddel. Alleen is het daarvoor te lang geleden dat ze dat hebben gehad.
Misschien is hij gebeten, waarbij een grote pluk haar eruit is getrokken. Tristan kan af en toe behoorlijk lomp uit de hoek komen dus het zou kunnen..... Of een andere kat heeft hem liggen likken. Of hij heeft het zelf stuk gelikt door jeuk of zo...alleen kan hij er zelf volgens mij niet bij. Het blijft echt een beetje een raadsel.
Er is dus ook wel een kweek gemaakt. Daarbij kan het wel een week tot twee weken duren voordat die kweek resultaat geeft. Pas als er na twee weken nog geen uitslag is kunnen we opgelucht adem halen, dan is het geen schimmel.
Hij heeft een injectie gekregen tegen jeuk. Verder kunnen we er wondzalf op smeren. We moeten hem en de rest regelmatig controleren of er geen plekken bijkomen. En als hij er wel bij blijkt te kunnen en hij likt er veel aan moet hij een kap om.
Na alle ellende van de afgelopen weken waarvan het verhaal met Johannes ook nog steeds niet is opgelost (zaterdag had hij nog een aanval) vind ik het echt weer even moeilijk om optimistisch te blijven..houdt het dan nooit op??
Ik heb er een foto van gemaakt, waarbij er natuurlijk ook 3 teckels moesten kijken wat Willem daar in zijn nek had.
RSS Feed
