Kamerolifantje in quarantaine

Sinds vorige week woensdag Benjamin een positieve giardia test had en Tristan ook diarree kreeg, zitten de heren in quarantaine. Ieder op een logeerkamer boven. Afgelopen vrijdag kreeg ook Willem diarree. Hij werd "verbannen"naar de hal en de overloop. Ik vind het verschrikkelijk voor ze maar wil proberen te voorkomen dat de dames en de honden ook ziek worden. of dat ze eventuele giadia cystes door de tuin gaan verspreiden. 

Overigens sloegen de medicijnen totaal niet aan en leek het in meer opzichten niet op giardia (ik zal jullie daarvan de details besparen hoe wij dat weten ;-)) en vandaag bleek  dan ook uit een test dat Willem helemaal geen giardia heeft. Tristan scoorde net als Benjamin licht positief maar waarschijnlijk is de oorzaak van hun diarree dit keer iets heel anders. (en scheiden ze giardia uit omdat ze dat ooit gehad hebben en hun weerstand is is verlaagd) De dierenarts denkt aan een virus.  Evengoed, met onze ervaringen is voorzichtigheid geboden en dus blijven ze zitten waar ze zitten totdat ze weer een normale drol produceren. Het wordt geloof ik nu heel langzaam ietsje beter. En dat is maar goed ook want Tristan is hier compleet ongeschikt voor. 

Benjamin heeft zich heel snel in zijn lot geschikt. Die ligt heerlijk te slapen en alles blijft in die kamer staan waar het staat.  Als ik binnenkom  hoopt hij dat ik iets te eten bij me heb en een kopje kan ik ook krijgen en hij wordt graag even geknuffeld maar ga ik weer is het ook prima! 

Willem heeft de pest in. Hoewel hij verreweg de meeste ruimte heeft van de drie wil hij met name vreselijk graag naar ons toe.  Er wordt een hoop geklaagd en hoewel ik heel vaak even langs ga om ze wat aandacht te geven kan je merken dat hij het niet genoeg vindt.  Maar behalve af en toe tegen de deur opstaan en roepen is ook hij rustig en net als Benjamin houdt hij alles redelijk schoon. 

Maar dan hebben we onze Tristan. Als je de kamer inkomt wordt je meestal begroet met een klagelijk gebler met lange uithalen. Waar was je nu weer zo lang??? De kamer was na een paar uur al veranderd in een stal! Telkens als hij op de bak geweest is, zit hij onder de stront en de vloer, en de muur en de beddespreien.....ik was en dweil en badder me helemaal te pletter!   

Het grind uit de kattenbak wordt zoveel mogelijk uit de bak gegooid, net als het water van zijn drinkbak. Dan wordt het water lekker gemengd met het grind en dat geeft een soort klei, heel fijn op het laminaat. 

Er stond een glazen vaas, die ging de eerste avond al in 100 stukjes tegen de vlakte. De knuffels die er staan (ik heb 25 jaar lang knuffeldieren gespaard en het hele huis is er van vergeven) moesten allemaal op een andere plek. De boeken in de boekenkast moeten er of uit of daar moet de kaft af. Iedere keer als ik die kamer binnenkomt ben ik bang voor wat hij nu weer heeft verbouwd! ;) 

Maar goed, afgezien van dat ik wel om ons "kamerolifantje" kan lachen breekt mijn hart echt van medelijden voor die stakker. Ik hoop dat hij nu eens heel snel weer beter is dan kan hij lekker weer in de tuin gaan dollen!