Ik zag vanmorgen deze herinnering op Facebook van juni 2013 ......
We zijn nu 3 jaar verder en het is allemaal natuurlijk nogal veranderd. Lola is helaas gesteriliseerd en we wachten nu met spanning op het moment dat er eindelijk kittens komen van Tristan en Emma!
Omdat we Emma een jaar geleden nog erg klein vonden en liever wilden dat ze nog wat meer zou uitgroeien (dat is nauwelijks gebeurd maar goed, dat weten we dan ook weer ;-) ) en daarnaast bang waren dat Tristan haar zou dekken voordat ze allebei hun echo's gehad hadden hebben we hem nog eens chemisch laten castreren.
Dat hormoonstaafje wat onder zijn huid geplaatst is zou nu ongeveer uitgewerkt moeten zijn en daar heeft het ook alle tekenen van! Hij loopt steeds luid roepend door de tuin, is erg baldadig naar de andere katers en opdringerig naar Emma. Hij heeft intussen weer flinke ballen en dikke wangen! Dat hoeft helaas niet te betekenen dat hij ook (al) weer vruchtbaar is maar we hopen het natuurlijk ontzettend!!
Maar we hebben nog een extra hindernis, Emma wordt maar eens in de 2 of 3 maanden krols! Das jammer, zo kunnen ze weinig oefenen. ;-) Ze is het maar een dag of 3 a 4 en dan mogen we weer maanden wachten op de volgende kans.
Ik zelf word langzamerhand gewoon jaloers bij het zien van al die prachtige kittens op Facebook, kan alleen maar aan namen denken en wordt bijna gek van ongeduld. Maarrrrrr…Emma is een paar uur geleden krols geworden! En…Tristan toont voor het eerst echt interesse!!!! J Hij maakt een hoop lawaai, klimt over haar heen en zijn steeds bij elkaar te vinden. Ze zijn al uren met z’n tweeën in de tuin en ik durf ze niet goed te storen om te kijken hoewel ik ze het liefste bovenop elkaar wil plakken en wil zeggen: GA HET DOEN!!! ;)
Ik heb nog wel heel even een filmpje gemaakt want ze zijn zo ontzettend lief met elkaar daar zal het zeker niet aan liggen!! Een storend element als Antony proberen we maar even zoveel mogelijk binnen te houden vanmiddag! ;)
We zijn nu 3 jaar verder en het is allemaal natuurlijk nogal veranderd. Lola is helaas gesteriliseerd en we wachten nu met spanning op het moment dat er eindelijk kittens komen van Tristan en Emma!
Omdat we Emma een jaar geleden nog erg klein vonden en liever wilden dat ze nog wat meer zou uitgroeien (dat is nauwelijks gebeurd maar goed, dat weten we dan ook weer ;-) ) en daarnaast bang waren dat Tristan haar zou dekken voordat ze allebei hun echo's gehad hadden hebben we hem nog eens chemisch laten castreren.
Dat hormoonstaafje wat onder zijn huid geplaatst is zou nu ongeveer uitgewerkt moeten zijn en daar heeft het ook alle tekenen van! Hij loopt steeds luid roepend door de tuin, is erg baldadig naar de andere katers en opdringerig naar Emma. Hij heeft intussen weer flinke ballen en dikke wangen! Dat hoeft helaas niet te betekenen dat hij ook (al) weer vruchtbaar is maar we hopen het natuurlijk ontzettend!!
Maar we hebben nog een extra hindernis, Emma wordt maar eens in de 2 of 3 maanden krols! Das jammer, zo kunnen ze weinig oefenen. ;-) Ze is het maar een dag of 3 a 4 en dan mogen we weer maanden wachten op de volgende kans.
Ik zelf word langzamerhand gewoon jaloers bij het zien van al die prachtige kittens op Facebook, kan alleen maar aan namen denken en wordt bijna gek van ongeduld. Maarrrrrr…Emma is een paar uur geleden krols geworden! En…Tristan toont voor het eerst echt interesse!!!! J Hij maakt een hoop lawaai, klimt over haar heen en zijn steeds bij elkaar te vinden. Ze zijn al uren met z’n tweeën in de tuin en ik durf ze niet goed te storen om te kijken hoewel ik ze het liefste bovenop elkaar wil plakken en wil zeggen: GA HET DOEN!!! ;)
Ik heb nog wel heel even een filmpje gemaakt want ze zijn zo ontzettend lief met elkaar daar zal het zeker niet aan liggen!! Een storend element als Antony proberen we maar even zoveel mogelijk binnen te houden vanmiddag! ;)
RSS Feed