Meet and greet...

Emma is nu 4 dagen bij ons. Ze heeft intussen alle dieren gezien behalve Leopold (dat wordt ook geen probleem die negeert nieuwe kittens, zo lang ze hem met rust laten laat hij hen ook met rust) Tristan is haar vriend, Willem is hard op weg haar vriend te worden. Lola vindt haar een griezel maar durft wel steeds meer bij in haar buurt te zijn en blaast wat minder. Benjamin en Mathilde vinden haar walgelijk en Benjamin deelt fikse klappen uit als ze te dichtbij komt maar ik heb er wel vertrouwen in dat dat uiteindelijk ook goed gaat komen. :)

De honden zijn altijd een wat grotere uitdaging. Hoewel ze onze eigen katten niets doen en zelfs sommige heel lief vinden brengen vreemde katten het jachtinstinct in ze los en die worden tevens als indringers gezien. Mijn taak dus om ze duidelijk te maken dat deze kleine poes hier nu woont en welkom is. 

Nu hebben we door de jaren heen al 13 keer een kitten bij teckels geïntroduceerd (Emma is onze 16e kitten en er waren drie katten voordat er honden kwamen) dus langzamerhand een hoop ervaring! ;) Toch vind ik het iedere keer weer spannend. En hoe meer teckels er zijn hoe uitdagender het uiteraard wordt.

Emma woog gisteren 1800 gram en das dus best een klein poesje ook vergeleken een dwergteckel. Zaterdag en gisteren heb ik 3 honden heel even mee naar boven genomen (haar terrein, de honden komen hier nooit boven verder behalve als ze in bad gaan) . 

De andere 5 bleven steeds luid gillend voor de deur naar de hal achter en dat maakte degene die mee was nu niet bepaald rustiger boven. Maar heel even een korte ontmoeting is ook wel genoeg in het begin. Emma die nog nooit een hond gezien had was een beetje angstig maar het is best een stoere meid en ze had al snel door dat een hond best onder de indruk is van een flinke tik op de neus als ze te dichtbij kwamen.

Tot en met gisteren is Emma bijna de hele tijd in de slaapkamer gebleven. We hebben vanaf zaterdag ook de overloop, logeerkamer, trap en hal voor haar toegankelijk maar ze vond het prima in de slaapkamer.  Vanmorgen ging ze op avontuur en kwam een paar treden de trap af. De deur tussen de woonkamer en de hal is van glas en daar stonden 6 teckels te gillen: INDRINGER!!!!!! Tijd dus voor een tweede introductie. Ik heb ze allemaal in hun bench opgesloten en toen 1 voor 1 weer mee naar boven genomen. Dat vonden de anderen niet leuk, ik denk dat ze door het hele dorp te horen zijn geweest maar goed, het is voor een goed doel. ;-) 

Johannes mocht als eerste mee. Die vertrouw ik het meeste samen met Lucas (in eerste aanleg, later is hij bizar genoeg bijna de enige die nog wel eens lelijk doet tegen een kat maar niet tegen kittens) 

Hierna mocht Julius mee. Die vind ik het spannendste omdat hij nog nooit een kitten heeft gezien. Julius was echter heel braaf, hij vond de snoepjes die ik bij me had veel boeiender dan Emma (net als de rest trouwens) Hij klom haar wel even achterna in de krabpaal maar toen ik de snoepjes pakte draaide hij zich naar mij om en kon ik een hele serie erg grappige foto's maken. Hij zat gewoon heel braaf te poseren! :D 

Hierna ging Lucas mee. Lucas is heel lief en rustig met kittens, eigenlijk kijkt hij er bijna niet naar om. ;) 

Hierna was Mattie aan de beurt. Mattie vind haar wel een beetje eng en is blafferig. Maar het ging al beter dan de eerste keer! :) 

Er kwam geen eind aan de rij teckels zal Emma gedacht hebben. ;) 

Daarna Thomas. Die was dit weekend behoorlijk hysterisch boven en nog vond ik hem het meest nerveus maar dit keer kreeg ik het voor elkaar dat hij even aan haar kontje mocht ruiken dus dat was super! :) 

En tot slot Marcus. Die was ook erg opgewonden maar het ging hartstikke goed!! :) 

Nu is het een kwestie van afwachten tot mevrouwtje zelf de trap af komt. Dan houden we denk ik nog met name "Meet and greets" in de hal waarbij zij zelf kan bepalen of ze terug naar boven gaat wat de honden niet mogen.  Het gezeul met 6 teckels naar boven en beneden moeten we niet te vaak hebben ;) 

Uiteindelijk is het natuurlijk de bedoeling dat ze ook gezellig beneden komt en hier rustig tussen alle andere dieren rond kan lopen. Als ik het moet inschatten zijn we dan nog wel een week of twee verder. Dat geeft echter niet want ze is niet eenzaam. Ik geef haar gezelschap van de andere Coons, uiteraard op vrijwillige basis! ;) Verder ben ik zelf nu nogal wat boven te vinden! 

Het introduceren van een nieuwkomer in zo'n grote groep geeft altijd een hoop onrust en is waanzinnig veel werk. Maar als het eenmaal gelukt is is het het mooiste wat er bestaat!!! :)