Vandaag ben ik na 10 jaar weer eens naar puppycursus geweest. Wij hebben in 2008 met Lucas een cursus gedaan en in 2011 met Johannes en in beide gevallen vond ik het vreselijk!. De cursus met Lucas was zeer prestatiegericht en we moesten de meest stompzinnige dingen leren die ik daarna nooit meer gebruikt heb. En er liep een nogal vinnig wijf tussen waar ik heel slecht tegen kon.
De cursus van Johannes leerden we helemaal niets en bestond met name uit wachten.
Maar nieuwe ronde, nieuwe kansen. Deze cursus hier zou met name zich richten op de socialisatie wat nu in de corona tijd natuurlijk een rampzalige opgave is. Dus ik ging er nog eens voor!
Het was een teleurstelling. Ik was nerveus want het was toch bijna 30 km rijden naar het onbekende en een behoorlijk stuk snelweg en die mij kennen weten dat is nogal een ding voor me vanwege mijn angststoornis. Maar alles goed gegaan. Daar aangekomen was de parkeerplaats stampvol ook niet mijn ding. Maar een plek verderop gezocht waarna een spoorweg moest oversteken (ook doodeng vind ik dat) met een pup die niet wil lopen en ik dus moest dragen (vrijdag woog hij al 5.5 kg). En vervolgens moesten we nog een kwartier wachten (de les ervoor liep nogal uit) aan de kant van de weg met iedere keer auto's die voorbij kwamen in een behoorlijk tempo. (dus steeds die 5.5 kg weer omhoog) Toen we eindelijk het terrein op mochten moest ik van alle zenuwen en kou (er stond nog een frissen wind) erg nodig plassen. Ik vroeg of er een wc beschikbaar was en kreeg als antwoord dat er binnen wel een toilet was maar dat hij niet wist of ik die mocht gebruiken vanwege de corona regels. Ik zei m meteen dat ik in dat geval het uur waarschijnlijk niet ging halen maar het gaan vragen of zo van zijn kant zat er kennelijk niet in.
Vanwege corona gingen we met iets van 15 mensen in een hele grote kring staan. Het was zo groot dat je de cursus leider nauwelijks kon verstaan. Dat werd niet geholpen door het non stop blaffen van kennelijk een heel stel honden in de kennel achter het trainings terrein en de trein die iedere 5 minuten op 10 meter van onze kring voorbij kwam razen. Reken daar nog eens een flinke wind bij en het gepiep en gezeur van alle puppy’s en mijn zintuigen die redelijk snel overprikkeld zijn gingen in overload.
De cursus bestond enkel uit het beantwoorden van vragen waar de cursisten tegenaan liepen. Per cursist werd er een vraag behandeld en daarbij deed de cursus leider dingen voor met de betreffende hond. Er zaten best leerzame dingen tussen maar de vragen waren door alle omgevingsgeluid moeilijk te verstaan en ik kon intussen alleen maar aan mijn blaas denken. Op en zeker moment kreeg er iemand zelfs een standje dat hij op zijn telefoon bezig was!!! Het enige positieve wat ik kan zeggen is dat ik de cursus leider kundig vond overkomen en het ook een leermethode was die mij aanstond namelijk geen onzin van slecht gedrag negeren maar gewoon "ik ben de baas! "
Na een half uur kon mijn blaas er echter echt niet langer tegen. Ik moest ook nog weer een half uur naar huis rijden en dat werd al spannend genoeg. Ik verliet het terrein achter iemand aan die er werkte en toen ze hoorde waarom ik weg ging mocht ik toch even naar de toilet. Dat was een van de meest smerige toiletten die ik ooit gezien heb!! Überhaupt om in het gebouw binnen te komen moest je je al langs een hindernis baan van hondenpoep wagen. Er was geen wc papier ook altijd fijn. Goddank kon ik wel mijn handen wassen hoewel ik ze er liever af had gebrand op dat moment. Even heb ik getwijfeld of ik meteen door zou gaan naar de auto maar dat vond ik zo onbeleefd dus toch maar weer terug de les in.
De laatste 5 minuten was het dan eindelijk tijd voor het socialisatie deel. De pups mochten allemaal los. Midas ging op zijn kont naast me zitten en vond het wel best. Toen hij eindelijk een beetje los kwam en wilde gaan spelen werd hij omver gelopen door iets (het was vast een hond maar omg wat een gedrochtig ding) wat volgens mij wel maand of 6 was en veel te groot en te lomp voor de puppy cursus. Midas gilde alles aan elkaar en daarna is hij nauwelijks nog van mijn zij geweken.
Al met al dus niet een succes. Zowel ik als Midas vonden er geen klap aan! Dus nu maar even nadenken of we het nog een keer gaan proberen of dat we op zoek gaan naar iets anders. Gelukkig betaal je per les!!
De cursus van Johannes leerden we helemaal niets en bestond met name uit wachten.
Maar nieuwe ronde, nieuwe kansen. Deze cursus hier zou met name zich richten op de socialisatie wat nu in de corona tijd natuurlijk een rampzalige opgave is. Dus ik ging er nog eens voor!
Het was een teleurstelling. Ik was nerveus want het was toch bijna 30 km rijden naar het onbekende en een behoorlijk stuk snelweg en die mij kennen weten dat is nogal een ding voor me vanwege mijn angststoornis. Maar alles goed gegaan. Daar aangekomen was de parkeerplaats stampvol ook niet mijn ding. Maar een plek verderop gezocht waarna een spoorweg moest oversteken (ook doodeng vind ik dat) met een pup die niet wil lopen en ik dus moest dragen (vrijdag woog hij al 5.5 kg). En vervolgens moesten we nog een kwartier wachten (de les ervoor liep nogal uit) aan de kant van de weg met iedere keer auto's die voorbij kwamen in een behoorlijk tempo. (dus steeds die 5.5 kg weer omhoog) Toen we eindelijk het terrein op mochten moest ik van alle zenuwen en kou (er stond nog een frissen wind) erg nodig plassen. Ik vroeg of er een wc beschikbaar was en kreeg als antwoord dat er binnen wel een toilet was maar dat hij niet wist of ik die mocht gebruiken vanwege de corona regels. Ik zei m meteen dat ik in dat geval het uur waarschijnlijk niet ging halen maar het gaan vragen of zo van zijn kant zat er kennelijk niet in.
Vanwege corona gingen we met iets van 15 mensen in een hele grote kring staan. Het was zo groot dat je de cursus leider nauwelijks kon verstaan. Dat werd niet geholpen door het non stop blaffen van kennelijk een heel stel honden in de kennel achter het trainings terrein en de trein die iedere 5 minuten op 10 meter van onze kring voorbij kwam razen. Reken daar nog eens een flinke wind bij en het gepiep en gezeur van alle puppy’s en mijn zintuigen die redelijk snel overprikkeld zijn gingen in overload.
De cursus bestond enkel uit het beantwoorden van vragen waar de cursisten tegenaan liepen. Per cursist werd er een vraag behandeld en daarbij deed de cursus leider dingen voor met de betreffende hond. Er zaten best leerzame dingen tussen maar de vragen waren door alle omgevingsgeluid moeilijk te verstaan en ik kon intussen alleen maar aan mijn blaas denken. Op en zeker moment kreeg er iemand zelfs een standje dat hij op zijn telefoon bezig was!!! Het enige positieve wat ik kan zeggen is dat ik de cursus leider kundig vond overkomen en het ook een leermethode was die mij aanstond namelijk geen onzin van slecht gedrag negeren maar gewoon "ik ben de baas! "
Na een half uur kon mijn blaas er echter echt niet langer tegen. Ik moest ook nog weer een half uur naar huis rijden en dat werd al spannend genoeg. Ik verliet het terrein achter iemand aan die er werkte en toen ze hoorde waarom ik weg ging mocht ik toch even naar de toilet. Dat was een van de meest smerige toiletten die ik ooit gezien heb!! Überhaupt om in het gebouw binnen te komen moest je je al langs een hindernis baan van hondenpoep wagen. Er was geen wc papier ook altijd fijn. Goddank kon ik wel mijn handen wassen hoewel ik ze er liever af had gebrand op dat moment. Even heb ik getwijfeld of ik meteen door zou gaan naar de auto maar dat vond ik zo onbeleefd dus toch maar weer terug de les in.
De laatste 5 minuten was het dan eindelijk tijd voor het socialisatie deel. De pups mochten allemaal los. Midas ging op zijn kont naast me zitten en vond het wel best. Toen hij eindelijk een beetje los kwam en wilde gaan spelen werd hij omver gelopen door iets (het was vast een hond maar omg wat een gedrochtig ding) wat volgens mij wel maand of 6 was en veel te groot en te lomp voor de puppy cursus. Midas gilde alles aan elkaar en daarna is hij nauwelijks nog van mijn zij geweken.
Al met al dus niet een succes. Zowel ik als Midas vonden er geen klap aan! Dus nu maar even nadenken of we het nog een keer gaan proberen of dat we op zoek gaan naar iets anders. Gelukkig betaal je per les!!
RSS Feed
