Excuses aan mijn kittenkopers dat de blog een week is uitgebleven. Vorige week heb ik iedere dag bij de dierenarts gestaan. Thomas bleek 1 heel groot testikel te hebben en daar hebben we een long foto van laten maken om te zien of de eventuele tumor die daar aanwezig is uitgezaaid was, wat niet zo bleek te zijn. Willem wilde dagen niets eten en moest gedwangvoerd worden. Omdat dat niet eten van hem al de zoveelste keer was hebben we een echo laten maken waarop bleek dat hij een darmontsteking had. Oorzaak is nog niet gevonden maar t zou een niet zo goed werkende galblaas kunnen zijn. Een Ab kuurtje loste het probleem voor nu meteen op. Mattie moest met spoed mee naar de dierenarts omdat hij eindeloos grote plassen water uit kotste. Ook dit werd snel gefixt met een cerenia injectie. Het oudste nest was 9 weken en werd ingeënt en ze kregen allemaal een ok stempel. Ook zij hadden echter af en toe wat dunne poep en dat werd er na de enting niet beter op. Afgelopen week begonnen ook de allerkleinsten met diarree. Ik dacht (of hoopte) dat het geen toeval was en ze een virus hadden. De klachten van Willem en Mattie leken namelijk totaal niet op giardia (wat na alle rot ervaringen met deze parasiet toch altijd onze eerste gedachte is) maar ik ben toch maar ontlasting gaan opvangen en gisteren werd ik getrakteerd op 2 postieve giardia snaptesten! @#$&^*#$# Olivia heeft tijdens haar zwangerschap ook wat aangemodderd met diarree en bleek na de geboorte drager te zijn helaas. Het leek even goed te gaan maar toen kreeg ze toch weer een terugval en heeft haar kittens besmet en op de een of andere manier is het ook bij het andere nest gekomen.
Het goede nieuws is dat ik bij de oudste kittens al 3 dagen alleen maar mooie poep gevonden heb (AWS noemen wij dat, wat staat voor Award Winning Shit) We zijn vorige week meteen met panacur bij hen gestart en het lijkt er op dat het alweer over is. Nu is de kunst dat zo te houden dus we poetsen ons weer een slag in de rondte. Het jonge nest heeft nog dramatische poep en aangezien zij ook nog niet helemaal zindelijk zijn maakt dat de pret compleet. Zij krijgen sinds donderdag panacur dus hopelijk zien we ook daar snel verbetering.
Maar met dit verhaal en als je ziet wat kittens voor kunstzinnige dingen kunnen doen met hun voer en water snappen jullie de titel van deze blog waarschijnlijk wel. We worden ’s morgens wakker en intussen hebben we Emma met haar kroost ook naar een logeerkamer verbannen omdat we geen oog meer dicht deden omdat Emma de hele nacht tegen haar kinderen praat!!! De deuren van de twee kamers zitten dicht; Sodom en Gomorra. En dan de vraag aan elkaar: Doe jij Sodom dan doe ik Gomorro. Afgelopen donderdagochtend koos Gaab heel dom Gomorra (dat is de kamer van de grote kittens) Hij deed de deur open, en de kittens renden hem allemaal vrolijk tegemoet…door een hele grote plas diarree die midden in de kamer lag. Overal in de kamer waren glijsporen en voetafdrukken! Laten we zeggen dat hij niet slim gekozen had. Maar gisteravond bij het opruimen van Sodom en eten geven van de kleinsten dacht ik wat ligt dat beddensprei vreemd. Nou daar lagen diverse klodders (sorry dat is gewoon het beste woord) op die wellicht moeders maar even beschaamd had toegedekt. Je hebt wel al je gevoel voor humor en liefde voor dieren nodig in in soort weken en veel zin om dit allemaal op te schrijven had ik eerder ook nog niet.
Ondanks deze flinke tegenvaller genieten we gelukkig ook nog volop. Want wat zijn het weer heerlijke kittens. Het grootste nest intussen 10 weken oud zijn lekkere doerakken die als ze niet slapen spelen, spelen en nog eens spelen. Sinds vanmorgen is ook Balorig, onze indoor speeltuin, ondekt (ze zijn hier echt mega laat mee) en wordt er flink geklommen. Als eentje begint doet de rest het al snel na!
Jack en Lucifer zijn de stoersten en doen alles als eerste. Nora en Tibbe volgen al snel en als laatste hebben we Faytje die met alles wat voorzichtiger is heel slim eerst maar even afwacht of de anderen hun nieuwste avonturen overleven!
De kleine baby’s zijn ook echte kittens geworden die intussen lekker kunnen rennen en steeds meer gaan klimmen. Met name Sofietje is dol op klimmen en zit overal als eerste op. Sowieso is dat een heel ondeugend en eigengereid typje. Sara is de voorloper en het stoerste. Otto is heel aanhankelijk en gaat steeds op mijn voeten zitten. Floris was net als Sofietje wat terughoudender met knuffelen maar ook zij beginnen nu lekker los te komen en steeds meer contact te maken.
Beide moeders zijn dol op hun kindjes. Hoewel Olivia ook veel buiten te vinden is gaat ze nog steeds met grote regelmaat even bij haar kinderen checken. Ik begin me wel een beetje zorgen te maken hoe zij gaat reageren over (hopelijk als alles verder goed gaat) 3 weken als er 3 vertrekken (Jack blijft wegens vakantie twee weken langer bij ons)
Emma is in 5.5 week nog steeds niet bij haar kroost weggeweest langer dan even beneden op de bak. Ik neem aan en hoop het ook voor haar dat ze binnenkort toch ook wel weer even naar buiten wil. Ze is nog niet eerder zo’n lief en ontspannen moedertje geweest maar ze geeft echt alles van haarzelf voor haar kroost.
Afgelopen week moest ik natuurlijk regelmatig wat vieze voetjes schoonmaken, iets waar ze allemaal een bloedhekel aan hebben. De kittens gillen dan alles aan elkaar. Binnen no time beide moeders er bovenop met angstige oogjes; Wat doe jij met mijn kind??? Acht wat zijn ze lief!
Het goede nieuws is dat ik bij de oudste kittens al 3 dagen alleen maar mooie poep gevonden heb (AWS noemen wij dat, wat staat voor Award Winning Shit) We zijn vorige week meteen met panacur bij hen gestart en het lijkt er op dat het alweer over is. Nu is de kunst dat zo te houden dus we poetsen ons weer een slag in de rondte. Het jonge nest heeft nog dramatische poep en aangezien zij ook nog niet helemaal zindelijk zijn maakt dat de pret compleet. Zij krijgen sinds donderdag panacur dus hopelijk zien we ook daar snel verbetering.
Maar met dit verhaal en als je ziet wat kittens voor kunstzinnige dingen kunnen doen met hun voer en water snappen jullie de titel van deze blog waarschijnlijk wel. We worden ’s morgens wakker en intussen hebben we Emma met haar kroost ook naar een logeerkamer verbannen omdat we geen oog meer dicht deden omdat Emma de hele nacht tegen haar kinderen praat!!! De deuren van de twee kamers zitten dicht; Sodom en Gomorra. En dan de vraag aan elkaar: Doe jij Sodom dan doe ik Gomorro. Afgelopen donderdagochtend koos Gaab heel dom Gomorra (dat is de kamer van de grote kittens) Hij deed de deur open, en de kittens renden hem allemaal vrolijk tegemoet…door een hele grote plas diarree die midden in de kamer lag. Overal in de kamer waren glijsporen en voetafdrukken! Laten we zeggen dat hij niet slim gekozen had. Maar gisteravond bij het opruimen van Sodom en eten geven van de kleinsten dacht ik wat ligt dat beddensprei vreemd. Nou daar lagen diverse klodders (sorry dat is gewoon het beste woord) op die wellicht moeders maar even beschaamd had toegedekt. Je hebt wel al je gevoel voor humor en liefde voor dieren nodig in in soort weken en veel zin om dit allemaal op te schrijven had ik eerder ook nog niet.
Ondanks deze flinke tegenvaller genieten we gelukkig ook nog volop. Want wat zijn het weer heerlijke kittens. Het grootste nest intussen 10 weken oud zijn lekkere doerakken die als ze niet slapen spelen, spelen en nog eens spelen. Sinds vanmorgen is ook Balorig, onze indoor speeltuin, ondekt (ze zijn hier echt mega laat mee) en wordt er flink geklommen. Als eentje begint doet de rest het al snel na!
Jack en Lucifer zijn de stoersten en doen alles als eerste. Nora en Tibbe volgen al snel en als laatste hebben we Faytje die met alles wat voorzichtiger is heel slim eerst maar even afwacht of de anderen hun nieuwste avonturen overleven!
De kleine baby’s zijn ook echte kittens geworden die intussen lekker kunnen rennen en steeds meer gaan klimmen. Met name Sofietje is dol op klimmen en zit overal als eerste op. Sowieso is dat een heel ondeugend en eigengereid typje. Sara is de voorloper en het stoerste. Otto is heel aanhankelijk en gaat steeds op mijn voeten zitten. Floris was net als Sofietje wat terughoudender met knuffelen maar ook zij beginnen nu lekker los te komen en steeds meer contact te maken.
Beide moeders zijn dol op hun kindjes. Hoewel Olivia ook veel buiten te vinden is gaat ze nog steeds met grote regelmaat even bij haar kinderen checken. Ik begin me wel een beetje zorgen te maken hoe zij gaat reageren over (hopelijk als alles verder goed gaat) 3 weken als er 3 vertrekken (Jack blijft wegens vakantie twee weken langer bij ons)
Emma is in 5.5 week nog steeds niet bij haar kroost weggeweest langer dan even beneden op de bak. Ik neem aan en hoop het ook voor haar dat ze binnenkort toch ook wel weer even naar buiten wil. Ze is nog niet eerder zo’n lief en ontspannen moedertje geweest maar ze geeft echt alles van haarzelf voor haar kroost.
Afgelopen week moest ik natuurlijk regelmatig wat vieze voetjes schoonmaken, iets waar ze allemaal een bloedhekel aan hebben. De kittens gillen dan alles aan elkaar. Binnen no time beide moeders er bovenop met angstige oogjes; Wat doe jij met mijn kind??? Acht wat zijn ze lief!
RSS Feed
