Mieuw, foto van februari 2011.
Tegenwoordig krijg je op Facebook iedere dag een herinnering aan wat je op dezelfde datum de afgelopen jaren geplaatst hebt. Vrijdag was dat het onderstaande verhaal wat ik op 24 april 2012 plaatste. Even om het in context te plaatsen, we hadden wederom zorgen om Johannes omdat hij wellicht een levershunt zou hebben en verder hadden we Mieuw nog, een stokoude kater van bijna 19 met een te snel werkende schildklier en daardoor ernstige diarree. Dit heb ik geschreven:
Behalve dat gisteren al niet zo'n leuke dag was met de toestanden weer met Johannes was het er sowieso eentje met hindernissen. Maar het eindigde wel in dat Gaab en ik 's avonds compleet de slappe lach kregen. Dit verhaal is niet voor mensen met een zwakke maag, dus wees gewaarschuwd!!!!
Nadat ik was opgestaan ging ik zoals gebruikelijk naar de bijkeuken om daar de honden uit hun benches te laten, ze een koekje te geven, ze in de tuin te laten, de katten eten te geven en de kattenbak schoon te maken.
Nu komt het "aroma" daar 's ochtens je altijd al tegemoet omdat Mieuw al meer dan een jaar iedere dag meerdere keren (gemiddeld een keer of 5) diarree heeft maar dit keer was het dus extra gezellig in de bijkeuken omdat Johannes ook diaree had en alles in zijn bench inclusief hemzelf daaronder zat!
Na de honden hun koekje te hebben geven en de deur naar buiten open te hebben gezet vis ik zo goed en zo kwaad als dat ging de vieze kussens en dekens uit de bench van Johannes en doe ze in de wasmachine. Dat gaat natuurlijk niet zonder dat mijn handen onder de stront zitten. Maar goed, handen gewassen, Mieuw eten gegeven en de bak schoon gemaakt (met een meer dan gemiddelde hoeveelheid chocolademelk zoals Gaab en ik dat intussen hebben gedoopt!) en weer handen gewassen. Dan ga ik ergens in staan op mijn sokken...natuurlijk stront!! Zeker net van een deken gevallen tussen de bench en de wasmachine.
Die middag na het bloedprikken van Johannes haal ik de schone dekens uit de droger en ga ze opvouwen. Intussen gaat Mieuw op de kattenbak zitten en maakt weer een hoop chocolademelk. De honden willen dat opeten en beginnen te proberen in de bak te springen (die in een kast staat maar evengoed weten ze er vaak in te komen ) Dus ik laat de deken uit mijn handen vallen die ik aan het vouwen ben en gris snel een plastic zak van de werkbank om de kattenbak schoon te gaan maken. Mieuw springt uit de bak en begint, zoals hij tegenwoordig vaker doet, vreselijk over te geven..en jawel...over mijn schone deken heen!!!!
Gisteravond de klapper van deze "mooie" dag. Terwijl we lekker met z'n allen (Gaab en ik, 4 teckels en 2 katten) voor de tv hangen gaat Mieuw, die ook nog eens flink dement wordt, in de kamer poepen, weer een grote plas diarree!!! Gaab probeert er 3 honden er bij weg te houden en ik zet Johannes in de keuken achter het hek (die kan daar helemaal niet tegen, als hij kattepoep eet eindigt dat vaak in een aanval) en geef Gaab intussen allerlei schoonmaak spullen aan.
Net als 's middags komt het dan bij Mieuw ook aan de andere kant eruit spuiten, over zichzelf heen en over Marcus en intussen eten de honden, nadat ze, ondanks Gaab's goeie bedoelingen, al het meeste van de poep hebben opgegeten, ook nog alle braaksel op.
Dan denk je: nou dat was het hopelijk? Nee, nee, want vervolgens wordt dit Thomas kennelijk allemaal teveel van het goeie en die schiet de mand in en geeft ook nog eens verschrikkelijk over!!! Dus..wij staan daar tussen een plas poep, meerdere plassen kots, Mieuw onder de kots, Marcus onder de kots, en Johannes gillend achter het hekje dat hij graag mee wil eten. En dan krijgen we toch allebei de slappe lach!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Nadat ik was opgestaan ging ik zoals gebruikelijk naar de bijkeuken om daar de honden uit hun benches te laten, ze een koekje te geven, ze in de tuin te laten, de katten eten te geven en de kattenbak schoon te maken.
Nu komt het "aroma" daar 's ochtens je altijd al tegemoet omdat Mieuw al meer dan een jaar iedere dag meerdere keren (gemiddeld een keer of 5) diarree heeft maar dit keer was het dus extra gezellig in de bijkeuken omdat Johannes ook diaree had en alles in zijn bench inclusief hemzelf daaronder zat!
Na de honden hun koekje te hebben geven en de deur naar buiten open te hebben gezet vis ik zo goed en zo kwaad als dat ging de vieze kussens en dekens uit de bench van Johannes en doe ze in de wasmachine. Dat gaat natuurlijk niet zonder dat mijn handen onder de stront zitten. Maar goed, handen gewassen, Mieuw eten gegeven en de bak schoon gemaakt (met een meer dan gemiddelde hoeveelheid chocolademelk zoals Gaab en ik dat intussen hebben gedoopt!) en weer handen gewassen. Dan ga ik ergens in staan op mijn sokken...natuurlijk stront!! Zeker net van een deken gevallen tussen de bench en de wasmachine.
Die middag na het bloedprikken van Johannes haal ik de schone dekens uit de droger en ga ze opvouwen. Intussen gaat Mieuw op de kattenbak zitten en maakt weer een hoop chocolademelk. De honden willen dat opeten en beginnen te proberen in de bak te springen (die in een kast staat maar evengoed weten ze er vaak in te komen ) Dus ik laat de deken uit mijn handen vallen die ik aan het vouwen ben en gris snel een plastic zak van de werkbank om de kattenbak schoon te gaan maken. Mieuw springt uit de bak en begint, zoals hij tegenwoordig vaker doet, vreselijk over te geven..en jawel...over mijn schone deken heen!!!!
Gisteravond de klapper van deze "mooie" dag. Terwijl we lekker met z'n allen (Gaab en ik, 4 teckels en 2 katten) voor de tv hangen gaat Mieuw, die ook nog eens flink dement wordt, in de kamer poepen, weer een grote plas diarree!!! Gaab probeert er 3 honden er bij weg te houden en ik zet Johannes in de keuken achter het hek (die kan daar helemaal niet tegen, als hij kattepoep eet eindigt dat vaak in een aanval) en geef Gaab intussen allerlei schoonmaak spullen aan.
Net als 's middags komt het dan bij Mieuw ook aan de andere kant eruit spuiten, over zichzelf heen en over Marcus en intussen eten de honden, nadat ze, ondanks Gaab's goeie bedoelingen, al het meeste van de poep hebben opgegeten, ook nog alle braaksel op.
Dan denk je: nou dat was het hopelijk? Nee, nee, want vervolgens wordt dit Thomas kennelijk allemaal teveel van het goeie en die schiet de mand in en geeft ook nog eens verschrikkelijk over!!! Dus..wij staan daar tussen een plas poep, meerdere plassen kots, Mieuw onder de kots, Marcus onder de kots, en Johannes gillend achter het hekje dat hij graag mee wil eten. En dan krijgen we toch allebei de slappe lach!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Dat las ik gisteravond aan Gaab voor. We hebben er nog even om gelachen en hadden zoiets van : He gelukkig dat hebben we niet meer! Even later kotste Willem zijn eten uit, dat hij net op had. Ach ja, dat kan gebeuren. Willem heeft nog wel eens wat last van zijn maag, gevoelige plek kennelijk. Een maagzuurremmer doet vaak wonderen. Dus we ruimden het op en gingen naar bed.
Vanmorgen ging ik de Coons eten geven en Gaab de poezels. En wie kwam er uit de woonkamer gesprint richting de kattenbak in de hal?Leopold! Die hadden we de avond ervoor kennelijk over het hoofd gezien. Normaal gaat hij bij de poezels aan de andere kant van het huis. En dat zul je altijd zien, we waren ook vergeten het luikje naar de gang open te zetten en zo had Leopold geen kattenbak tot zijn beschikking gehad. Arme kat!
Nadat alle katten gegeten hadden gaf Willem nog een keer over. Weer alles opgeruimd en toen gingen we naar beneden. Toen we de woonkamer inkwamen had ik meteen iets van: Ik ruik iets....poep? Gaab rook niets en we gingen naar de bijkeuken om de honden uit de bench te laten. Terug in de keuken hebben we ontbijt gemaakt maar toen we met ons bordje met een lekker geroosterd broodje en een heerlijk zacht gekookt eitje voor de tv ploften (Weekend ritueel heerlijk in de pyjama voor de tv ontbijten) rook het daar toch echt heel erg niet pluis. Ook de honden waren verdacht samen ergens aan het snuffelen. Nadere inspectie bracht ons een onprettige verassing want er was in diverse slaapzakken van de honden en in de mand ge....eh....we weten nog steeds niet wat het was maar het was niet iets wat je wilt vinden tijdens je ontbijt.
Ontbijtborden terug op het aanrecht en alles naar de wasmachine. Het was zo vies dat we het er zo in gegooid hebben, en het zaakje zeker twee keer gewassen moet gaan worden om het weer schoon te krijgen. Terug in de keuken, handjes gewassen, een paar keer geslikt en verder met het ontbijt. Toen hoorden we geluiden die ons niet blij maakten...Marcus was aan het overgeven. Dus ontbijtborden op het aanrecht (laat je ze op de salontafel staan is het weg) en schoonmaken maar weer. En dat ging zo'n 5 keer achter elkaar door, telkens als wij zaten begon die stakker weer te kotsen. O.a op de kokosmat bij de deur, heel fijn werk om dat schoon te maken. We vermoeden dat, wat Leo ook had achtergelaten voor ons, Marcus er van gegeten heeft. Hij is er een aantal uren goed ziek van geweest en wilde alleen in de bijkeuken liggen. Intussen lijkt hij gelukkig weer beter. We hebben uiteindelijk ons ontbijt toch opgegeten (toost koud en eitje bijna koud) als je 12 dieren hebt moet je wel een sterke maag hebben! ;)
Vanmorgen ging ik de Coons eten geven en Gaab de poezels. En wie kwam er uit de woonkamer gesprint richting de kattenbak in de hal?Leopold! Die hadden we de avond ervoor kennelijk over het hoofd gezien. Normaal gaat hij bij de poezels aan de andere kant van het huis. En dat zul je altijd zien, we waren ook vergeten het luikje naar de gang open te zetten en zo had Leopold geen kattenbak tot zijn beschikking gehad. Arme kat!
Nadat alle katten gegeten hadden gaf Willem nog een keer over. Weer alles opgeruimd en toen gingen we naar beneden. Toen we de woonkamer inkwamen had ik meteen iets van: Ik ruik iets....poep? Gaab rook niets en we gingen naar de bijkeuken om de honden uit de bench te laten. Terug in de keuken hebben we ontbijt gemaakt maar toen we met ons bordje met een lekker geroosterd broodje en een heerlijk zacht gekookt eitje voor de tv ploften (Weekend ritueel heerlijk in de pyjama voor de tv ontbijten) rook het daar toch echt heel erg niet pluis. Ook de honden waren verdacht samen ergens aan het snuffelen. Nadere inspectie bracht ons een onprettige verassing want er was in diverse slaapzakken van de honden en in de mand ge....eh....we weten nog steeds niet wat het was maar het was niet iets wat je wilt vinden tijdens je ontbijt.
Ontbijtborden terug op het aanrecht en alles naar de wasmachine. Het was zo vies dat we het er zo in gegooid hebben, en het zaakje zeker twee keer gewassen moet gaan worden om het weer schoon te krijgen. Terug in de keuken, handjes gewassen, een paar keer geslikt en verder met het ontbijt. Toen hoorden we geluiden die ons niet blij maakten...Marcus was aan het overgeven. Dus ontbijtborden op het aanrecht (laat je ze op de salontafel staan is het weg) en schoonmaken maar weer. En dat ging zo'n 5 keer achter elkaar door, telkens als wij zaten begon die stakker weer te kotsen. O.a op de kokosmat bij de deur, heel fijn werk om dat schoon te maken. We vermoeden dat, wat Leo ook had achtergelaten voor ons, Marcus er van gegeten heeft. Hij is er een aantal uren goed ziek van geweest en wilde alleen in de bijkeuken liggen. Intussen lijkt hij gelukkig weer beter. We hebben uiteindelijk ons ontbijt toch opgegeten (toost koud en eitje bijna koud) als je 12 dieren hebt moet je wel een sterke maag hebben! ;)
RSS Feed
