Ik was anderhalve week geleden nog aan het vertellen hoe blij ik was dat onze kleine Tristan het zo goed doet en zo goed groeit...nu is hij ziek. Het begon woensdag met wegen. Hij was maar 50 gram aangekomen. Ik schrok er wel een beetje van maar besloot me niet te ongerust te maken, het gaat tenslotte om het gemiddelde...dat maakt hij wel weer goed in deze week dacht ik. Op donderdag en vrijdag heb ik mijn zusje te logeren gehad, super gezellig, dikke pret en misschien iets minder alert op de diertjes dan normaal. Het viel me wel vaag op dat Tristan iets minder at dan normaal maar echt doorgedrongen is het niet. Vrijdagavond zitten we gezellig samen op de veranda en staan de honden ineens voor de speeltuin te piepen. Ik ga kijken en zie dat Tristan op de plek zit waar de katten vaak plassen en poepen. In gesprek loop ik terug naar de tafel en ga zitten. Een paar seconden later komt Tristan de tafel op springen in een wolk van stank! Hij bleek echt helemaal onder de poep te zitten maar behalve wat spetters hier en daar konden we niets vinden op de plek waar hij gezeten had. We hebben hem in bad gedaan en alles schoongemaakt en vroegen ons intussen af of Lola, die op dat moment ook op diezelfde plek aan het graven was en al weken een beetje aan het kwakkelen is met diarree, misschien had gepoept en dat Tristan daar in was gaan staan. Ik vond Tristan ook wat mager ogen en heb hem meteen gewogen. Hij bleek 150 gram lichter te zijn dan op woensdagochtend! Heel ongerust hebben we hem die nacht gescheiden van de rest en hem bij ons in bed laten slapen om hem in de gaten te kunnen houden. Hij heeft ons hele nacht wakker gehouden met kusjes en knuffels geven maar niet meer gepoept en ook de volgende ochtend niet. We zijn echter toch even met hem naar de dierenarts geweest gistermiddag. Die kon niets vinden. Het zou kunnen komen dat hij wat moeilijk eet omdat hij heel erg aan het wisselen is maar het was wel duidelijk niet normaal dat hij zoveel was afgevallen.
Onmiddellijk viel ook het woord giardia weer. Sinds eind 2010 hebben we het 3 keer voor elkaar gekregen om kittens in huis te halen met deze darmparasiet. De laatste keer met Willem en Lola was het vreselijk hardnekkig en zij hebben het ook aan een aantal honden gegeven. Zowel vorig najaar als in het voorjaar hebben we wekenlang iedere keer weer een ander dier gehad dat giardia had. Sinds maart geven we om deze reden nog steeds iedere 10 tot 20 dagen preventief panacur en zelfs daarmee had Johannes het in juni nog een keer. Inmiddels zijn we bijna experts op hoe deze parasiet werkt en wat we allemaal moeten doen om het te voorkomen en we voeren een heel streng beleid op hygiëne; maken dagelijks alle kattenbakken met sop en bijna kokend heet water schoon, wassen we om de dag alle dekens van de mandjes en kussens van de dieren, en eens per week wordt alles met de stoomreiniger schoongemaakt. Maar de angst blijft en toen Lola een paar weken geleden aan de diarree was waren we dan ook erg opgelucht dat we meerdere keren een negatieve uitslag op giardiatesten kregen. Maar ondanks dit alles hebben we sinds vrijdagavond meteen het hele elftal weer voor 5 dagen op de panacur gezet. Tristan kreeg voor de zekerheid probiotica mee en wat speciaal voer wat licht verteerbaar en makkelijk eetbaar was. En inderdaad ook het advies om ze allemaal weer panacur te geven.
Gistermiddag waren wij heel blij te zien dat Tristan een normale drol produceerde, gelukkig was hij kennelijk toch niet aan de diarree! Hij had redelijk goed van het voer gegeten en al met al gingen we met een iets geruster gevoel naar bed. We lagen er nog geen half uur in toen ik hoorde dat er eentje naar de kattenbak ging. Ik ging meteen kijken en betrapte Tristan op het maken van een hele dunne diarree! :( Hij was gelukkig niet al te vies omdat ik hem meteen van de bak kon halen en nadat we de bak en hem schoon hadden gemaakt gingen we weer slapen. Vannacht om 1 uur moest ik naar de wc en op de overloop gekomen liep ik tegen een muur van stank! Dus meteen de kattenbak gecheckt...NIETS!!! Verward weer naar boven gegaan en ik zag toen dat Tristan heel erg vies was! Hoe kan dat??? Gaab kwam ook kijken en toen zagen we de grote krabpaal in de hal waarvan één plankje helemaal onder de stront zat en het droop langs de muur naar beneden!! We zijn wel een uur bezig geweest met het schoonmaken van Tristan en de krabpaal en de muur en daarna ben ik nog uren lang kotsmisselijk geweest van de aanblik hoe Gaab met een taartschep de diarree uit het pluche van de krabpaal schepte.
De rest van de nacht verliep gelukkig zonder poep maar Tristan, die gisteren in de loop van de dag weer 70 gram aankwam, is vannacht weer 100 gram kwijt geraakt en ziet erg mager en zielig uit en we maken ons zorgen om hem. Hij wilde wel eten vanmorgen en lijkt ook zeker niet doodziek te zijn, kan nog heel goed spinnen en knuffelen maar is wel wat sloom. Morgen uiteraard voor de zekerheid een giardiatest laten doen en zo nodig weer terug met hem naar de dierenarts. Hopelijk is het iets van een virusje en is hij snel weer de oude!
Onmiddellijk viel ook het woord giardia weer. Sinds eind 2010 hebben we het 3 keer voor elkaar gekregen om kittens in huis te halen met deze darmparasiet. De laatste keer met Willem en Lola was het vreselijk hardnekkig en zij hebben het ook aan een aantal honden gegeven. Zowel vorig najaar als in het voorjaar hebben we wekenlang iedere keer weer een ander dier gehad dat giardia had. Sinds maart geven we om deze reden nog steeds iedere 10 tot 20 dagen preventief panacur en zelfs daarmee had Johannes het in juni nog een keer. Inmiddels zijn we bijna experts op hoe deze parasiet werkt en wat we allemaal moeten doen om het te voorkomen en we voeren een heel streng beleid op hygiëne; maken dagelijks alle kattenbakken met sop en bijna kokend heet water schoon, wassen we om de dag alle dekens van de mandjes en kussens van de dieren, en eens per week wordt alles met de stoomreiniger schoongemaakt. Maar de angst blijft en toen Lola een paar weken geleden aan de diarree was waren we dan ook erg opgelucht dat we meerdere keren een negatieve uitslag op giardiatesten kregen. Maar ondanks dit alles hebben we sinds vrijdagavond meteen het hele elftal weer voor 5 dagen op de panacur gezet. Tristan kreeg voor de zekerheid probiotica mee en wat speciaal voer wat licht verteerbaar en makkelijk eetbaar was. En inderdaad ook het advies om ze allemaal weer panacur te geven.
Gistermiddag waren wij heel blij te zien dat Tristan een normale drol produceerde, gelukkig was hij kennelijk toch niet aan de diarree! Hij had redelijk goed van het voer gegeten en al met al gingen we met een iets geruster gevoel naar bed. We lagen er nog geen half uur in toen ik hoorde dat er eentje naar de kattenbak ging. Ik ging meteen kijken en betrapte Tristan op het maken van een hele dunne diarree! :( Hij was gelukkig niet al te vies omdat ik hem meteen van de bak kon halen en nadat we de bak en hem schoon hadden gemaakt gingen we weer slapen. Vannacht om 1 uur moest ik naar de wc en op de overloop gekomen liep ik tegen een muur van stank! Dus meteen de kattenbak gecheckt...NIETS!!! Verward weer naar boven gegaan en ik zag toen dat Tristan heel erg vies was! Hoe kan dat??? Gaab kwam ook kijken en toen zagen we de grote krabpaal in de hal waarvan één plankje helemaal onder de stront zat en het droop langs de muur naar beneden!! We zijn wel een uur bezig geweest met het schoonmaken van Tristan en de krabpaal en de muur en daarna ben ik nog uren lang kotsmisselijk geweest van de aanblik hoe Gaab met een taartschep de diarree uit het pluche van de krabpaal schepte.
De rest van de nacht verliep gelukkig zonder poep maar Tristan, die gisteren in de loop van de dag weer 70 gram aankwam, is vannacht weer 100 gram kwijt geraakt en ziet erg mager en zielig uit en we maken ons zorgen om hem. Hij wilde wel eten vanmorgen en lijkt ook zeker niet doodziek te zijn, kan nog heel goed spinnen en knuffelen maar is wel wat sloom. Morgen uiteraard voor de zekerheid een giardiatest laten doen en zo nodig weer terug met hem naar de dierenarts. Hopelijk is het iets van een virusje en is hij snel weer de oude!
RSS Feed