Weer naar de dierenarts...

Leopold kwam vanmorgen hinkelend binnen. Ik schrok eerst heel erg want de laatste keer dan hij mank liep lag zijn lies open tot aan zijn knie! (In februari, allemaal goed genezen gelukkig) Maar het leek mee te vallen, geen wond en niets leek gebroken en hij at ook nog. Wel meteen even een pijnstiller gegeven en daarna ging hij lekker liggen slapen. Thuisgekomen van mijn werk was er nog niet veel verbeterd, hij zette nauwelijks gewicht op zijn poot. Dus toch maar even een afspraak gemaakt bij de dierenarts. (ach dan kom ik daar nog eens;  zaterdag, maandag, dinsdag..)  Ik verbeelde me ook een splintertje te zien in zijn voetkussentje. De dierenarts kon niets vinden (de "splinter"was pigment ;-)) waarschijnlijk heeft hij zijn pootje verstuikt. Pijnstillers blijven geven en even een weekje aankijken of hij opknapt. Hij loopt op dit moment alweer buiten de tuin want hem verplicht binnen houden is geen optie. Hij wordt dan zo chagrijnig dat hij met iedereen ruzie zoekt. Bij de dierenarts is hij altijd voorbeeldig. Hij ging op zijn rug in de bench liggen toen ik het deurtje open deed nadat ik de bench op de behandeltafel had gezet. Hoezo relaxed? ;-) Heerlijke kat!! 

Met Tristan gaat het gelukkig weer beter! We maakten ons gisteravond eerst nog wel even flink zorgen. Hij wilde nog steeds bijna niets eten en zwabberde echt op zijn poten. We hebben nog nooit eerder een dier, en zeker geen kat, zo ziek gezien van de giardia. Maar 2 uur na zijn antibiotica kwam ineens de eetlust weer terug! Hij heeft gisteravond en vandaag flink gebunkerd en ziet er nu al een stuk beter uit en is weer helemaal zichzelf! Ook zijn ontlasting was vanmiddag weer normaal. Wat een opluchting!