Zorgen horen erbij..

Iets waar ik nooit aan zal wennen met het hebben van dieren is dat je je heel vaak zorgen maakt over ze. Zorgen of ze zich wel lekker voelen of ze zich wel gelukkig voelen,  of ze wel genoeg groeien, of er niet een of andere ziekte sluimert, er is eigenlijk altijd wel iets waar ik me op een bepaald niveau zorgen over maak. En hoewel wij snel bij een dierenarts staan (ik kom er bijna wel iedere week een keer met of zonder dier) zijn er ook dingen waar je niet precies de vinger op kan leggen. Op het moment gaan de zorgen over Lola, Thomas en Johannes. Lola's prachtige dikke staart is helemaal uitgevallen in de eerste week na Tristans komst. Hoogstwaarschijnlijk door overmatig poetsen van de stress. Ze vond Tristan de grootste griezel op aarde de eerste weken!! Intussen lijkt dat vele malen beter te gaan maar de staart groeit nog niet terug dus hou ik haar goed in de gaten of ze wel relaxed overkomt. Ook is zij nu al 5 dagen aan de diarree. Daarmee staan wij meteen bij de dierenarts omdat we slechte ervaringen hebben gehad met giardia. Dat hebben we geheel kunnen uitsluiten gelukkig en ook andere parasieten o.i.d. is het zeker niet.  Nu gaat ze aan de Pretnisolon om te kijken of dat het tot rust brengt. Ze lijkt er overigens gelukkig niet ziek van te zijn.

Mijn tweede zorg gaat over Thomas. Dat was altijd de meest zindelijke hond die we hadden en ineens plast hij regelmatig 's nachts in zijn bench! Ik merk verder helemaal niets aan hem dus echt heel vreemd. Ik ga binnenkort maar wat urine van hem wegbrengen om uit te sluiten dat daar niets mee is maar dat kan ik me ergens niet voorstellen want we hebben teveel blaasontstekingen meegemaakt om zoiets niet te herkennen. Aangezien hij verder totaal niet ziek overkomt gaat het me wat ver om 'm meteen naar de dierenarts te slepen, nog maar even aankijken dus...... 

En dan tot slot Johannes. Die heeft weer eens een periode met wel erg veel epileptische aanvallen, meerdere per week wel. (Het was een hele tijd eens in de 2 weken) Blijft altijd de vraag wanneer we 'm aan de medicijnen gaan doen? De dierenarts is niet een groot voorstander ervan want het is troep en je weet  niet wat dat op den duur met zijn toch al niet sterkte gestel doet. Maar heeft hij zelf niet teveel last van die aanvallen vraag ik me dan af?  Maar goed, ook dat kijken we voorlopig nog maar weer aan om te zien of ze ook weer minder worden.....

Zorgen het hoort erbij maar het went nooit!