s’Nachts zijn we er allebei de eerste 5 of zo nachten meerdere keren uit geweest om even te kijken als er teveel, te hard of juist te zacht gepiept werd. Eén of twee keer heb ik een kitten onder haar vandaan moeten plukken maar dat was alleen in de eerste twee dagen en nu gaat het goed en gaan we deze strenge bewaking loslaten. Wat het ook nog even extra spannend maakte is dat Elfje vrij veel nabloedde. Ik heb hierover zelfs nog even contact gehad met de dierenarts. Intussen is ook dit gelukkig gestopt.
Jammer is dat ze niet genoeg melk heeft om de kittens alleen te voeden. Ik heb het even aangekeken maar ze komen zonder hulp gewoon te weinig aan en nu voed ik 3 keer per dag een beetje bij en daarmee heb ik ze op een acceptabel, zij het niet helemaal gewenst gewicht gekregen. Elfje eet ook weinig. Volgens mij gunt ze zichzelf nauwelijks de tijd om te eten. Ze lig van de 24 uur denk ik 23,5 uur bij haar baby’s!
Maar ze zijn dan misschien niet de zwaarsten, ze zien er super gezond uit, zijn sterk, kunnen allemaal hun eigen kop al optillen (wat ze natuurlijk voor de foto's niet wilden laten zien) zitten prachtig in hun vachtje en de oogjes zijn ook bij bijna allemaal mooi aan het opengaan.
Er lijken nu al een paar karaktertjes te zien te zijn hoewel dat nog weer kan veranderen. Zo is Joey-Leigh nogal ondernemend, maakt al en toe een soort zinloos reisje door de kist, kruipt steeds over haar moeder heen en weer terug. Allemaal luidkeels schreeuwend zoals een echte tortie betaamd. Oliver is daarentegen een heel rustig gelaten manneke die alles wel best vindt. Tennessee is een kleine druktemaker die alleen maar aan eten denkt. Lulu-May probeert steeds de geluidsbarrière te doorbreken. En Sammy-Jo is een rustig poesje die heel eigenwijs alleen maar bij haar mama wil drinken.
We gaan zien wat de tweede week gaat brengen! Voor nu is het weer genieten!!