Vandaag zijn de kittens 2 weken oud. Ik heb het opgegeven dat Elfje nog voldoende melk krijgt en voed haar baby’s nu 4 keer per dag. Daarmee komen ze net voldoende aan. Sammy-Jo is eigenlijk de enige die het bijna zelf kan. (en ook zo’n type is van: Zelf doen. zelf doen!) Als Oliver niet snel wat meer aankomt moet die er kennelijk nog een voeding bij hebben. Je kan dus wel stellen dat ik er behoorlijk druk mee ben. Jammer dat Elfje niet voldoende melk heeft hoor, ze voedt ze heel vaak en getrouw maar het tikt gewoon niet echt aan. Buiten dat is het de perfecte mama!! Alles is altijd volmaakt schoon (ik wou dat ze mijn huishouden ook kon doen) en hoewel ze niet meer non stop bij haar kinderen is zijn haar tripjes buiten de slaapkamer steeds heel erg kort en is ze zeer betrokken. Vandaag met foto's maken was ze wat te betrokken en ik heb uiteindelijk de fotosessie maar snel afgebroken want ik had het gevoel dat ze ieder moment kon besluiten dat het nu voldoende was en haar kind voor de camera zou weg grissen! ;)
Buiten de wat tegenvallende gewichten doen de kittens het lekker! Sinds gisteren kunnen ze duidelijk horen en reageren al met luid gepiep als ik boven de werpkist hang. Ze beginnen me ook aan te kijken en als ik mijn hand in de kist steek denken ze allemaal: ETEN!!! Het is te schattig!
Oliver is de baby van het gezelschap. Geen idee hoe dat komt maar dat is echt zo’n lief blij ei! Tennessee is een stuk bijdehanter en stoerder. Lulu is op het moment de grootste schreeuwerd van het stel en heeft al een behoorlijke mening over dingen. Toen ik haar vanmiddag voor het voeden op de foto zette, beet ze in mijn vinger zovan, luister eens ik heb honger en ik begin vast. Gelukkig heeft ze nog geen tanden hoewel ik kon voelen dat die in aantocht zijn!
Ook heeft zij al meerdere keren uit de werpkist zitten koekeloeren. Het zal me niet verbazen als zij er als eerste uit is. Voor de werpkist heb ik maar een lekkere dikke deken gelegd voor het geval er zo’n durfal bij zit!
Over de andere meiden vandaag geen bijzondere opmerkingen behalve dan dat ze ook ontzettend lief leuk en schattig zijn!
Op naar week 3!
Buiten de wat tegenvallende gewichten doen de kittens het lekker! Sinds gisteren kunnen ze duidelijk horen en reageren al met luid gepiep als ik boven de werpkist hang. Ze beginnen me ook aan te kijken en als ik mijn hand in de kist steek denken ze allemaal: ETEN!!! Het is te schattig!
Oliver is de baby van het gezelschap. Geen idee hoe dat komt maar dat is echt zo’n lief blij ei! Tennessee is een stuk bijdehanter en stoerder. Lulu is op het moment de grootste schreeuwerd van het stel en heeft al een behoorlijke mening over dingen. Toen ik haar vanmiddag voor het voeden op de foto zette, beet ze in mijn vinger zovan, luister eens ik heb honger en ik begin vast. Gelukkig heeft ze nog geen tanden hoewel ik kon voelen dat die in aantocht zijn!
Ook heeft zij al meerdere keren uit de werpkist zitten koekeloeren. Het zal me niet verbazen als zij er als eerste uit is. Voor de werpkist heb ik maar een lekkere dikke deken gelegd voor het geval er zo’n durfal bij zit!
Over de andere meiden vandaag geen bijzondere opmerkingen behalve dan dat ze ook ontzettend lief leuk en schattig zijn!
Op naar week 3!
RSS Feed
