2017

Normaal gesproken schrijf ik deze blog op 31 december maar dat is er dit jaar niet van gekomen met alle gezelligheid! Gisteren was ik bekaf (wordt veel te oud voor om 2 uur pas naar bed! ;-)) dus vandaar nu pas op 2 januari terugkijken op 2017. 

Een aantal hoogtepunten hadden we zeker. De aankoop en aanleg van het extra stuk tuin waar we dagelijks nog met volle teugen van genieten! Nog even voor en na naast elkaar! De tuin is gewoon twee keer zo groot geworden en dat is niet alleen lekker voor ons maar met name voor alle dieren! 

Dan hadden we twee nieuwe aanwinsten voor onze dierentuin: Brutus en Robinson, allebei toevallig geboren op 9 april. :)  Het zijn beide heerlijke gezellige lieve grappige schatten waar we stapeldol op zijn en die niet meer uit de groep zijn weg te denken! Toevallig zijn het allebei ontzettende clowns en er gaat geen dag voorbij dat we niet om ze kunnen lachen! 

En af en toe lachen konden we wel gebruiken dit jaar want naast deze hoogtepunten was het wel een behoorlijk kl*** jaar als ik eerlijk ben. 

Op 30 augustus moesten we afscheid nemen van onze lieve Leopold. Iedere keer sindsdien als ik achteruit uit de carport rij zit het hart me nog in mijn keel. Gelukkig zitten onze eigen katten veilig binnen maar het overrijden van een kat is een trauma dat vergeet ik mijn hele leven niet. Wat na maanden begint te slijten is dat ik niet meer steeds naar Leopold uitkijk. Een gewoonte die er zo in slijt na 8 jaar. Zijn plekje waar hij at, begint nu steeds meer gewoon "aanrecht" te worden en ik meen niet meer steeds zijn lieve miauwtje te horen.

Sinds eind augustus loop ik zelf aan te modderen en kan ik al maanden niet lopen met met de honden. Eerst omdat ik mijn hand zeer zwaar gekneusd had door het bijten van Leopold en daarna door een beschadigde meniscus. Beide dingen lijken nu eindelijk voor het merendeel hersteld en ik hoop voor zowel mijzelf als voor de honden dat we snel onze dagelijkse wandelingen weer kunnen oppakken. 

Als cattery hebben we er vreselijk van langs gekregen afgelopen jaar. allerlei ellende  wist ons te vinden en daarmee vielen de plannen voor een tweede nest van Emma en Tristan volledig in het water. Ik ga er nu verder niet meer op in wat we allemaal mochten incasseren. Het goede nieuws is dat het allemaal voorbij is en dat we hopen op 2 nestjes in 2018! Er is nog een kleine kans dat Emma nog krols wordt voordat Tristan uiterlijk eind januari wordt gecastreerd.  Vorig jaar werd Emma de hele winter niet krols dus het is echt heel spannend, en ik wil dat zo graag want hun kids zijn zo ontzettend leuk!  Maar Tristan is bijna 5 jaar, heeft meerdere suprelorin staafjes gehad dus het wordt echt tijd dat hij gecastreerd wordt want hij heeft last van "blauwe ballen" en gilt regelmatig de hele buurt bij elkaar, zit heel slecht in zijn vacht en wordt mager.  Dus we gaan niet wachten tot mei. Maar duimen voor op de valreep nog een succesvolle dekking wordt zeer gewaardeerd! :)

Mocht het er niet inzitten voor Emma en Tristan dan hopen we dat Robin komende zomer zowel moeder als dochter kan voorzien van een prachtig nest kittens. Robin en Olivia moeten daarvoor uiteraard nog wel door de keuring (PL check en HCM/PKD screening met echo) dus dat is ook nog spannend. Maar al met al zien we 2018 vol verwachting tegemoet!! 

Rest me iedereen een geweldig nieuwjaar te wensen!!!