Pippapopjes
Contact:
  • Home
  • Onze Maine Coons
  • Stamboom
  • Kittens
  • Vorige nestjes
    • Nest 1: Emma 15-8-2016
    • Nest 2: Emma 22-03-2018
    • Nest 3: Olivia 26-7-2018
    • Nest 4: Emma 29-08-2018
    • Nestje 5: Coco 24-03-2020
    • Nestje 6: Elfje 6-04-2020
    • Nestje 7: Coco 2-7-2020
    • Nestje 8: Sara 17-09-2020
    • Wall of Fame
  • Planning en adoptie
  • Onze Teckels
  • Tuin
  • Kat en teckel vriendelijke inrichting
  • In memoriam
  • Foto's
  • Fotoshoots
  • Video's
  • Blog
  • Gastenboek

Angstige momenten.....

17/10/2013

0 Comments

 
Foto
We dachten dat we onze portie wel gehad hadden deze week met de dieren maar helaas, het ergste moest nog komen. 

Gistermiddag kreeg Johannes weer een epileptische aanval. We zitten op dit moment op ongeveer een aanval per week dus in eerste instantie maakte ik me geen zorgen. Hij kreeg er echter meteen eentje achteraan. Dat hebben we ook al vaker meegemaakt maar toch vervelend. Na deze aanval volgde echter nummer  drie. Toen heb ik de telefoon gepakt en de dierenarts gebeld met de bedoeling te vragen of ik hem de valium-zetpil  die we in huis hebben voor noodgevallen moest geven. Ik had echter mijn verhaal nog niet afgemaakt toen ze al zei dat ik meteen moest komen.  Dus 4 compleet hysterische honden in de bench gedaan en Johannes mee naar de dierenarts. Ik dacht eerst nog dat ik helemaal voor niets ging want hij leek ineens uit zijn aanval te komen met weggaan. Maar bij de dierenarts kon hij nog steeds niet normaal lopen, bleef trillen en vallen en bibberen en was helemaal in de war en zelfs agressief naar de dierenarts. Ook een injectie met valium hielp niet. De dierenarts heeft hem een licht narcose-middel gegeven waar hij helemaal van ging slapen. Na een half uur of zo heeft hij hem weer een middel toegediend om wakker te worden.  Het idee was om zijn hersenen even te "resetten".  Na bijna 2 uur kon ik hem weer mee naar huis nemen.  Ik was wel een paar jaar ouder geworden want de laatste keer dat ik zoiets had meegemaakt was bijna 8 jaar geleden met onze 5 jarige kater Sebastiaan die ineens epileptische aanvallen had. Hij is nooit meer uit zijn laatste aanval gekomen die uren en uren duurde. We hebben hem toen moeten laten inslapen. 

Thuis gedroeg Johannes zich alsof hij werkelijk stomdronken was. Hij ging waggelend achter de katten aan, alsof hij er nog nooit eentje had gezien, hij probeerde in een kast te springen en viel daarbij op zijn rug, hij liep meerdere keren tegen een andere kast op, alsof hij er doorheen probeerde te komen.  Het ene moment viel hij in slaap het andere moment begon hij enthousiast te spelen, hij was zo onrustig!! Maar dat kwam allemaal van dat narcose-middel zei de dierenarts. 

In de loop van de avond ging het wat beter. Ik ben heel vroeg naar bed gegaan en Gaab moest nog werken en kon dus meteen Johannes in de gaten blijven houden. Om negen uur heeft Johannes gegeten en om tien uur heeft Gaab hem nog een halve diazepam gegeven zoals de dierenarts had gezegd en heeft de honden toen in de bench gedaan. 

Een twintig minuten later was Johannes erg aan het piepen en heeft Gaab hem toch maar weer uit de bench gelaten. Toen is hij volledig gaan flippen. Ik werd wakker van zijn gegil en toen ik beneden kwam was Johannes compleet hysterisch aan het rondrennen, blaffen, gillen en totaal niet meer aanspreekbaar. Ik dacht werkelijk dat hij ter plekke een hartaanval zou krijgen en dood zou neervallen. We hebben meteen het spoednummer gebeld en konden direct komen. We hebben Johannes maar in een bench gedaan want hij was zo ontzettend wild dat we anders niet wisten hoe hij vervoerd moest worden. :(  Het bleek dat hij een hele verkeerde reactie op de diazepam had, kon er ook nog bij. Bij de dierenarts werd hij wel iets rustiger al en hij mocht weer mee naar huis. Thuis waren alle honden nu hysterisch en heeft Johannes nog een hele poos lopen stuiteren door de kamer. Uiteindelijk resulteerde dat toch weer in een kleine aanval. Daarna wilde hij naar bed. De andere honden en wij wilden dat ook heel graag dus hebben we het hele spul maar weer in de bench gedaan en zijn naar bed gegaan. 

Johannes heeft nog geblaft tot half twee. Toen ben ik naar beneden gegaan en heb hem gezegd stil te zijn en dat hielp, toen ging hij warempel slapen! Gaab en ik hebben ieder om de twee uur een alarm gezet zodat er elk uur iemand even wakker werd om te checken hoe het met Johannes ging. (Dat kunnen we via een camera, de beelden daarvan kun je middels een app op je smartphone of tablet bekijken, ideaal!) 

De hele nacht bleef hij gelukkig rustig. Vanmorgen ging het ook wel redelijk maar toen ik naar mijn werk wilde kreeg hij weer een nieuwe aanval gevolgd door weer een tweede. Ik heb hem toen de valium-zetpil gegeven en dat hielp gelukkig heel goed. 
Ik heb net nieuwe ampullen valium gehaald om vandaag en de nacht mee door te komen. Hopelijk komen zijn medicijnen morgen binnen, die zijn door de dierenarts besteld. Tot nu toe hebben we het zonder medicijnen gedaan omdat die vrij belastend zijn voor de lever en uit bloedonderzoeken is al eens gebleken dat die bij Johannes ook niet echt helemaal fantastisch werkt... een beetje kiezen tussen kwaden dus. Deze medicijnen zijn nieuw en hebben geen bijwerkingen  als het goed is en zijn ook niet zo belastend voor de lever. Vandaag verder maar proberen wat thuis te werken en verder vrij nemen want ik wil hem niet  alleen laten nu. 

Foto
0 Comments



Leave a Reply.

    Foto

    Schrijfster:

    Mijn naam is Annemieke. Ik ben 51  jaar oud en getrouwd met Gabriël en we wonen sinds bijna 10  jaar in een dorpje in Zuid-Holland vlakbij het strand. We hebben helaas geen kinderen maar, misschien mede om die reden, wel een hoop dieren! De dieren geven invulling aan ons bestaan en we genieten dagelijks van de interactie tussen al deze unieke karaktertjes! Ik werk 2 ochtenden per week als boekhouder buitenshuis. Ik heb een eigen Youtube kanaal over onze diergaarde met veel leuke, mooie en grappige fimpjes. https://www.youtube.com/c/crazycoonswackywieners en ik heb een fotobewerkings/digitaal tekeningen bedrijfje
    http://www.vervenmetfotos.nl/
    Verder ben ik thuis bij de beestjes en zorg ik voor het huishouden. Af en toe hebben wij een nestje kittens! 

    Archieven

    January 2021
    September 2020
    July 2020
    May 2020
    April 2020
    March 2020
    February 2020
    January 2020
    November 2019
    October 2019
    September 2019
    August 2019
    July 2019
    June 2019
    May 2019
    April 2019
    March 2019
    February 2019
    January 2019
    December 2018
    November 2018
    October 2018
    September 2018
    August 2018
    July 2018
    June 2018
    May 2018
    April 2018
    March 2018
    February 2018
    January 2018
    December 2017
    November 2017
    September 2017
    August 2017
    July 2017
    June 2017
    April 2017
    March 2017
    February 2017
    January 2017
    December 2016
    November 2016
    October 2016
    September 2016
    August 2016
    July 2016
    June 2016
    May 2016
    April 2016
    March 2016
    February 2016
    January 2016
    December 2015
    November 2015
    October 2015
    September 2015
    August 2015
    July 2015
    June 2015
    May 2015
    April 2015
    March 2015
    February 2015
    January 2015
    December 2014
    November 2014
    October 2014
    September 2014
    August 2014
    July 2014
    June 2014
    May 2014
    April 2014
    March 2014
    February 2014
    January 2014
    December 2013
    November 2013
    October 2013
    September 2013
    August 2013
    July 2013

    Categories

    All

    RSS Feed

Powered by Create your own unique website with customizable templates.