We dachten dat we onze portie wel gehad hadden deze week met de dieren maar helaas, het ergste moest nog komen.
Gistermiddag kreeg Johannes weer een epileptische aanval. We zitten op dit moment op ongeveer een aanval per week dus in eerste instantie maakte ik me geen zorgen. Hij kreeg er echter meteen eentje achteraan. Dat hebben we ook al vaker meegemaakt maar toch vervelend. Na deze aanval volgde echter nummer drie. Toen heb ik de telefoon gepakt en de dierenarts gebeld met de bedoeling te vragen of ik hem de valium-zetpil die we in huis hebben voor noodgevallen moest geven. Ik had echter mijn verhaal nog niet afgemaakt toen ze al zei dat ik meteen moest komen. Dus 4 compleet hysterische honden in de bench gedaan en Johannes mee naar de dierenarts. Ik dacht eerst nog dat ik helemaal voor niets ging want hij leek ineens uit zijn aanval te komen met weggaan. Maar bij de dierenarts kon hij nog steeds niet normaal lopen, bleef trillen en vallen en bibberen en was helemaal in de war en zelfs agressief naar de dierenarts. Ook een injectie met valium hielp niet. De dierenarts heeft hem een licht narcose-middel gegeven waar hij helemaal van ging slapen. Na een half uur of zo heeft hij hem weer een middel toegediend om wakker te worden. Het idee was om zijn hersenen even te "resetten". Na bijna 2 uur kon ik hem weer mee naar huis nemen. Ik was wel een paar jaar ouder geworden want de laatste keer dat ik zoiets had meegemaakt was bijna 8 jaar geleden met onze 5 jarige kater Sebastiaan die ineens epileptische aanvallen had. Hij is nooit meer uit zijn laatste aanval gekomen die uren en uren duurde. We hebben hem toen moeten laten inslapen.
Thuis gedroeg Johannes zich alsof hij werkelijk stomdronken was. Hij ging waggelend achter de katten aan, alsof hij er nog nooit eentje had gezien, hij probeerde in een kast te springen en viel daarbij op zijn rug, hij liep meerdere keren tegen een andere kast op, alsof hij er doorheen probeerde te komen. Het ene moment viel hij in slaap het andere moment begon hij enthousiast te spelen, hij was zo onrustig!! Maar dat kwam allemaal van dat narcose-middel zei de dierenarts.
In de loop van de avond ging het wat beter. Ik ben heel vroeg naar bed gegaan en Gaab moest nog werken en kon dus meteen Johannes in de gaten blijven houden. Om negen uur heeft Johannes gegeten en om tien uur heeft Gaab hem nog een halve diazepam gegeven zoals de dierenarts had gezegd en heeft de honden toen in de bench gedaan.
Een twintig minuten later was Johannes erg aan het piepen en heeft Gaab hem toch maar weer uit de bench gelaten. Toen is hij volledig gaan flippen. Ik werd wakker van zijn gegil en toen ik beneden kwam was Johannes compleet hysterisch aan het rondrennen, blaffen, gillen en totaal niet meer aanspreekbaar. Ik dacht werkelijk dat hij ter plekke een hartaanval zou krijgen en dood zou neervallen. We hebben meteen het spoednummer gebeld en konden direct komen. We hebben Johannes maar in een bench gedaan want hij was zo ontzettend wild dat we anders niet wisten hoe hij vervoerd moest worden. :( Het bleek dat hij een hele verkeerde reactie op de diazepam had, kon er ook nog bij. Bij de dierenarts werd hij wel iets rustiger al en hij mocht weer mee naar huis. Thuis waren alle honden nu hysterisch en heeft Johannes nog een hele poos lopen stuiteren door de kamer. Uiteindelijk resulteerde dat toch weer in een kleine aanval. Daarna wilde hij naar bed. De andere honden en wij wilden dat ook heel graag dus hebben we het hele spul maar weer in de bench gedaan en zijn naar bed gegaan.
Johannes heeft nog geblaft tot half twee. Toen ben ik naar beneden gegaan en heb hem gezegd stil te zijn en dat hielp, toen ging hij warempel slapen! Gaab en ik hebben ieder om de twee uur een alarm gezet zodat er elk uur iemand even wakker werd om te checken hoe het met Johannes ging. (Dat kunnen we via een camera, de beelden daarvan kun je middels een app op je smartphone of tablet bekijken, ideaal!)
De hele nacht bleef hij gelukkig rustig. Vanmorgen ging het ook wel redelijk maar toen ik naar mijn werk wilde kreeg hij weer een nieuwe aanval gevolgd door weer een tweede. Ik heb hem toen de valium-zetpil gegeven en dat hielp gelukkig heel goed.
Ik heb net nieuwe ampullen valium gehaald om vandaag en de nacht mee door te komen. Hopelijk komen zijn medicijnen morgen binnen, die zijn door de dierenarts besteld. Tot nu toe hebben we het zonder medicijnen gedaan omdat die vrij belastend zijn voor de lever en uit bloedonderzoeken is al eens gebleken dat die bij Johannes ook niet echt helemaal fantastisch werkt... een beetje kiezen tussen kwaden dus. Deze medicijnen zijn nieuw en hebben geen bijwerkingen als het goed is en zijn ook niet zo belastend voor de lever. Vandaag verder maar proberen wat thuis te werken en verder vrij nemen want ik wil hem niet alleen laten nu.
Gistermiddag kreeg Johannes weer een epileptische aanval. We zitten op dit moment op ongeveer een aanval per week dus in eerste instantie maakte ik me geen zorgen. Hij kreeg er echter meteen eentje achteraan. Dat hebben we ook al vaker meegemaakt maar toch vervelend. Na deze aanval volgde echter nummer drie. Toen heb ik de telefoon gepakt en de dierenarts gebeld met de bedoeling te vragen of ik hem de valium-zetpil die we in huis hebben voor noodgevallen moest geven. Ik had echter mijn verhaal nog niet afgemaakt toen ze al zei dat ik meteen moest komen. Dus 4 compleet hysterische honden in de bench gedaan en Johannes mee naar de dierenarts. Ik dacht eerst nog dat ik helemaal voor niets ging want hij leek ineens uit zijn aanval te komen met weggaan. Maar bij de dierenarts kon hij nog steeds niet normaal lopen, bleef trillen en vallen en bibberen en was helemaal in de war en zelfs agressief naar de dierenarts. Ook een injectie met valium hielp niet. De dierenarts heeft hem een licht narcose-middel gegeven waar hij helemaal van ging slapen. Na een half uur of zo heeft hij hem weer een middel toegediend om wakker te worden. Het idee was om zijn hersenen even te "resetten". Na bijna 2 uur kon ik hem weer mee naar huis nemen. Ik was wel een paar jaar ouder geworden want de laatste keer dat ik zoiets had meegemaakt was bijna 8 jaar geleden met onze 5 jarige kater Sebastiaan die ineens epileptische aanvallen had. Hij is nooit meer uit zijn laatste aanval gekomen die uren en uren duurde. We hebben hem toen moeten laten inslapen.
Thuis gedroeg Johannes zich alsof hij werkelijk stomdronken was. Hij ging waggelend achter de katten aan, alsof hij er nog nooit eentje had gezien, hij probeerde in een kast te springen en viel daarbij op zijn rug, hij liep meerdere keren tegen een andere kast op, alsof hij er doorheen probeerde te komen. Het ene moment viel hij in slaap het andere moment begon hij enthousiast te spelen, hij was zo onrustig!! Maar dat kwam allemaal van dat narcose-middel zei de dierenarts.
In de loop van de avond ging het wat beter. Ik ben heel vroeg naar bed gegaan en Gaab moest nog werken en kon dus meteen Johannes in de gaten blijven houden. Om negen uur heeft Johannes gegeten en om tien uur heeft Gaab hem nog een halve diazepam gegeven zoals de dierenarts had gezegd en heeft de honden toen in de bench gedaan.
Een twintig minuten later was Johannes erg aan het piepen en heeft Gaab hem toch maar weer uit de bench gelaten. Toen is hij volledig gaan flippen. Ik werd wakker van zijn gegil en toen ik beneden kwam was Johannes compleet hysterisch aan het rondrennen, blaffen, gillen en totaal niet meer aanspreekbaar. Ik dacht werkelijk dat hij ter plekke een hartaanval zou krijgen en dood zou neervallen. We hebben meteen het spoednummer gebeld en konden direct komen. We hebben Johannes maar in een bench gedaan want hij was zo ontzettend wild dat we anders niet wisten hoe hij vervoerd moest worden. :( Het bleek dat hij een hele verkeerde reactie op de diazepam had, kon er ook nog bij. Bij de dierenarts werd hij wel iets rustiger al en hij mocht weer mee naar huis. Thuis waren alle honden nu hysterisch en heeft Johannes nog een hele poos lopen stuiteren door de kamer. Uiteindelijk resulteerde dat toch weer in een kleine aanval. Daarna wilde hij naar bed. De andere honden en wij wilden dat ook heel graag dus hebben we het hele spul maar weer in de bench gedaan en zijn naar bed gegaan.
Johannes heeft nog geblaft tot half twee. Toen ben ik naar beneden gegaan en heb hem gezegd stil te zijn en dat hielp, toen ging hij warempel slapen! Gaab en ik hebben ieder om de twee uur een alarm gezet zodat er elk uur iemand even wakker werd om te checken hoe het met Johannes ging. (Dat kunnen we via een camera, de beelden daarvan kun je middels een app op je smartphone of tablet bekijken, ideaal!)
De hele nacht bleef hij gelukkig rustig. Vanmorgen ging het ook wel redelijk maar toen ik naar mijn werk wilde kreeg hij weer een nieuwe aanval gevolgd door weer een tweede. Ik heb hem toen de valium-zetpil gegeven en dat hielp gelukkig heel goed.
Ik heb net nieuwe ampullen valium gehaald om vandaag en de nacht mee door te komen. Hopelijk komen zijn medicijnen morgen binnen, die zijn door de dierenarts besteld. Tot nu toe hebben we het zonder medicijnen gedaan omdat die vrij belastend zijn voor de lever en uit bloedonderzoeken is al eens gebleken dat die bij Johannes ook niet echt helemaal fantastisch werkt... een beetje kiezen tussen kwaden dus. Deze medicijnen zijn nieuw en hebben geen bijwerkingen als het goed is en zijn ook niet zo belastend voor de lever. Vandaag verder maar proberen wat thuis te werken en verder vrij nemen want ik wil hem niet alleen laten nu.
RSS Feed
