Emma is vandaag 5 maanden oud. Ze weegt 2830 gram en zit daarmee ongeveer op hetzelfde gewicht als Lola op dezelfde leeftijd. 
Na enig aarzelen tussen Willem en Tristan is Tristan toch haar favoriet geworden en is heel erg veel in zijn buurt te vinden. Willem wil haar met name wassen maar met Tristan kan ze gezellig samen de tent afbreken. ;-)

Het is een heel vrolijk gezellig meiske die altijd wel even geaaid en geknuffeld wil worden maar niet vaak op schoot komt liggen. Tot je echt op je rug op de bank of in bed ligt dan vindt ze het heel gezellig om op je borst te gaan liggen spinnen. 

Als je de kraan van het bad aan doet komt ze er direct aanrennen en springt in het bad. Er moet niet al te veel water inzitten maar een beetje in de nattigheid zitten is kennelijk erg leuk! 

Ik heb me echt even afgevraagd of ze ooit vriendschap met de honden zou sluiten maar jawel hoor!! Ze ligt er naast en er bovenop en ze wast ze en speelt met ze!! Haar favorieten zijn Julius en Mattie.  Mattie begint een beetje op haar te reageren zoals hij ook bij Tristan doet. Zich er heel onderdanig tegenaan laten vallen in de hoop dat zij haar pootjes om hem heen zal slaan en hem gaat wassen. Het begin is er! ;-)  De honden reageren intussen ook totaal niet meer als ze binnenkomt dus alles is weer tot rust gekomen! :) 

Ze is een makkelijke eter, ze vindt alles lekker en heeft een flinke eetlust. Verder is ze razend slim en leert alles heel snel.  Kortom, het gaat super met haar!! Wat een HEERLIJK ding!! :) 

Al onze katten die we nu hebben, hebben de eerste tijd bij ons in bed mogen slapen. Voor Leo in 2009 was dat uit den boze, en ik ben nog steeds geen groot voorstander van katten in bed maar ik had ergens gelezen dat als een kitten nog wat bang of onwennig is dat het gewenningsproces en het vertrouwen in het nieuwe baasje veel sneller gaat als het baasje slaapt. ;) En het werkt geweldig moet ik zeggen, het zijn allemaal gezellige en sociale katten. geworden. 

Uiteraard is er ook weinig zo schattig als een kitten in bed nemen. Met puppy's is het ook zooo verleidelijk om ze in bed te laten slapen alleen al omdat ze dan stil zijn en jij dan ook gewoon mag slapen. ;) Echter ik heb nog nooit gehoord van een pup die eerst in bed sliep en daarna netjes is overgestapt naar een mand of bench dus we zijn gelukkig nooit voor die verleiding gezwicht. Maar wat een fantastisch excuus om het dus met een wel kitten gezellig toe te laten. 

Meestal lijkt de theorie echter leuker dan de praktijk. Leo spinde de hele nacht zo oorverdovend hard dat we de regel hadden: Raak hem niet aan!!! (Want dan ging hij aan) anders deden we geen oog dicht. Je begrijpt, dit ging nogal eens fout. ;) Als je twee kittens tegelijk hebt is het helemaal feest want die besluiten om de haverklap om midden in de nacht te gaan spelen en twee kittens die op je tenen jagen is niet bevorderlijk voor je slaap! 
Tristan was ook nogal actief 'nachts en donderde de halve nacht over ons bed. Het duurde dan ook steeds niet lang dan won de uitputting het van hoe gezellig het was en dan moesten ze weer de slaapkamer uit. 

Maar dan nu Emma....zelden of nooit 's nachts wakker, hooguit af en toe even een brokje eten..heerlijk tegen je aan liggen te spinnen op een geluidsniveau dat eerder kalmerend is dan dat het je uit de slaap houdt. Een gewicht wat je nauwelijks merkt als ze op je ligt (het is maar een klein ding nog, nu 2400 gram) behalve dan die enkele keer dat ze besloot op mijn gezicht te gaan liggen en dat vond ik dan weer zo grappig dat ik me zelfs daar niet aan stoorde! :D Dus...moeilijk om afscheid te nemen van die "baby-tijd".  Maar een kattenbak in de slaapkamer gaat wel heel snel vervelen en een waterbak die steeds wordt leeg gegooid over het laminaat ook dus ja na een maand werd het echt tijd. Afgelopen weekend was het dan zo ver. Alle dingen van haar uit de slaapkamer gehaald, kattenbak, voer, waterbakje, speeltjes, alles extra stofzuigen en het was weer een slaapkamer,  ook wel lekker! De eerste nacht heeft ze braaf op de overloop liggen slapen in de krabpaal maar de tweede nacht begon ze af en toe voor de deur te piepen en de derde nacht nog meer. 

Nu kun je door het geluid wat zij maakt gewoon heen slapen want het is maar een heel zacht piepje wat ze maakt, je kan het nauwelijks miauwen noemen. (ze heeft al een paar bijnamen en eentje is Piep-piep) Toch, ze deed zo haar best vannacht tegen half vier, en het klonk zoooooo zielig dat ik echt me heb moeten verbijten om haar niet binnen te laten. Nee, ik heb het niet gedaan want dan is het einde echt zoek en ze moet nu gewoon leren dat de slaapkamer niet langer haar domein is maar ik heb het er nog niet eerder zo moeilijk mee gehad! ;)