Afgelopen donderdag waren de kittens 13 weken oud. Dit is dan ook de laatste “kittenblog” van dit nestje. We hopen dat we nu op korte termijn negatieve giardia testen zullen krijgen en dat ze allemaal snel naar hun nieuwe huisjes mogen. Ik kan het echter slecht voorspellen. Van de week ging het super maar gisterochtend waren ze ineens allemaal weer aan de diarree en wilden bijna niet eten. Vanmorgen was het weer super en hadden weer prachtige poepjes. We moeten dus even volgende week (eerste week van juli) de testen afwachten.

Het is een drukte met 6 kittens van 3 maanden in huis. Ze breken af en toe de hele tent af en verzinnen de meest idiote dingen. Zo hadden ze net het prullebakje in de slaapkamer om gegooid en de inhoud door de kamer verspreid. Om het extra gezellig te maken hadden ze ook hun bak brokken om gehooid en alles door elkaar gehusseld!

Vanmorgen ging mijn zusje, die dit weekend over is uit Engeland, onder de douche. De schakelaar van het  licht van de douche zit aan de buitenkant boven de krabton. Ineens stond ze in het pikkedonker (onze douche is een aparte ruimte buiten de badkamer) Op de tast vindt ze haar weg naar buiten en ziet Karel bij die schakelaar zitten met zoals zij het beschreef een “hufterige grijns op zijn kop” Zij doet het licht weer aan en gaat weer terug onder de douche, pats weer het licht uit!!! Naar aanleiding van het geschreeuw (mijn zusje is een beetje claustrofobisch net als ik) hebben we het ettertje maar even in bed genomen. Dat is ook niet echt een feestje want hij is er van overtuigd dat ik melk geef en heeft laatst ’s nachts anderhalf uur kei hard op de hals van mijn t-shirt liggen sabbelen. Mijn mouw was totaal doorweekt en mijn hals vol met kleine krasjes van het melktreden maar wat ik ook deed hij ging gewoon door.

Dus die is uit de slaapkamer verbannen. Midas ging beter, samen met Margootje. (We scheiden de kittens nog steeds in 3 groepen om zoveel mogelijk herbesmetting te voorkomen) Maar Midas had vannacht een nieuw spelletje verzonnen. Hij rent dan naar ons toe en GOOIT zich op zijn rug bovenop ons!!! Waarna hij zich omdraait en in je gaat bijten. Met name Gaab moest het vannacht ontgelden! De nacht daarvoor was hij zooooo schattig, toen ging hij lepeltje lepeltje liggen met mij, hij achter mijn rug met een pootje over mijn schouder, echt te schattig.

Mila kan je ook wel goed in bed hebben. Die is redelijk rustig behalve de momenten dat ze denkt dat je vingers kauwstaafjes zijn. Ze kan zich echt heel bewust helemaal tegen je aandrukken en dan naar je gaan liggen kijken en je af en toe met haar pootje over je wang aaien. Sjef daarentegen kan je echt niet in bed hebben. Dat is een ongeleid projectiel! Hij mocht de afgelopen nachten ook niet in de hal en de overloop op speciaal verzoek van mijn zusje. Hij is namelijk zo belachelijk snel met een kamer in rennen dat zij bang was dat ze midden in de nacht in haar slaapkamer op kittenjacht zou moeten. Daarom moest Sjef in de andere logeerkamer (afgelopen nacht met Mila). Dat vond hij echter kennelijk ook niet leuk want volgens mijn zusje heeft hij de hele nacht gemiauwd en zich tegen de deur aan gegooid!!
​
Kortom we vervelen ons geen seconde en naast dat ik, als ik het kon wel persoonlijk in hun darmen zou willen kruipen om de @#$ parasieten er uit te peuteren, liggen we ook dagelijks helemaal krom om hun streken!!

Iedereen heeft me vanaf het begin voor gek verklaard dat ik Margootje niet zelf hield. Toen ze weer beschikbaar kwam vorige week begon ik zelf ook weer voor de zoveelste keer te twijfelen of ik geen poesje moet aanhouden uit dit nest. Want stel je voor dat Olivia gesteriliseerd moet worden om de een of andere reden dan heb ik geen poes meer voor Robin en is deze lijn ook klaar. Maar 3 houden uit 1 nest vind zelfs ik belachelijk dus dat zou dan een betekenen dat Karel of Balthazar toch moet verhuizen. Jeetje mensen wat een vreselijk lastige keuze!! Maar ik heb hem gemaakt en we gaan toch dit meisje houden. Ze heeft nog steeds een beetje een beschadigd hoornvlies en dat kan dan lekker gewoon bij ons genezen. 

Aangezien Kareltje al van het eerste moment echt van mij was zal Balthazar gaan verhuizen. Balthazar heeft niet gekwakkeld met niezen of oogjes dus lijkt een sterke kater. Hij is niet alleen prachtig maar ook nog onvoorstelbaar lief. Een hele zachtaardige goedzak die alsof hij het voelt dat we deze keuze gemaakt hebben heeeeeel veel aandacht vraagt vandaag!! Hij mag dan ook alleen verhuizen naar iemand die net zoveel van hem houdt als wij (en ik zeg wij want ook Gaab moest een paar keer slikken bij de gedachte dat hij zou vertrekken)
​
Nu alleen nog even van die @#\%&$ parasiet af en dan gaan we actief op zoek naar een huisje voor hem. We hebben even een terugval gehad met diarree na de enting maar ze gaan nu weer lekker en de ontlasting lijkt steeds beter te worden. FINGERS CROSSED dat dat zo blijft! In de toekomst hoop ik dat er nog een keer een mooie solid zwarte kater komt die dan wel lekker bij ons blijft!

Donderdag waren de kittens 12 weken oud. Helaas gaat het geluk nog steeds aan onze deur voorbij want na alles wat we al hebben doorstaan met dit nestje bleek op de valreep dat onze vieze eencellige vriendjes van 5 jaar geleden ons weer hebben gevonden. Giardia @#%$#%^&. We zijn er heel snel bij (ik heb 3 testen laten doen voordat er überhaupt eentje licht positief was)  en intussen (helaas) ervaringsdeskundigen hoe dit weer op te ruimen dus we hopen dat we er snel af zijn. Helaas voor de kittenkopers betekent dit wel dat de kittens een paar weken langer hier moeten blijven.
Margootje die naar een vriendin zou gaan die ook een cattery heeft is om deze reden in goed overleg geannuleerd. We hebben er allebei heel veel verdriet van gehad maar het is beter zo. Ik heb Margootje even in evaluatie gezet tot ze helemaal beter is maar dan komt ze weer beschikbaar.

De diarree lijkt behoorlijk onder controle. Dat hebben we 5 en 6 jaar geleden wel anders gezien met kittens die werkelijk van top tot teen onder de poep zaten en de stront die letterlijk tegen de muren zat. Niks van dat alles Goddank! Ze zijn ook weer goed aangekomen. Donderdag zijn ze allemaal voor de tweede keer ingeënt. Daarbij bleek dat Sjef (Merlijn) nog steeds een ruisje heeft. Heel goed kans dat dat volledig onschuldig is en nog dicht groeit maar voor de zekerheid gaan we met hem nog naar een cardioloog.  Vrijdag en gisteren hadden we een duf zootje kittens die weer praktisch niks wilden eten. Maar vanmorgen zat er al weer een stuk meer leven in. We hebben ze voor nu even in 3 groepjes gescheiden zodat we beter in de gaten kunnen houden hoe het met wiens ontlasting gaat.
Al met al dus een hele drukke week waarin heel wat tranen gevloeid zijn durf ik wel te bekennen.

Maar we sloten af met goed nieuws! Olivia is zwanger! De kittens worden rond 26 juli verwacht. En we hopen op wat meer geluk met ons derde nestje!! 

Afgelopen donderdag waren de kittens 11 weken oud. De oogjes gaan langzaam beter maar het geluk is echt nog tegen ons want er speelt nog steeds diarree. Emma begon er twee weken geleden mee; geen eetlust en wat overgeven en diarree en toen volgde Midas en werd min of meer het hele clubje afgewerkt en net toen ik eergisteren dacht dat we het gehad hadden begonnen Midas en Balthazar weer opnieuw. Das is altijd leuk met dit soort virussen in een groep ze blijven elkaar aansteken. Ook bij de grote katten zijn er 1 of 2 die het hebben (er staat helaas nooit een naam bij)
Hierdoor was het deze week Bella die per saldo niets aankwam en Kareltje heeft ook niet bepaald zijn best gedaan.

De verhuizing van de kittens komt steeds dichterbij dus we kunnen al jullie positieve gedachten gebruiken dat het nu eindelijk goed gaat en ze over 2 weken volgens planning naar hun nieuwe baasjes mogen! Alles ligt klaar voor de kittenpakketten en ze zijn er gewoon echt aan toe de wijde wereld in te trekken. Ook moeders neemt steeds meer afstand. Ze is er vaker bij weg, gaat al uren achter elkaar naar buiten of beneden liggen en zit niet meer bij elk piepje met haar neus op haar kroost. Ik gun het mijn kittenkopers zo ontzettend!!

Het worden echte stoertjes. Met uitzondering van Midas, die dat kennelijk te spannend vindt,  zitten ze tegenwoordig heel vaak hoog in onze “indoor speeltuin Balorig” En niets is intussen meer veilig, ze klimmen en springen overal op! Belletje sprong al op een hoge kast in de slaapkamer via het nachtkastje. Ik wil ze daar niet op hebben want daar bewaar ik de hengels en andere speeltjes die ze alleen onder toezicht mogen. Maar het dametje had andere ideeën. Vanmorgen sprong ze toch net niet ver genoeg met als gevolg dat ze viel en alles wat er op de kast lag mee trok tot grote vreugde van de hele bende!
​
Vandaag hebben we de houtkorrels in de kattenbakken weer vervangen voor silicaat. We werden een beetje gek van de frequentie van leeggooien en alle rommel en stank die dat geeft. De kittens vonden de nieuwe korrels erg boeiend. Sjef vindt ze eng..ik hoop dat als hij hoge nood heeft hij wel op de bak durft. Maar Tatum en Midas zijn  helemaal enthousiast en waren niet meer uit de bak te krijgen! Tot nu toe is de bak vandaag schoon dusssss misschien….duim duim….
Wordt weer vervolgd….

Donderdag waren de kittens 10 weken oud. En het was een week waarin ik af en toe dacht: Wat doe ik mezelf aan hiermee??? Wat een stress steeds. Ik durf langzamerhand er bijna niet meer over te schrijven uit angst dat jullie denken; wat doen die lui toch met die kittens??

Dit keer gingen ze allemaal ,behalve Bella, in hongerstaking! Misschien de enting in combinatie met het warme weer? Of een virus? Wie zal het zeggen maar bij de lichtste 2 hakte het er goed in en zowel Midas als Margootje vielen af L De rest heeft het de laatste dagen nog een beetje goed gemaakt maar Midas ging ook nog eens aan de diarree net als Emma. Gisteren  ook nog wat maar hij lijkt gelukkig goed te reageren op de diarstop.
Ik voer de kleinsten nu bij met het spuitje en hoop dat ze snel weer op gewicht zijn! De gekke rode neusjes lijken gelukkig uit zichzelf weg te trekken.

Gisteren zijn we met Margootje, Midas en Merlijn naar de oogarts in Dordrecht geweest. De hoornvliesbeschadiging van Margootje is al aan het helen. De gekke deuk in haar ooglid zou ook goed moeten komen. We moeten naast zalven en schoonmaken ook gaan druppelen met iets wat het oog vochtig houdt. Het is een lang gevecht die oogjes maar eentje die we perse willen winnen! Midas oogjes zagen er goed uit maar Merlijn heeft ineens sinds de enting weer 2 ontstoken oogjes en die gaan we ook naast zalven druppelen.

Al met al zijn we er knetterdruk mee, ik ben zeker 2  uur per dag vol met ze bezig. Nou is met ze bezig zijn zeker geen straf want het zijn stuk voor stuk mega lieve en sociale kittens. En echt ziek zijn ze ook nooit geweest en daarvoor mag ik dan weer mijn handjes dichtknijpen want dat had natuurlijk ook heel anders kunnen gaan.  De hele dag hoor horen we op de houten vloer boven hun zachte pootjes rennen. Behalve natuurlijk als ze tussendoor uitgeteld ergens in slaap vallen.

Zodra ik boven kom, komen ze op me afrennen en ze vinden het allemaal heerlijk om geknuffeld te worden  en kunnen erg goed spinnen! Ze zijn  nog wel vrij lomp met de nagels en ik loop er bij als 1 grote open wond ;) Maar dat is niks wat niet heelt. Ik kan met name Monique aanraden spijkerbroeken te dragen en lange mouwen want Sjef is dol op het klimmen in benen. En vooral geen open schoenen aan want tenen zijn zijn favoriete speeltjes. Hij maakt het wel goed met je door je makkelijk 100 kusjes achter elkaar op je neus te geven. Tatum en Kareltje zitten, zodra je bukt op je rug. Tatum ligt vaak op een plateau boven de krabton voor mij ongeveer op ooghoogte te slapen. Als je er langs komt steekt ze meteen een poot naar je uit, stop aaien!!! Kareltje begroet me steeds mauwend met als zijn papa. Bella is een schatje die al echte kopjes geeft en langs je benen strijkt en ze laat ons als enige heel. Midas doet me altijd denken aan een speelgoedbeestje, zo lief zacht en klein maar vlak hem niet uit, het is een pretkonijn en heel ondeugend, eentje doe letterlijk in de gordijnen klimt. Balthazar is lief en over het algemeen wat minder lomp maar als hij lekker aan het spelen is op het bed kun je maar beter onder de dekens gaan liggen want van de week rende hij vol over mijn gezicht dat er nu net zo prachtig uitziet als mijn armen en benen!
​
Nou ik hoop dat we nu eens de resterende drie weken zorgeloos of in elk geval zorgenarm mogen doorkomen. Ik voel een enorme verantwoordelijkheid naar mijn kittenkopers om straks 4 perfect gezonde kittens te mogen komen afleveren. Aan mijn inzet zal het niet liggen, nu nog wat meer geluk!