Morgen zijn de kittens alweer twee weken oud. Ze hebben allemaal hun oogjes open, beginnen hun kop op te tillen, heel voorzichtig en wiebelig wat stapjes te proberen en zichzelf en soms elkaar een beetje te wassen. Ook hebben we al een pietsie beginnetje gezien van spelen. Als je sommige op hun buikje kriebelt laten ze zich tevreden op hun ruggetje rollen en spelen een beetje met je vingers. Met name Lancelot is hier heel goed in! :) 

Emma heeft haar kroost gelukkig niet terug verhuisd naar het vakantiehuis maar ze zitten sinds vanmorgen zelfs weer in de werpkist op de oorspronkelijke plek waar binnenkort ook de "babyren" komt te staan als ze de werpkist gaan verlaten. 

Olivia is intussen ons meest ondernemende kitten. Ze kan als eerste haar kop rechtop houden, ze doet haar eerste stapjes en begint een beetje het clowntje van het gezelschap te worden. Ook zij vindt het lekker om op haar buikje gekriebeld te worden. ​

Roderick, onze mini, gaat dus ook goed, het is de meest enthousiaste eter en hij heeft zo'n vertederende uitdrukking. Hij is wel een beetje uit verhouding met een klein koppie en een dikke buik!;)
​Maar die verhoudingen zijn al wat aan het bijtrekken! ​

Halewijn is onze kleine dikke met de mollepootjes (uitdrukking van mij en mijn zusje als kind ;-) ) Hij kijkt met zijn oogjes, die vorige week nog knetterscheel stonden, heel nieuwgierig de wereld in. Hij is nog steeds het zwaarste van de vijf! 

Lancelot hij is zo lekker rustig en zachtaardig volgens mij.  Hij wordt lang, tot nu toe iets langer dan de rest, lange poten die hij al netjes in de Maine Coon houding gekruist neerlegd..heel cool! :) 

Dus we gaan lekker.  Van mij mag het zo doorgaan!!!! :) 

Roderick heeft als kleintje zondag als eerste zijn oogjes open gedaan!! Wat een geweldig leuke verassing was dat! :) 
De rest begin vandaag te volgen met hele kleine voorzichtige spleetjes. Alleen Ellenoor houdt het nog even donker. ;) 

Vanmiddag heb ik de kittens weer in de werpkist gelegd en die op de plek gezet van het "vakantiehuis".  Dat vakantiehuis is namelijk nogal klein en nu de kittens groter worden zie ik dat ze steeds meer moeite moeten doen om een tepel te kunnen pakken aangezien Emma er ongeveer dubbel gevouwen in moet liggen. 

Dus terwijl mama even lekker op de overloop zat te genieten van een ander uitzicht heb ik de hele handel stiekem verhuisd. Nu maar hopen dat het de locatie was van de kist die haar niet aanstond en niet de kist zelf. ;) Hier een fotootje van het "kitten verplaats mandje" wat ik steeds gebruik. :) 

Ik ben vandaag voor het eerst weer gaan werken maar na anderhalf uur heb ik het alweer voor gezien gehouden...snel terug naar mijn 5-ling. ZE ZIJN GEWELDIG!!!!

Na een bijzonder stressvolle nacht waarbij de kittens eerst steeds afvielen wat wij er bij voedden en daarna juist lekker begonnen aan te komen hebben we besloten in overleg met diverse adviseurs (als beginner wordt ik zeg maar gecoacht door diverse ervaren fokkers en dat is ontzettend fijn!) een dagje gas terug te nemen met voeden. De theorie is hoe meer wij ze voeden hoe minder ze bij Emma (proberen te) drinken en hoe minder de melk weer goed op gang komt. Daarnaast is het voeden erg onrustig voor zowel de kittens als Emma dus we geven ze een dag rust. Ik mag ze ook niet wegen en dat heb ik ook nog niet gedaan (ok heel stiekem heb ik er 3 gewogen tussen de bedrijven door, geef me even is voor mij ook afkikken...niet door vertellen ;-)) 

Tot overmaat van ramp verslikte Ellenoor zich vannacht. Het lijkt goed te zijn gegaan maar voor de zekerheid heeft ze antibiotica druppels voor 5 dagen gekregen. 

Nu is het dus afwachten. Ik ga vanavond pas weer wegen en dan zien hoe we de nacht doorkomen.  De kittens zaten vanmorgen allemaal heel lekker op gewicht en groeien tot nu toe aanzienlijk harder dan de standaard 10% per dag. Het zijn lekkere dikkertjes en liggen de hele dag al zeer tevreden te slapen! 

Het ging zo lekker gisterochtend. Er heerste rust en Emma lag tevreden te slapen bij haar kinders in de werpkist. Tegen 2 uur 's middags zag ik dat de kittens onrustig waren. Ik ging naar boven en had geen lekker gevoel over Emma, ze keek niet fris, was warm, wilde geen snoepje...dus ik temperaturen en 40,3, flinke koorts!! Ik was totaal in paniek moet ik bekennen. Geen goede ervaring met baarmoederontsteking, dit heeft ons ooit bijna een hond gekost. 

Ik heb direct de dierenarts gebeld en kon meteen komen. (Ze hadden me ook eens tegen moeten houden! ) Emma in een bench, kids erbij en gaan! Gaab kwam gelukkig net terug met de honden dus kon mee. Minder daaraan was dat ik de bench al in de hal had gezet en nog even naar boven was gerend om schoenen te pakken en de honden daardoor de kittens zagen. Met name Julius ging echt door het lint!! Hij is nog niet helemaal rustig, zit maar voor de deur naar de hal en vraagt heel veel aandacht. Hij vond ze kennelijk maar griezelig...net als de andere Coons trouwens. Maar ik dwaal af, een hysterisch hond kon er tenslotte ook nog bij. 

De dierenarts  was totaal niet in ongerust, het gebeurt kennelijk vaker en is meestal niet ernstig. Antibiotica en pijnstillers mee en injecties om de melkproductie weer op gang te brengen want die was door de koorts spontaan gestopt. We moeten tot dat dat weer in orde is de kittens zelf (bij)voeden. Dat is wel erg jammer want het ging juist zo geweldig met de melk. Gelukkig is het al wel weer wat op gang maar nog niet helemaal zoals het was.

​Dus we voeden ze met een spuitje, iedere 3 uur. We wegen ze voor en na het voeden om te kunnen zien wat ze van hun mama krijgen en hoeveel wij ze (ongeveer, wat een gepuzzeL) moeten bijvoeren. Dat bijvoeren gaat de ene keer goed en de andere keer waardeloos ook afhankelijk van de kitten. Vanmorgen waren ze allemaal keurig gegroeid. Morgen maar even zien hoe het eruit ziet. In het uiterste geval moeten we over op sondevoeding. Maar hoe vaak mensen ook zeggen dat dat meevalt, ik vind het er echt gruwelijk uitzien dus ik ga dat alleen doen als het echt niet anders kan. 

Als het goed gaat is het heel erg schattig en geeft veel voldoening. We moeten het uiteraard allemaal leren, wij en de kittens. Maar ik hoop toch dat Emma snel weer haar melkproductie in volle gang zet...kunnen we ook weer slapen, lijkt me best lekker !  ;) 

Zoals de meesten intussen wel weten hebben we diverse camera's op de slaapkamer om de kittens en mams in de gaten te houden. Ik heb als ik beneden ben bijna altijd een camerabeeld naast me. Gisteren bleek dat maar goed ook. Ik was met een filmpje monteren bezig, had misschien een minuut niet gekeken en toen ik keek miste in een kitten. Dus ik ren naar boven (nou ja, niet rennen dat mag niet van de Julius dus rustig maar inwendig zeer gehaast zeg maar) Boven op de slaapkamer zag ik noch Halewijn noch Emma!! Echt te bizar, overal onder gekeken, kasten, stoel, achter het gordijn, roepend, intussen in paniek rakend, zat de deur niet dicht?? Maar net toen ik echt gek driegde te worden kwam mevrouwtje onder de dekens van uit bed vandaan! En daar lag Halewijn prinsheerlijk tussen onze kussens!! Emma ging alweer naar de kist om nummer 2 te halen. Nu vind ik de kittens ontzettend lief en wil graag mijn bed met ze delen maar dat lijkt me toch bijzonder onveilig dus dat plan ging niet door. Ik  doe dus Halewijn weer terug in de kist, Emma op stress, pakte hem meteen weer op...(AAN ZIJN KOP!!!) Het duurde echt even voordat ze was gekalmeerd. Even later probeerde ze hetzelfde grapje nog eens met Olivia.

Het enige wat er veranderd was was dat we sinds gistermiddag een warmtematje in de kist hadden liggen. Emma verlaat steeds tussen de voedingen door de kist en gaat er buiten op de grond liggen. Ik was bang dat de kittens daardoor teveel zouden afkoelen en kreeg ook het advies er een warmtematje in te leggen. Dat ding besloeg maar maximaal de helft van de kist maar misschien werd het haar toch te warm of zo....

Dus matje eruit en de rest van de dag en vannacht geen gesleur met kittens meer!! Ik was al opgelucht en moest er achteraf wel om lachen. We hadden echter toch het matje terug gelegd alleen dit keer met een klein stukje op de bodem van de kist..'s nachts kan het toch wel een beetje afkoelen tenslotte. Tegen 4 uur heb ik dat ding weer aangezet (lager dan die stond) en tegen 5 uur werd ik wakker door een luid gekrijs!!! Ik in de kist kijken en dit keer was Olivia weer weg!

Er klonk een jammerlijk geschreeuw van onder de kast, ach arme Olivia lag daar zo op de koude vloer. Emma was totaal van slag, bleef maar proberen haar ergens anders te parkeren. We hebben alle kasten van de onderkant dicht gemaakt met kussens en dekens dus ze kan nergens meer onderkomen. Maar steeds pakte ze haar weer, iedere keer aan haar kopje, jeetje wat een rot gezicht is dat en dan dat gegil erbij!!! In de loop van vanmorgen ging ze nog weer een keer met Olivia op sleeptouw. Ik zou me bijna zorgen maken of ze vindt dat er wat met mijn mooie poezemeis mis is. Maar Olivia komt super aan, zit intussen al op 130 gram versus 92 gram bij de geboorte. 

We hebben de slaapkamer nu helemaal bezaaid met dekens op de grond waar ze als het dan moet de kittens op kan leggen. We hebben nog een speciaal kattenbak kastje erbij gezet met een deken er in in plaats van een kattenbak. We hebben een deken over de werpkist gedaan zodat die op de opening na helemaal dicht is. We hebben nog een doos op de slaapkamer gezet met een gat er in geknipt wat zo ook een holletje kan zijn. Ik hoop dat ze in de kist blijft want ik vind het heel fijn om haar in de gaten te kunnen houden met de camera en die is mooi ruim en beschermd tegen tocht e.d. maar zo heeft ze tenminste wat veiliger alternatieven als onder een kast op de grond. 

Ze heeft alles bekeken maar is nog niet weer verhuisd. Dit is vast een verhaal waar ik later vreselijk om moet lachen maar nu nog even niet! Word er bloednerveus van!!! ;) 

Het hele goeie nieuws is dat Roderick nu 99 gram weegt!!! :) Hij is het lekker aan het inhalen!! We hebben hem vannacht nog maar 1 voeding gegeven. Lancelot is nog steeds het zwaarste en weegt 140 gram. 

Ik kan bijna niet meer lopen van de spierpijn door het op en neer naar boven, voor de werpkist zitten in kleermaker-strek  en het weinige aantal uurtjes slaap wat ik gehad heb maar ik ga zo uit mijn dak!!!! 

Ach wat zijn ze lief, schattig en leuk!!!!!! Ze beginnen nu al hun eigen dingetjes te hebben, 2 dagen oud blind en doof en dan al karakter! ;) 

Roderick, ons achterblijvertje maar tevens vechtertje!! Hij is aangekomen hoera!!!! Vanmorgen woog hij 77 gram, toch 10% toename nu van het geboortegewicht!  De kittens hebben steeds meer allemaal hun eigen tepel en die van hem is de achterste waar het meeste melk uitkomt. Echter Halewijn ligt op de loer en wil die tepel ook. Steeds weer probeert hij Roderick aan de kant de duwen. Dat valt nog niet mee want ons kleine ventje laat zich niet zo makkelijk aan de kant duwen. Hij mept met zijn kleine handjes van zich af!!

Inmiddels is Lancelot de zwaarste meer dan anderhalf keer zwaarder dan Roderick, wat een apart gezicht in 1 nestje. Maar ik ga er vanuit dat hij hem nog wel inhaalt!! :)  


Halewijn is verder een rustig ventje die weinig geluid maakt. ​
Ellenoor, oh wat kan dat meisje tekeer gaan!!! Ze maakt haar moeder af en toe een beetje gek met haar gegil want als haar iets niet aanstaat kan die kleine een keel opzetten!! Volgens mij is dat de kleur want Mathilde deed dat ook al van heel jong af aan! ;) 
Olivia, een stuk bedeester dan haar zusje schreeuwlelijk ha ha. Wat onhandig met de tepel vinden en erg kieskeurig over welke het moet zijn. 
Lancelot, onze stoere grootste vent. Heel rustig en hij laat zijn gewicht gelden als hij een tepel vindt die hem aanstaat. Hij heeft ook veel zuigkracht want het gebeurt geregeld dat Emma opstaat en hij er nog gewoon aan blijft bungelen! 

Emma groeit in haar moederrol. Ze is nog wat onhandig in de zin van dat ze als de kittens honger hebben steeds eerst op de kittens gaat zitten. Kennelijk denkt ze dat ze een kip is! Als er dan luid geprotesteerd wordt springt ze weer op...kijkt een beetje verbaasd naar het zootje kittens onder haar en probeert het opnieuw. Ze wordt er steeds beter in maar ik hou ze vanaf de camera, als ik beneden ben, goed in de gaten en schiet 100 keer op een dag de trap op als ik weer eens een kitten niet meteen kan vinden op het beeld. Zo blijkt het hebben van kittens topsport dat wist ik niet! ;) 

Gisteren heeft Emma aan 5 kittens het leven geschonken. Wat zijn ze mooi en lief!! 
Gisterenmiddag ging ze voor de aller eerste keer in de werpkist liggen! Dat vond ik al opvallen maar ze was er zo weer uit.Ze at de hele dag door als een dokwerker dus dat gaf ook geen hint. Ik hield haar in de gaten op de camera en ging ook steeds even boven kijken. Tegen half zes ook lag mevrouw weer in de werpkist...... met persweeën! 

Zo bizar! In de weken ervoor heeft ze nooit naar de kist omgekeken maar kennelijk was hij allang goedgekeurd en was het wachten alleen op de bevalling. Echt prachtig!!

Tegen 18.45 uur werd Roderick geboren. Een heel klein muisje waarvan ik de eerste nacht heb gedacht dat het een meisje was om er vanmorgen bij daglicht achter te komen dat het crème wat ik gezien had gewoon wit was!  Prachtig manneke maar hij weegt maar 70 gram en is ook nog afgevallen dus hij is een beetje ons zorgenkindje nu. We zijn hem aan het bijvoeren en hopen en bidden dat hij het haalt! 

Vrij snel daarna om 19.15 uur volgde nummer 2, Halewijn. Een stuk groter met 95 gram.  Hij lijkt op zijn mammie wat tekening betreft, iets minder wit en hij heeft volgens mij geen smoke.
En ze hield de vaart er in want om 19.35 uur volgde Ellenoor met 93 gram. Prachtig poesje, helemaal zwart met een vuurrode streep dwars over haar koppie! 

Daarna hield Emma even pauze. Er werd druk gepoetst, we hebben e.a. verschoond zodat de kittens droog lagen en een beetje geholpen met droogwrijven. 

Tegen 20,25 uur werd Olivia geboren met 92 gram. Oh...zucht...wat een plaatje!!! Zulke mooie kleurtjes, blauw tortie met veel wit. En wat heeft ze een mooi hoofdje!! Dat zou zomaar eens het poesje kunnen worden dat bij ons blijft maar voorlopig blijven beide poezen even in evaluatie staan. 

Emma was moe daarna ze heeft duidelijk moeite gehad met nummer 5 die ook nog eens het grootste was. Maar uiteindelijk om 21.15 uur werd Lancelot geboren, de grootste van het stel met 97 gram. Hij is helemaal blauw en misschien smoke dat kan ik nog niet goed zien maar dat gaat vast iemand me vertellen! 

Ook de katers heb ik in evaluatie staan want ik vrees ik dat ik geen afscheid kan nemen van alle zoons van Tristan! Maar eerst even zien hoe ze zich ontwikkelen! 

Het was volgens mij een bevalling volgens het boekje!! 

Emma is tot dusver een goed moedertje hoewel ze vandaag tussen de voedingen door steeds uit de werpkist gaat. Maar als haar kinderen piepen komt ze er aan gehaast. En dat ze behoorlijk beschermend is naar haar kittens merkten we vanmorgen met wegen.  De weegschaal geeft een piepje als je 'm aanzet. Emma vindt dat helemaal niets en is er meteen bij om te zien wat er gaande is.

Ik legde Ellenoor in de schaal en schreef het gewicht op en intussen graait Emma haar uit de schaal,  in de bek zo terug naar de werpkist!!

verigens waren de andere kittens alle 4 al tussen de 5 en de 10% aangekomen vanmorgen. We merken wel dat de grotere heren die het hardst groeien (zitten al op 110 en 111 gram) de dames en het kleine mannetje weg duwen met voeden. De dames wogen net 1 of 2 gram minder dan vanmorgen. Ik ben dan zo raar waarschijnlijk dat ik meteen de dierenarts weer bel maar goed liever een keer te vaak dan niet vaak genoeg. Verder krijg ik van diverse kanten hulp en advies en dat is heel erg fijn! Onze dank hiervoor!!

De dierenarts maakt zich nog geen zorgen. Ik krijg de slag te pakken van het bijvoeren van Roderick. Als we hem voeden doen we dat even in de badkamer terwijl Emma bij haar andere kinderen in de slaapkamer blijft. Doe je dat niet hebben gemerkt dat ze 'm echt letterlijk uit onze handen rukt!!! Ze trok 'm vanmorgen zo van Gaab's schoot AAN ZIJN KOP!!!!! Pffff, we schrokken ons dood!!! 

We zijn er dus druk mee, ik denk dat ik iedere 5 minuten wel even de trap op ga en verder hou ik ze scherp ik de gaten met de camera. We voeden en leggen Roderick non stop aan de tepel wat hij intussen best goed kan dus daar ligt het niet aan. 

We genieten met volle teugen maar we zijn ook een beetje ongerust over Roderick. 

Kom op kleine man je kan het!!!! 

Emma is vandaag 63 dagen zwanger. Ze is nu 1240 gram aangekomen. Hoewel ik er vorige week even bang voor was dat ze al zou gaan bevallen lijkt ze er nu nog lang geen zin in te hebben. Ze eet weer flink en ligt er heel relaxed bij, geen gezoek, geen gegraaf... Mevrouw vindt het nog wel prima en haar 5 kinders kennelijk ook. 

Ik begin zelf wel een klein beetje uit elkaar te ploffen van nieuwsgierigheid en ongeduld! ;) Van mij kan het nu niet snel genoeg beginnen! Maar ja de natuur laat zich niet dwingen dus afwachten maar. Als het goed is moet de volgende blog de aankondiging van de kittens zijn! 

Wel even een mijlpaal, dag 59. In principe zijn de kittens nu levensvatbaar!! Fijn idee! Hoewel ik wel hoop dat ze nog even een aantal dagen blijven zitten om nog wat meer uit te groeien.

Emma begint nesteldrang te krijgen. Ik zag vanmorgen op de camera op mijn werk dat ze de hele slaapkamer aan het afspeuren was. Overal op klimmen en in kijken. Heel bijzonder. Maar tot nu toe is alles nog afgekeurd. Ik blijf maar doorgaan met pogingen doen de werpkist aantrekkelijker voor haar te maken en heb haar zelfs al een paar alternatieven geboden maar allemaal tevergeefs.  Haar tot nu toe favoriete plek lijkt de weegschaal..ehum!

De tweede keus is ons bed...

Daar moeten we dus nog even aan werken! ;) 

Iemand merkte op de de eerste kitten in een stuitligging gaat komen. Ik heb dat nog even nagevraagd bij de dierenarts en inderdaad is dat het geval. Ze zijn intussen te groot om nog te kunnen draaien. Op zich zou het geen probleem hoeven te zijn maar ik moet zeggen dat het er niet minder spannend van wordt. Ik heb met de dierenarts afgesproken dat als de bevalling begint dat ik ze dan even bel zodat ze dat weten en ook nog even doorgenomen in welke situaties ik ze tijdens de bevalling ga bellen. Ik hoop zo erg dat dat laatste niet nodig gaat zijn en dat we een soepele bevalling krijgen. De spanning stijgt in elk geval!  

Ik heb lekker 12 dagen vrij dus wat dat betreft kunnen ze komen!! ;) 

Vanmiddag heb ik bij de dierenarts een röntgenfoto laten maken van Emma's buik. Dit wordt door de dierenartsen geadviseerd omdat je dan weet hoeveel kittens je kan verwachten en dat scheelt weer een hoop stress en vraagtekens bij de bevalling. 

En ze krijgt er.......VIJF!!!!!! :) Poeh ik sprong gewoon een gat in de lucht!!! We wisten al drie vanwege de echo met een sterk vermoeden van vier maar ik hoopte stiekem op vijf en het zijn er vijf, hoera! :) 

Een enkele keer blijkt er nog eentje verstopt te zitten op de foto maar in dit gevaL wist ze het vrij zeker dat het er 5 zijn. Mocht er zich toch nog een nummer 6 aandienen laten we ons verassen ha ha ha!