Naast al onze honden en katten hebben we in augustus en september nog meer huisdieren, namelijk (kruis) spinnen! Ik moet zeggen dat ze redelijk netjes in de tuin blijven maar het zijn er zo verschrikkelijk veel dat me geregeld de griebels over de grabbels lopen! 

Ik loop dagelijks meerdere keren door de tuin met een emmer en een schepje om poepjes te rapen van de honden en de katten,  en om te voorkomen dat ik weer eens met mijn gezicht vol in een groot web loop, gebruik ik het schepje om eventuele onzichtbare spinnenwebben te verwijderen op plekken waar het wat nauw en donker is. Als een soort priester met een wijwaterkwast (ik heb dit woord opgezocht want ik moet bekennen dat ik dit altijd nogal oneerbiedig pleeborstel noem) loop ik met mijn poepschepje door de tuin in september! 

Het is ook werkelijk onvoorstelbaar hoe groot die webben kunnen worden. Vanaf onze veranda lopen twee trapjes naar de tuin met een doorgang van een meter breed. En met zeer grote regelmaat wordt over deze gehele breedte een web gesponnen wat ik dan met met mijn "kwast" weer kapot maak voor ik het trapje af ga. 

Sinds ik mijn macro lens heb had ik me al verheugd op de spinnen.;Eindelijk een goede foto maken van zo'n griezel. En toen ik gisteren thuis kwam uit mijn werk en een flinkerd zag zitten in een groot web bovenaan 1 van de trapjes heb ik het laten zitten en even het andere trapje genomen. Daarna de camera gepakt en getracht een paar goede foto's te maken. Het viel niet mee want ik had flink tegenlicht en de spin zat niet stil want was nog aan het spinnen.

​ Met stomme verbazing heb ik zitten kijken naar hoe handig en snel die dat deed. Met al die 8 poten tegelijk bewegend en draadjes vastzettend. Ongelooflijk. Nadat ik genoeg foto's had kon ik het ook niet over mijn hart verkrijgen om het web stuk  te maken. De arme spin was zo druk ermee en het web was bijna klaar...ik heb het laten zitten. 

Toen we gisteravond nog even de honden in de tuin lieten hebben we samen staan kijken naar een volmaakt kunstwerk. Het maanlicht scheen er op een prachtige manier doorheen en ma spin zat midden in haar web dood stil te zitten! Jammer, te donker voor een foto. Ik dacht ik maak er morgen nog een paar. Maar vanmorgen was het enorme web met spin en al verdwenen. Geen idee hoe en waarom. Ruimen ze ze ook zelf weer op? Ik weet het niet maar ik zal denk ik wel wat voorzichtiger met mijn schep om springen vanaf nu! ;)

We hebben er wat Antony betreft al een hele lange spannende tijd op zitten. 

Op 25 mei lieten wij ons weer bij IO VIVAT op de wachtlijst zetten voor een pup. Eerst was het wachten op een dekking, toen of er met de echo pupjes te zien waren. En toen vol spanning aftellen naar de bevalling en zou er een tijger reutje voor ons bij zitten?

En jawel op 10 augustus het geweldige nieuws dat op 9 augustus een nestje was geboren en er een reutje voor ons was!! 

Toen was het nog 4 weken aftellen om de pups voor het eerst te gaan zien en uit te zoeken wie onze Antony zou worden. Zoals ik al geschreven had was het liefde op het eerste gezicht. Gisteren was hij 7 weken oud en zijn we weer wezen kijken. Wat was hij al enorm gegroeid!!! Hij woog de laatste keer dat we er waren precies 1 kg en gisteren op 15 gram na woog hij maar liefst 2 kg!! Dat is nog eens groeien!! :) Het is ook een flinke dikzak moet ik bekennen ha ha ha en volgens Dana is hij dol op eten!! :) 

We werden begroet door 4  super enthousiaste, dol blije pups allen blakend van gezondheid die ons overlaadden met kusjes!!! Heerlijk heerlijk heerlijk, alle 4 op schoot, wat genieten!!! 
Maar het meeste genoten we natuurlijk van ons eigen kereltje. 

Waar Julius ons vanaf het begin behoorlijk dominant voorkwam (hij bemoeide zich steeds met zijn broertjes en zusje en pakte kun speeltjes af ;-) ) en wij al snel zagen aankomen dat hij onze nieuwe roedelleider zou willen worden,  maakt Antony een wat meer gelaten indruk op ons. Niet steeds haantje de voorste en hij lijkt af en toe wel voor spek en bonen mee te doen, hi hi! Maar het is wel een echte teckel die een flinke keel opzet als 'm iets niet aanstaat!! ;)
En hij is een heerlijke knuffel die kusjes in overvloed heeft!!!! 

Het was nog moeilijker dan de eerste keer om afscheid te moeten nemen. De andere pups gaan volgend weekend al naar hun nieuwe baasjes. Antony blijft nog een weekje langer. Gaab doet een masters studie naast zijn werk en heeft de week van 4 oktober college waarbij hij iedere dag van 7 uur 's morgens tot 10 of 11 uur 's avonds van huis is. De week er na hebben we allebei vakantie genomen. En dat is uiteraard een veel leukere week voor de introductie en ook fijn dat we het dan met z'n tweeën kunnen doen want we zullen onze handen wel weer even vol hebben denk ik! :) 

Maar het aftellen is officieel begonnen. Zojuist heb ik zijn tuigje, halsbandje en 2 maten lijnen besteld, allemaal in het paars. :) Komend weekend gaan we zijn bench plaatsen in de bijkeuken en halen we de "puppy dozen" naar beneden van de zolder, eentje komt er naast ons bed en eentje naast het bureau. En we hebben dit keer een echte box gekocht voor in de woonkamer om hem even veilig in te kunnen zetten. We zijn er dus al druk mee bezig! Aftellen...nog 12 nachtjes slapen!!! 

Gisteren mocht na 4.5 week Lucas spalk (dat doen ze tegenwoordig in plaats van gips) eraf. De eerst week was hij wel een beetje zielig met zijn pootje en zijn kap. Met name was hij erg onzeker in de roedel. Hij heeft dan ook de meeste tijd in zijn bench doorgebracht grommend naar iedere hond die in de buurt kwam. Na een week was dat over en was hij weer vrolijk. Hij heeft een maand door het huis gestuiterd met zijn "gipsen"poot en als hij liep hoorden we pok, pok, pok. Het deerde hem na 2 weken helemaal niet meer en rende, sprong overal op en af en ging zelfs weer mee op hele korte wandelingetjes!  Zijn kap hebben we na 2 weken afgelaten. Hij keek helemaal niet meer naar zijn poot om dus dat ging goed! :) 

Gisteren mocht de spalk er dus af. Hij vindt het maar onwennig en ligt weer in zijn bench. Ook hinkt hij weer op 3 pootjes rond. Het schijnt even een paar dagen nodig te hebben voordat dat verdwijnt. Alles is stijf en zijn huidje is rauw en stukken van zijn vacht zijn eraf. Hopelijk rent hij ook snel weer zonder "gipsen" poot door het huis. Dan nog 3 weken een beetje rustig aan doen (ga er maar aanstaan met onze ADHD hond) en dan is het leed eindelijk geleden. 

Wat het financiële gedeelte betreft heeft de eigenaar van de hond gelukkig zijn verantwoordelijkheid genomen en het wordt via de verzekering afgewikkeld. Das fijn want dit geintje was toch 400 euro. De herder zou het "nog nooit eerder gedaan hebben" zucht. Dat is allemaal leuk en aardig maar we zullen er niet nog eens langs lopen met onze honden. Onverantwoordelijk vind ik het moet ik zeggen. Teveel mensen maken dit soort rottigheid mee met loslopende honden.

Maar het is hopelijk allemaal weer achter de rug en naar omstandigheden nog goed afgelopen! 

189 dagen, 15 uur en 40 minuten

Niets bijzonders en ineens….ik weet niet wat het is

Gedachten dringen zich aan me op

Ik krijg ze niet weg

En ik kan die beelden niet stoppen.

Ik zie je daar zitten met je snuitje omlaag

Zo berustend in je lot

Zonder twijfel zonder vraag

Over jouw lijfje kijken wij elkaar aan

En we weten dat we jou moeten laten gaan.  

Jij hoorde in deze wereld niet thuis

Je was te lief te zacht te mooi mijn lieve Muisemuis

Nog een likje nog een kus

En dan afscheid voor altijd

Het is zo simpel zo voorbij

Het ene moment was je bij ons

en het volgende waren we je kwijt

Nu ben je over de regenboog

Een plek zonder pijn en zonder verdriet

Het is goed dat jij daar bent

Mijn hoofd weet dat maar mijn hart snapt het niet

Vandaag niets bijzonders en ineens..ik weet niet wat het is.

Vandaag is gewoon zo'n dag...dat ik je zo erg mis. 

Stomtoevallig op dezelfde datum als Lola twee jaar geleden is Emma gisteren krols geworden. Zaterdag zaten we het ons al af te vragen en toen ze gisteren zich min of meer over haar buik door het huis sleepte met haar kont omhoog en met een hoop piepjes en rolletjes en prrrtjes wisten we het wel zeker!! ;) Emma is een grote meid geworden!!

Haar verloofde die sinds juni zijn tweede suprelorinstaafje heeft toont totaal geen interesse en al haar verleidingspogingen. Hij vindt haar nog steeds erg lief en wil haar best even wassen en hier en daar in haar bijten maar verder gaat zijn enthousiasme nog niet. Vorige week wees een bevriende fokker mij er op dat hij echter nog wel "ballen" heeft. 
Normaal gesproken als een kater op een Suprelorin staafje zit voelen die "leeg" net als wanneer een kater echt gecastreerd is. Maar Tristan heeft nog kleine knikkertjes. Hij lijkt dan weliswaar niet te weten wat hij met die "knikkertjes" moet doen maar we hebben toch maar alvast een afspraak ingepland in oktober voor hun HCM/PKD screening en PL testen. 14 Oktober wordt een hele spannende ochtend!!! 
 
Hier nog een filmpje van ons krolse piepje, het is zo'n schattig gezicht. De honden zijn een stuk meer geboeid trouwens dan Tristan. Lucas en Thomas hebben al een poging gedaan om een nieuwe diersoort te creëren en werden daarbij door Piep luid aangemoedigd maar toch maar niet......;)

En dit is 'm dan onze Antony!! :) 

Afgelopen zaterdag zijn we in Oegstgeest bij het nestje wezen kijken om onze keuze te maken. Het was niet moeilijk want het was liefde op het eerste gezicht. Wat een heerlijk ventje is er weer op komst. Hij is lief, hij is lekker dik en rond en hij heeft een prachtige dikke vacht. Helemaal in de wolken zijn we met onze lieve baby!!! 

Toen we er even waren gingen de pups eten en toen slapen. Ik zat naast de bench met mijn hand steunend in de bench. Op een gegeven moment werd Antony wakker, waggelde hij naar mijn hand,  kroop er bovenop en ging met zijn voorpootjes tegen mijn pols opstaan! SMELT!! 

Ik pakte hem eruit en toen werd ik overladen met kusjes!!! Ik had niet gelukkiger kunnen zijn denk ik! :) 


En verder, kijk, is hij echt mijn hond want hij is nu al DOL op de camera!! 





En nu aftellen. Vandaag over een maand mogen we onze puppy al halen! :) Tussendoor mogen we gelukkig nog een keertje komen kijken. En tot die tijd worden we geweldig op de hoogte gehouden met verhalen en mooie foto's!! :) We hebben natuurlijk zelf ook een "paar" foto's gemaakt zaterdag dus hierbij nog een kleine slideshow!