Alweer de laatste dag van het jaar. Net als vorig jaar even tijd voor een terugblik.  Het was een heel rommelig jaar wat ontzettend snel voorbij gevlogen is. Het begon fantastisch met de komst van onze Julius op 15 februari nadat we de eerste weken van het jaar hem meerdere keren hadden mogen bezoeken.  Wat was dat weer genieten!

Julius voelde zich al snel helemaal thuis.  De andere honden moesten wel even aan hem wennen. Meneer had een hoop praatjes en werd niet direct geaccepteerd en mocht de eerste weken niet bij de anderen liggen bijvoorbeeld.  Maar na enkele weken was het goed en hoorde hij erbij! 

 Na het goede begin van 2014 waren er helaas heel wat dieptepunten.  Zo ging het zo fel begeerde nestje Maine Coons niet door en werd Lola noodgedwongen gesteriliseerd. 

In juni heeft Lucas heel wat opschudding en zorgen gebracht door een medicijnvergiftiging met een ernstige maagbloeding op te lopen. Hij is 10 dagen opgenomen geweest bij de dierenarts en het heeft nog maanden geduurd voor hij weer helemaal de oude was. Gelukkig is hij dat wel weer geworden! 

Net daarvan bekomen zaten we toch serieus te denken over een Maine Coon poesje erbij om alsnog onze droom waar te kunnen maken. Helaas net op het moment dat we echt aan het zoeken gingen en al een aantal cattery's bezocht hadden brak er een flinke buikgriep uit bij de katten waar er 5 van de 6 ziek van zijn geweest en waar we een maand lang van diarree hadden. 

Toen alle katten eindelijk net weer beter waren kreeg Thomas voor de tweede keer een zware hernia.  Uiteindelijk, na weken aanmodderen waarbij het steeds wat beter leek te gaan maar het dan vervolgens weer terugviel,  heeft een bezoekje aan een orthomanueel dierenarts wonderen gedaan! Nog steeds loopt hij wat met een kromme rug maar hij gaat weer pijnvrij door het leven gelukkig en lijkt er geen hinder van te hebben. Zaterdag gaat hij weer voor controle. 

Toen de rust eindelijk weer was teruggekeerd hoopten we alsnog onze groep dieren met een fokpoesje te kunnen uitbreiden. We wisten waar en we wisten welke maar dit keer kregen de honden een buikgriep en bleek Marcus giardia drager te zijn en wederom durfden we het niet aan.  Wat waren we teleurgesteld!!! 

Toen onze Emma 4 weken later echter nog steeds beschikbaar was en er verder geen diarree te bespeuren viel bij noch de honden noch de katten hebben we dan toch de sprong gewaagd en eindigde ons jaar super goed met de komst van onze Emma! :) 

Het is een klein stoer dametje dat dol is op knuffelen!  Intussen bespringt ze de grote katers en jat ze eten van zelfs Mathilde die dat nog toelaat ook! Na weken geduld is ze eindelijk geaccepteerd door de honden en ze is er niet meer bang voor. Afgelopen weekend konden we intens genieten van het feit dat ze eindelijk samen met de honden in de mand lag te slapen. We hopen voor 2015 nog op veel van dit soort foto's! 

En verder gaan we wel zien wat 2015 ons gaat brengen! Het moge duidelijk zijn waar ik op hoop maar voorlopig moet onze kleine dame natuurlijk eerst een grote meid worden. Als we het jaar met z'n allen wat gezonder doorkomen ben ik al een heel gelukkig mens.
 
Ik wens iedereen een heel fijn uiteinde en een gelukkig en gezond 2015!!!

Emma is vandaag 4 maandjes oud en morgen 3 weken bij ons. Ze is in een razendsnel tempo geaccepteerd door alle katten. Ze lijkt er helemaal bij te horen en komt weg met van allerlei streken zoals het eten uit andere bakjes, van de week zelfs een keer uit die van Benjamin, ik was echt met stomheid geslagen!  :) Toen ze het bij Willem deed was hij met name met stomheid geslagen! :D

Willem en Tristan zijn echt haar maatjes. Die spelen met haar en Willem heeft haar nu al meerdere keren nij haar kladden gepakt om haar te poetsen. Hier is mevrouwtje zelf niet echt van gediend trouwens daar vindt ze zichzelf duidelijk te groot voor! ;-) 

Maar stoer naast haar grote vriend in de krabpaal liggen of een goed gesprek met haar verloofde...das helemaal ok! :) 

De inburgering bij de honden gaat iets moeizamer. De combinatie van Emma die geen honden is gewend en 6 luidruchtige opdringerige teckels waarvan Julius weer geen kitten gewend is en veel te lomp doet  maakt dit een langste introductie sinds jaren! 

Maar we zijn er intussen bijna!  Na de kennismaking boven en wat ontmoetingen in de hal heb ik haar steeds vaker even meegenomen naar de woonkamer voor een snuffelronde.  Ze kan intussen gewoon door de kamer lopen alleen vinden de honden haar nog wel erg interessant en dat irriteert haar dus is ze nog steeds veel boven en in de hal terwijl het luikje intussen bijna altijd open is zodat ze zelf naar de woonkamer kan komen. En zo blijft ze voor de honden heel erg boeiend. ;) 

Maar die laatste stapjes zullen nu wel snel genomen worden, we hadden gisteren al een moment dat ze gewoon door de keuken wandelde met alle honden erbij en niet eentje die naar haar omkeek! Zo hoort dat! ;)

Vandaag zijn zowel Johannes als Julius jarig!!! :) Julius is 1 jaar geworden en dus nu puppy af.  Wat een heerlijke prachtige hond is het geworden. We zijn zo ontzettend blij met ons jongste roedellid! Hij is niet alleen de jongste, hij is tevens de grootste. Hij weegt 6.7 kg en heeft een borstomvang van 37 cm.  Even een terugblik op het afgelopen jaar: 

Het moment dat we hoorden dat Julius geboren was vorig jaar was voor ons een beetje dubbel. Aan de ene kant waren we ontzettend blij en aan de andere kant maakten we ons vreselijk veel zorgen over Johannes. Ik heb zelfs uitgesproken in een blog dat ik me afvroeg of er voor hem nog een 4e verjaardag zou komen. 

Daarom is het extra feest vandaag want niet alleen is onze mooie choco een jaar oud maar Johannes is gelukkig nog steeds bij ons!!! Ondanks medicijnen (twee keer per dag een kwart Phenoral) had hij afgelopen jaar tot nu toe zo'n 50 epileptische aanvallen. Maar al met al zijn we niet ontevreden.  Het gebeurt nog maar soms dat hij clusters heeft van meerdere aanvallen achter elkaar en hij heeft geen enkele keer meer een status epilepticus gehad, een aanval waar hij zelf niet uitkomt.  Buiten de aanvallen om gaat het goed hoewel hij altijd een compleet neurotisch obsessief hondje zal blijven waar we bij tijd en wijle stapelgek van worden maar waar we ziels- en -ziels veel van houden. Ook van Johannes een slideshow van de afgelopen 4 jaar! 

Emma is nu 4 dagen bij ons. Ze heeft intussen alle dieren gezien behalve Leopold (dat wordt ook geen probleem die negeert nieuwe kittens, zo lang ze hem met rust laten laat hij hen ook met rust) Tristan is haar vriend, Willem is hard op weg haar vriend te worden. Lola vindt haar een griezel maar durft wel steeds meer bij in haar buurt te zijn en blaast wat minder. Benjamin en Mathilde vinden haar walgelijk en Benjamin deelt fikse klappen uit als ze te dichtbij komt maar ik heb er wel vertrouwen in dat dat uiteindelijk ook goed gaat komen. :)

De honden zijn altijd een wat grotere uitdaging. Hoewel ze onze eigen katten niets doen en zelfs sommige heel lief vinden brengen vreemde katten het jachtinstinct in ze los en die worden tevens als indringers gezien. Mijn taak dus om ze duidelijk te maken dat deze kleine poes hier nu woont en welkom is. 

Nu hebben we door de jaren heen al 13 keer een kitten bij teckels geïntroduceerd (Emma is onze 16e kitten en er waren drie katten voordat er honden kwamen) dus langzamerhand een hoop ervaring! ;) Toch vind ik het iedere keer weer spannend. En hoe meer teckels er zijn hoe uitdagender het uiteraard wordt.

Emma woog gisteren 1800 gram en das dus best een klein poesje ook vergeleken een dwergteckel. Zaterdag en gisteren heb ik 3 honden heel even mee naar boven genomen (haar terrein, de honden komen hier nooit boven verder behalve als ze in bad gaan) . 

De andere 5 bleven steeds luid gillend voor de deur naar de hal achter en dat maakte degene die mee was nu niet bepaald rustiger boven. Maar heel even een korte ontmoeting is ook wel genoeg in het begin. Emma die nog nooit een hond gezien had was een beetje angstig maar het is best een stoere meid en ze had al snel door dat een hond best onder de indruk is van een flinke tik op de neus als ze te dichtbij kwamen.

Tot en met gisteren is Emma bijna de hele tijd in de slaapkamer gebleven. We hebben vanaf zaterdag ook de overloop, logeerkamer, trap en hal voor haar toegankelijk maar ze vond het prima in de slaapkamer.  Vanmorgen ging ze op avontuur en kwam een paar treden de trap af. De deur tussen de woonkamer en de hal is van glas en daar stonden 6 teckels te gillen: INDRINGER!!!!!! Tijd dus voor een tweede introductie. Ik heb ze allemaal in hun bench opgesloten en toen 1 voor 1 weer mee naar boven genomen. Dat vonden de anderen niet leuk, ik denk dat ze door het hele dorp te horen zijn geweest maar goed, het is voor een goed doel. ;-) 

Johannes mocht als eerste mee. Die vertrouw ik het meeste samen met Lucas (in eerste aanleg, later is hij bizar genoeg bijna de enige die nog wel eens lelijk doet tegen een kat maar niet tegen kittens) 

Hierna mocht Julius mee. Die vind ik het spannendste omdat hij nog nooit een kitten heeft gezien. Julius was echter heel braaf, hij vond de snoepjes die ik bij me had veel boeiender dan Emma (net als de rest trouwens) Hij klom haar wel even achterna in de krabpaal maar toen ik de snoepjes pakte draaide hij zich naar mij om en kon ik een hele serie erg grappige foto's maken. Hij zat gewoon heel braaf te poseren! :D 

Hierna ging Lucas mee. Lucas is heel lief en rustig met kittens, eigenlijk kijkt hij er bijna niet naar om. ;) 

Hierna was Mattie aan de beurt. Mattie vind haar wel een beetje eng en is blafferig. Maar het ging al beter dan de eerste keer! :) 

Er kwam geen eind aan de rij teckels zal Emma gedacht hebben. ;) 

Daarna Thomas. Die was dit weekend behoorlijk hysterisch boven en nog vond ik hem het meest nerveus maar dit keer kreeg ik het voor elkaar dat hij even aan haar kontje mocht ruiken dus dat was super! :) 

En tot slot Marcus. Die was ook erg opgewonden maar het ging hartstikke goed!! :) 

Nu is het een kwestie van afwachten tot mevrouwtje zelf de trap af komt. Dan houden we denk ik nog met name "Meet and greets" in de hal waarbij zij zelf kan bepalen of ze terug naar boven gaat wat de honden niet mogen.  Het gezeul met 6 teckels naar boven en beneden moeten we niet te vaak hebben ;) 

Uiteindelijk is het natuurlijk de bedoeling dat ze ook gezellig beneden komt en hier rustig tussen alle andere dieren rond kan lopen. Als ik het moet inschatten zijn we dan nog wel een week of twee verder. Dat geeft echter niet want ze is niet eenzaam. Ik geef haar gezelschap van de andere Coons, uiteraard op vrijwillige basis! ;) Verder ben ik zelf nu nogal wat boven te vinden! 

Het introduceren van een nieuwkomer in zo'n grote groep geeft altijd een hoop onrust en is waanzinnig veel werk. Maar als het eenmaal gelukt is is het het mooiste wat er bestaat!!! :) 

Hoe kan dat toch? Emma is hier nog geen 24 uur en ik ben smoor en smoor verliefd!!! Gisteravond is ze gebracht door Annemiek en Henk en we hebben met z'n vieren koffie gedronken op de slaapkamer, voor ons allemaal een nieuwe ervaring ha ha ha! ;) 

De reden daarvoor was dat de kittens hier allemaal in de slaapkamer beginnen. Even lekker alleen de boel verkennen zonder dat er meteen 6 teckels op je nek vliegen en nu zes andere katten je "welkom" heten met geblaas en gegrom. En de eerste weken 's nachts gezellig bij ons in bed! :) 

Nadat Annemiek en Henk afscheid genomen hadden hebben we nog beneden wat gedronken en de honden gezelschap gehouden en zijn toen snel naar bed gegaan. Emma heeft UREN lang op ons bed gespeeld, ongelooflijk wat heeft dit meisje een energie. Uiteindelijk ben ik in slaap gevallen en toen ik wakker werd was de eerste gedachte: Waar is ze?? Ik hoefde niet lang te zoeken, ze lag naast mijn hoofdkussen heerlijk te slapen! Daar heeft ze ook de hele nacht gelegen met een klein uitstapje naar mijn gezicht (dat beviel ons allebei niet) en mijn arm (dat beviel haar heel goed maar ik kreeg vreselijk jeuk om mijn rug en toen wilde ik 'm graag terug ;-)) 

Vanmorgen heeft ze kennis gemaakt met Tristan. Oh wat was dat LIEF!!! Echt liefde op het eerste gezicht!!! :) Ze vinden elkaar bijzonder interessant en hebben zelfs al even gespeeld! Ze heeft ook heel even kennis gemaakt met Willem en Lola. Die zijn aanzienlijk minder enthousiast. Maar dat geeft niet we hebben vaker met dit bijltje gehakt en die hebben gewoon wat meer tijd nodig, dat komt ook wel goed!  Maar tussen Emma en Tristan is er al bijna een eerste kusje uitgedeeld!!! <3

Emma (Stamboomnaam: Beestenboel Vesper) 

Emma komt vanavond bij ons wonen. Ze is geboren op 23 augustus, dus nu bijna 15 weken oud. (op de foto's is ze 10 weken) Wij hopen dat zij zich snel thuis voelt, dikke vriendjes wordt met de andere katten en de honden en een lang en gelukkig leven bij ons krijgt! 

Dankjewel Annemiek en Henk voor het in ons gestelde vertrouwen!