Vanmorgen zijn Thomas tandjes gereinigd. Hier was haast bij want er zat een kies los en dat kan natuurlijk gaan ontsteken. Dus ondanks dat zijn nek nog niet helemaal over is toch vandaag maar een afspraak gemaakt. Alleen het arme beest is als speldenkussen gebruikt. Ze konden namelijk geen goeie ader vinden voor de narcose en zo is hij in beide voorpoten geprikt en in een achterpoot en uiteindelijk hebben ze hem onder zijn tong moeten prikken. Dus nu ligt hij helemaal zielig in zijn bench nog niet geheel bijgekomen van de narcose (hij kan wel lopen en zo maar hij gewoon nog heel duf) en ondanks een pijnstiller voelt hij zich echt ellendig. Hij heeft natuurlijk pijn aan heel zijn tandvlees, en nog van die kies die getrokken is en die tong kon hij lelijk last van hebben zei de dierenarts. We moeten zelfs goed in de gaten houden dat er geen ontsteking van komt.
Hoe ik weet dat hij zich ellendig voelt? Hij beet net Johannes!!! En er moet echt wel heel wat gebeuren voordat hij zo lelijk doet tegen zijn beste maatje. Johannes is sinds we thuis zijn volledig overstuur. Er is iets met zijn grote vriend dat heeft hij dondersgoed in de gaten. Ik heb Thomas in zijn bench gelegd, dat wilde hij graag, en Johannes doet nu al uren niets anders dan piepen, gillen en blaffen dat hij naar Thomas wil! Ik dacht net ik laat hem er maar heel eventjes bij misschien helpt dat. Hij ging er zo schattig bij zitten waken in eerste instantie, het blijft zo bijzonder wat die twee samen hebben.
Hoe ik weet dat hij zich ellendig voelt? Hij beet net Johannes!!! En er moet echt wel heel wat gebeuren voordat hij zo lelijk doet tegen zijn beste maatje. Johannes is sinds we thuis zijn volledig overstuur. Er is iets met zijn grote vriend dat heeft hij dondersgoed in de gaten. Ik heb Thomas in zijn bench gelegd, dat wilde hij graag, en Johannes doet nu al uren niets anders dan piepen, gillen en blaffen dat hij naar Thomas wil! Ik dacht net ik laat hem er maar heel eventjes bij misschien helpt dat. Hij ging er zo schattig bij zitten waken in eerste instantie, het blijft zo bijzonder wat die twee samen hebben.
Zijn hele houding straalt bezorgdheid uit vind ik.
Maar toen hij dichterbij kwam om eens te kijken wat er nu precies met zijn lieve vriend aan de hand was.....
....beet Thomas hem tot mijn grote schrik zo in de neus!
Johannes is er helemaal verdrietig van!!! :-( Ik heb maar snel het deurtje weer dicht gedaan. We wachten nog wel een paar uur, kijken hoe het dan gaat. Als hij straks toch nog pijn heeft mag hij weer een tramadol. Ik hoop toch zo voor hem (en ons allemaal) dat de ellende nu even achter de rug is!!
RSS Feed
