Op dit moment zitten we met smart te wachten op de kittens van Coco. Het lijkt erop dat zij en James 5 kindjes verwachten. Ik hoop dat ze dit weekend geboren worden!
Coco is een beetje een bijzonder verhaal. Zij werd op 22 maart 2018 hier geboren, dochter van Emma en Tristan. Ze was eigenlijk vanaf het moment dat ze geboren werd bestemd voor een bevriende fokker. Na een week of 7 is ze officieel gereserveerd en kreeg ze een andere naam. Maar helaas hadden we met dat nestje een hoop pech. Een niesziekte sloeg toe en daar hield ze een hoornvlies beschadiging aan over die maar niet wilde helen en vervolgens kwam daar nog eens giardia overheen. En hoewel zowel de betreffende fokker als ik zelf er vreselijk verdriet om hebben gehad is er in goed overleg besloten haar te annuleren.
Coco is een beetje een bijzonder verhaal. Zij werd op 22 maart 2018 hier geboren, dochter van Emma en Tristan. Ze was eigenlijk vanaf het moment dat ze geboren werd bestemd voor een bevriende fokker. Na een week of 7 is ze officieel gereserveerd en kreeg ze een andere naam. Maar helaas hadden we met dat nestje een hoop pech. Een niesziekte sloeg toe en daar hield ze een hoornvlies beschadiging aan over die maar niet wilde helen en vervolgens kwam daar nog eens giardia overheen. En hoewel zowel de betreffende fokker als ik zelf er vreselijk verdriet om hebben gehad is er in goed overleg besloten haar te annuleren.
Ik kon haar niet meteen weer beschikbaar zetten, eerst moest ze zowel van de giardia als dat beschadigde oogje genezen. Het eerste was zo achter de rug maar dat oogje duurde maanden. In augustus was het pas helemaal over. Wel heeft ze er een traanoogje aan over gehouden omdat haar traanbuisjes vergroeid zijn.
Nu probeer ik altijd , als ik weet dat een kitten naar iemand anders gaat, emotioneel wat afstand te houden. (Ben toch al niet zo goed in ze laten gaan ha ha!) Omdat het al meteen duidelijk was dat Coco (geboren Miss Margootje) zou gaan verhuizen heb ik haar dus heel bewust niet te diep in mijn hart toegelaten. Het gevolg was echter dat ze in augustus nog steeds niet in mijn hart zat. En hoewel ik haar op een leeftijd van 5 maanden laten verhuizen terwijl ze hier dol gelukkig was en altijd heerlijk in de tuin aan het spelen was best zielig vond heb ik denk ik nog wel tot diep in september met de gedachte gespeeld haar te verkopen. Ik voelde gewoon geen band met haar. Maar ik kon het niet over mijn hart verkrijgen en toen merkte toch dat deze dame die werkelijk onvoorstelbaar lief is zich in mijn hart had gewurmd! En zo is ze gebleven! ;) Miss Margootje pastte niet meer bij haar omdat ze een poosje al een heel andere naam gehad had. En zo is het verbasterd tot Coco wat ik op de dag van vandaag een nogal stomme naam vind maar helaas ;)!!
Haar grote zus Olivia die in 2018 ook een nestje had bleek na alle ellende giardia te dragen en bleef heel erg hormonaal na de verhuizing van de kittens (ze was de hele dag met allerlei teddyberen van mij aan het slepen) wat duidde op cystes op de eierstokken en die hebben we eind 2018 laten steriliseren. Dus uiteindelijk pakt het gewoon heel goed uit dat ik nog een meisje heb uit mijn lijn die werkelijk de liefst katten geeft.
Coco moet zich nog wat verder ontwikkelen. Net als Olivia 2 jaar geleden heeft ze nog een klein kitten koppie en geen spoor van een kraag maar dat komt met de tijd vanzelf goed. Kijk naar deze foto hoe Olivia (uit dezelfde combi ouders) zich in 2 jaar heeft ontwikkeld ;)
Nu probeer ik altijd , als ik weet dat een kitten naar iemand anders gaat, emotioneel wat afstand te houden. (Ben toch al niet zo goed in ze laten gaan ha ha!) Omdat het al meteen duidelijk was dat Coco (geboren Miss Margootje) zou gaan verhuizen heb ik haar dus heel bewust niet te diep in mijn hart toegelaten. Het gevolg was echter dat ze in augustus nog steeds niet in mijn hart zat. En hoewel ik haar op een leeftijd van 5 maanden laten verhuizen terwijl ze hier dol gelukkig was en altijd heerlijk in de tuin aan het spelen was best zielig vond heb ik denk ik nog wel tot diep in september met de gedachte gespeeld haar te verkopen. Ik voelde gewoon geen band met haar. Maar ik kon het niet over mijn hart verkrijgen en toen merkte toch dat deze dame die werkelijk onvoorstelbaar lief is zich in mijn hart had gewurmd! En zo is ze gebleven! ;) Miss Margootje pastte niet meer bij haar omdat ze een poosje al een heel andere naam gehad had. En zo is het verbasterd tot Coco wat ik op de dag van vandaag een nogal stomme naam vind maar helaas ;)!!
Haar grote zus Olivia die in 2018 ook een nestje had bleek na alle ellende giardia te dragen en bleef heel erg hormonaal na de verhuizing van de kittens (ze was de hele dag met allerlei teddyberen van mij aan het slepen) wat duidde op cystes op de eierstokken en die hebben we eind 2018 laten steriliseren. Dus uiteindelijk pakt het gewoon heel goed uit dat ik nog een meisje heb uit mijn lijn die werkelijk de liefst katten geeft.
Coco moet zich nog wat verder ontwikkelen. Net als Olivia 2 jaar geleden heeft ze nog een klein kitten koppie en geen spoor van een kraag maar dat komt met de tijd vanzelf goed. Kijk naar deze foto hoe Olivia (uit dezelfde combi ouders) zich in 2 jaar heeft ontwikkeld ;)
We zijn ontzettend benieuwd wat voor moois er gaat komen uit deze combinatie!
RSS Feed
