Vanmorgen om 4 uur begon Sara te krijsen en dan bedoel ik echt krijsen! Hoewel haar beide ouders een heel zacht stemmetje hebben (Je zou onze Robin eens moeten horen, 10 kg en het geluid van een kitten en Emma heeft niet voor niets de bijnaam Piep Piep gekregen) heeft zij een noodklok! Het is het geluid van een zeer krolse poes zeg maar. Sara zit nog met haar dochter en pleegdochter (Joey) boven in de kittenkamer omdat ze nog kittenvoer krijgen. Hoewel Ella 13 weken is, is Sara nog niet klaar voor het afscheid dus vandaar dat die daar ook zit. Na een half uur had ik de keuze tussen gek worden of opstaan en haar eruit laten dus dat laatste maar gekozen. Helaas ging ze vervolgens op de overloop en in de hal verder miauwen waarbij die hele hoge ruimte dient als klankkast en het lawaai nu echt oorverdovend was. Maar gelukkig werden we opgevrolijkt door Ella die als een krankzinnige over ons bed rende, bijtend in ieder onbedekt lichaamsdeel wat ze kon vinden.
Om 6 uur begonnen de puppy’s te piepen. Het is niet ongebruikelijk dat ze een beetje beginnen te morren op dit tijdstip maar het was dit keer wel heel extreem. Ik dacht maar even niet aan toegeven en dat was heel dom want toen ik om half 7 beneden kwam had Maurits zowel gepoept als geplast in de ren en om mij een plezier te doen had hij het niet op de dekens gedaan maar op de stapel knuffels die daar naast lag. Dankjewel Maurits heel attent van je (zo fijn van die druipende knuffels verplaatsen door meerdere ruimtes naar de wasmachine. ) Bij het schoonmaken werd ik ook nog gehinderd door Toulouse die als een bezetene al grommend aan mijn sloffen liep te trekken!
Hierna ging ik naar de kelder om de katten eten te geven en de bakken schoon te scheppen. Uiteraard was Luci weer zo vriendelijk geweest tegen de kelder deur te plassen (dagelijks gemiddeld en keer of 3 en daarnaast nog een keer of 6 op diverse andere plekken). Beneden was ik opgelucht want de dag er voor was er zeker 10 keer overgeven en waren er diverse katten aan de diarree. (Het is heel opvallend dat zowel de honden van mijn zusje nadat zij en mijn zwager covid gehad hadden gingen overgeven en diarree hadden en hier, nadat wij covid gehad hebben, de katten overgeven en diarree hebben. Ook de honden hebben een paar dagen wat overgegeven. Kan bijna geen toeval zijn…) Maar het viel nogal mee vanmorgen.
Nadat de klus geklaard was ging ik de puppy’s eten geven die daarna met alle teckels naar buiten mochten. Tijd voor Midas zijn medicijnen. Die heeft sinds hij zaterdag getrimd is een flinke bacteriële infectie aan zijn piemel (irritatie van het scheren) (Zo leuk eerst 100 euro voor het trimmen en dan nog 100 euro voor de dierenarts) en krijgt zowel een Antibiotica kuur als een zalf. Ik doe een latex handschoen aan, doe wat zalf in mijn hand en smeer dat op zijn pipi, met een beetje een opgelaten gevoel dat het er op lijkt dat ik mijn hond aan het aftrekken ben!
Hierna mag Midas ook naar buiten. Ik blijf erbij want ik moet in de gaten houden dat hij die zalf er niet aflikt. Midas doet een grote plas en wat doet Maurits? Die steekt zijn kop onder Midas en krijgt de volle laag!! De dag is begonnen!
Om 6 uur begonnen de puppy’s te piepen. Het is niet ongebruikelijk dat ze een beetje beginnen te morren op dit tijdstip maar het was dit keer wel heel extreem. Ik dacht maar even niet aan toegeven en dat was heel dom want toen ik om half 7 beneden kwam had Maurits zowel gepoept als geplast in de ren en om mij een plezier te doen had hij het niet op de dekens gedaan maar op de stapel knuffels die daar naast lag. Dankjewel Maurits heel attent van je (zo fijn van die druipende knuffels verplaatsen door meerdere ruimtes naar de wasmachine. ) Bij het schoonmaken werd ik ook nog gehinderd door Toulouse die als een bezetene al grommend aan mijn sloffen liep te trekken!
Hierna ging ik naar de kelder om de katten eten te geven en de bakken schoon te scheppen. Uiteraard was Luci weer zo vriendelijk geweest tegen de kelder deur te plassen (dagelijks gemiddeld en keer of 3 en daarnaast nog een keer of 6 op diverse andere plekken). Beneden was ik opgelucht want de dag er voor was er zeker 10 keer overgeven en waren er diverse katten aan de diarree. (Het is heel opvallend dat zowel de honden van mijn zusje nadat zij en mijn zwager covid gehad hadden gingen overgeven en diarree hadden en hier, nadat wij covid gehad hebben, de katten overgeven en diarree hebben. Ook de honden hebben een paar dagen wat overgegeven. Kan bijna geen toeval zijn…) Maar het viel nogal mee vanmorgen.
Nadat de klus geklaard was ging ik de puppy’s eten geven die daarna met alle teckels naar buiten mochten. Tijd voor Midas zijn medicijnen. Die heeft sinds hij zaterdag getrimd is een flinke bacteriële infectie aan zijn piemel (irritatie van het scheren) (Zo leuk eerst 100 euro voor het trimmen en dan nog 100 euro voor de dierenarts) en krijgt zowel een Antibiotica kuur als een zalf. Ik doe een latex handschoen aan, doe wat zalf in mijn hand en smeer dat op zijn pipi, met een beetje een opgelaten gevoel dat het er op lijkt dat ik mijn hond aan het aftrekken ben!
Hierna mag Midas ook naar buiten. Ik blijf erbij want ik moet in de gaten houden dat hij die zalf er niet aflikt. Midas doet een grote plas en wat doet Maurits? Die steekt zijn kop onder Midas en krijgt de volle laag!! De dag is begonnen!
RSS Feed
