Vanmorgen besloten we even met de hondjes naar de Tenellaplas te gaan. Wandelschoenen aan,....5 hysterische teckels in de auto....10 minuutjes rijden onder luid gegil van Johannes. Daar aangekomen om kwart voor 9 stonden er al een hoop auto's! We laadden de gillende teckels uit en durfden al niet meer naar het routebord te lopen om te kijken wat ook alweer de wandelroutes waren (we waren er al een hele tijd niet geweest en er was van alles veranderd, ook de paaltjes die de wandelingen aangaven) want de honden gingen zo vreselijk tekeer dat we maar snel het bos in zijn gevlucht. We bedachten ons dat we poepzakjes vergeten waren! Hoe vreselijk stom! Gaab ging terug naar de auto om te checken of daar nog wat in lag en ik liep vast vooruit. Meteen kwam er van rechts een hond aanlopen dus ik dook snel een zijweg in voordat de honden die ook zagen. Gaab haalde me weer in zonder poepzakjes. Hij had voor de zekerheid een verpakking mee genomen van de waterflesjes..die hebben we godzijdank niet nodig gehad! ;-) Met 5 grazende (wat dat toch is, het lijken wel koeien!) en gillende teckels op pad! Binnen de kortste keren kwam ons weer een hond achterop dus wij snel een veld op om weer een concert te vermijden! We hebben een beetje over dat veld gehuppeld tot het "gevaar" geweken was en we weer het pad op konden. De rust duurde maar kort want daar waren de eerste hardlopers. Onze teckels haten hardlopers!! Vreemde mensen die in een normaal tempo lopen vinden ze al niet geweldig maar als ze gaan rennen dat gaan ze echt flippen. Dus wij denken snel rechtsaf dan kunnen die hardlopers achter ons gewoon voorbij...natuurlijk.. de hardlopers moesten ook rechtsaf. Dus wij na een soort rare schijnbeweging naar rechts met ons gillende clubje snel verder rechtdoor. Tijd voor ontspanning was er niet...met onze oren op steeltjes en schichtig om ons heen kijken kregen we alweer de volgende hardlopers in de gaten. We hoorden ze eerst alleen. In paniek keken we elkaar aan, waar komen ze vandaan?? Welke kant gaan ze op??? Ze kwamen van rechts en renden van ons af, een flinke groep. Daarna was denk ik iedereen in de wijde omtrek van Oostvoorne en Rockanje wel wakker! Met name Mattheus gilde alsof zijn leven er vanaf hing en wilde erg graag achter die rennende groep mensen aan! De keuze was toen met 5 hysterisch gillende honden achter de hardlopers aan blijven lopen of rechtsaf slaan een heel smal paadje in met aan weerszijden brandnetels dus nergens een vluchtweg (mochten we daar weer meer hardlopers of erger nog een andere hond tegenkomen) of terug! We kozen voor terug waarbij we al snel wederom een groep hardlopers tegenkwamen. Wij weer het veld op van het pad af. Deze dames waren zo aardig om even over te gaan in wandeltempo dus werden de honden wat rustiger. Helaas zagen ze er toen kennelijk schattig uit en zei iemand iets van: "Aaaaah kijk lief! " En tja, daar houden onze honden bijna net zo erg niet van als van hardlopen dus...daar gingen ze weer!! Tijd om richting de auto te gaan!! Sluipend door het bos, alle zijweggetjes in de gaten houdend bereikten we de plas waar we warempel omheen konden lopen zonder iemand tegen te komen, hoera!! Al met al maar drie kwartier gelopen maar de honden zijn helemaal bekaf van alle geblaf dus hopelijk de rest van dag heerlijk rustig!! De volgende keer moeten we nog vroeger zijn!! ;-)
RSS Feed
