Het is gebleken dat als je 11 kittens hebt rondlopen er weinig tijd overblijft voor zaken als bloggen en filmpjes monteren! Nu is het zo dat ik de kittens kopers wel veel op Facebook trakteer op foto’s en snelle filmpjes maar in de verhalen schiet ik toch een beetje te kort naar mijn gevoel waarvoor mijn excuses.
Over een paar dagen gaan de kittens van Elfje verhuizen behalve Arwen en Cirocco die blijven bij ons. De kittens van Coco die zijn intussen een week of meer bij hun nieuwe baasjes en ik hoor gelukkig alleen maar positieve berichten.
Wat waren het geweldige maanden met deze 11 kanjers!! (Letterlijk en figuurlijk, ik heb ook nog nooit zulke grote zware kittens gehad) Wat een verademing om na 2018, waarbij we door alles werden getroffen, zo’n zorgeloze tijd te hebben mogen meemaken.
Maar aanpoten was het wel! Schoonmaken daar gaat toch wel de meeste tijd in zitten. Stofzuigen en kattenbakken schoonmaken. En als je klaar bent kan je weer opnieuw beginnen!
Vanaf het moment dat ze niet meer in 1 kamer verbleven werd het leven helemaal krankzinnig; uitkijken dat je op de trap niet op een kitten gaat staan of je er je nek over breekt. Je kan geen deur open doen of er schiet minimaal 1 en meestal meer kittens doorheen. Het hele huis is voorzien van “sluizen” door extra hekjes om het nog een beetje tegen te gaan en te voorkomen dat er gevaarlijke situaties ontstonden bij de voordeur en met de honden. Naar de wc gaan wordt een kunst waarvan het knap is als je gelukt is er in je eentje terecht te komen. Een deur open maken van de kast is gewoon niet meer mogelijk zonder dat die kast vervolgens vol kittens zit. Het is me ondanks het feit dat ik zo oplette toch meerdere keren overkomen dat er een ochtend of zelfs een hele nacht een kitten in een kastje gezeten heeft. Overigens kwamen die er volledig relaxed weer uitlopen alsof het de normaalste zaak van de wereld was en ik maar zoeken! Met name Scarlet was een ster in zich verstoppen in een kastje.
En dan natuurlijk de hoogte in. Doodsangsten heb ik uit gestaan toen ze 7 weken oud helemaal boven in de krabpalen klommen of op kasten. En nog erger in Ballorig onze “indoor” speeltuin boven de voordeur. Op een moment liep Dolfje op een riggeltje van 1 centimeter 2.5 meter van de grond te balanceren, pfffff wat een verschrikkelijk gezicht!!!
Ik heb Rover zo vaak ergens af zien kukelen dat t me werkelijk verbaasd dat hij nooit iets gebroken heeft. Met zowel een onhandige moeder als vader is dat de grootste kluns ooit!!
De minder dapperden durfden wel omhoog maar niet omlaag. Met name Maurits had er een handje van om in Balorig te klimmen en dan heel hard te gaan schreeuwen dat hij er weer uit wilde. Dus zo’n 3 tot 5 keer per dag kon ik die overal aftillen!
Van 11 kittens die allemaal vanaf een bepaalde leeftijd in je gaan klimmen wordt je ook erg mooi. Mijn benen zien er niet uit, met een korte rok loop ik compleet voor gek! Lumen was hier met name heel goed in, ik heb diverse keren staan schreeuwen van de pijn want zo’n 2 kg kitten dat aan je been hangt voelt niet prettig!
Maar wat hebben we genoten!!! Het nestje van Elfje zijn allemaal onvoorstelbare spinners! Je hoeft er maar naar te wijzen en ze spinnen kei hard en heel lang. Slapen doen ze graag op hun rug met de pootjes omhoog, totaal ontspannen! Hierin was met name Rosa een ster!
Het nestje van Coco zijn praters! Met name met James en Dolfje kon ik hele gesprekken voeren!
En nu is het tijd om deze club los te laten. Terwijl ik dit typ heb ik de tablet naast me staan met een open camera verbinden met de slaapkamer om Coco in de gaten te houden. Op haar röntgen foto zijn vorige week 7 kittens gezien die ieder moment ter wereld kunnen komen. Het is dag 64 en ik ben het wachten nu alweer meer dan zat. Veel te veel tijd om te zenuwen wat er allemaal fout kan gaan.
Wat hoop ik dat ik snel alweer een blog zit te schrijven over weer een nieuwe lichting Pippapopjes.
Voor wat betreft de 9 die verhuisd zijn en bijna gaan verhuizen ik wens jullie allemaal een fantastisch leven bij jullie nieuwe baasjes en ik hoop nog heel veel van jullie te zien en te horen!
Over een paar dagen gaan de kittens van Elfje verhuizen behalve Arwen en Cirocco die blijven bij ons. De kittens van Coco die zijn intussen een week of meer bij hun nieuwe baasjes en ik hoor gelukkig alleen maar positieve berichten.
Wat waren het geweldige maanden met deze 11 kanjers!! (Letterlijk en figuurlijk, ik heb ook nog nooit zulke grote zware kittens gehad) Wat een verademing om na 2018, waarbij we door alles werden getroffen, zo’n zorgeloze tijd te hebben mogen meemaken.
Maar aanpoten was het wel! Schoonmaken daar gaat toch wel de meeste tijd in zitten. Stofzuigen en kattenbakken schoonmaken. En als je klaar bent kan je weer opnieuw beginnen!
Vanaf het moment dat ze niet meer in 1 kamer verbleven werd het leven helemaal krankzinnig; uitkijken dat je op de trap niet op een kitten gaat staan of je er je nek over breekt. Je kan geen deur open doen of er schiet minimaal 1 en meestal meer kittens doorheen. Het hele huis is voorzien van “sluizen” door extra hekjes om het nog een beetje tegen te gaan en te voorkomen dat er gevaarlijke situaties ontstonden bij de voordeur en met de honden. Naar de wc gaan wordt een kunst waarvan het knap is als je gelukt is er in je eentje terecht te komen. Een deur open maken van de kast is gewoon niet meer mogelijk zonder dat die kast vervolgens vol kittens zit. Het is me ondanks het feit dat ik zo oplette toch meerdere keren overkomen dat er een ochtend of zelfs een hele nacht een kitten in een kastje gezeten heeft. Overigens kwamen die er volledig relaxed weer uitlopen alsof het de normaalste zaak van de wereld was en ik maar zoeken! Met name Scarlet was een ster in zich verstoppen in een kastje.
En dan natuurlijk de hoogte in. Doodsangsten heb ik uit gestaan toen ze 7 weken oud helemaal boven in de krabpalen klommen of op kasten. En nog erger in Ballorig onze “indoor” speeltuin boven de voordeur. Op een moment liep Dolfje op een riggeltje van 1 centimeter 2.5 meter van de grond te balanceren, pfffff wat een verschrikkelijk gezicht!!!
Ik heb Rover zo vaak ergens af zien kukelen dat t me werkelijk verbaasd dat hij nooit iets gebroken heeft. Met zowel een onhandige moeder als vader is dat de grootste kluns ooit!!
De minder dapperden durfden wel omhoog maar niet omlaag. Met name Maurits had er een handje van om in Balorig te klimmen en dan heel hard te gaan schreeuwen dat hij er weer uit wilde. Dus zo’n 3 tot 5 keer per dag kon ik die overal aftillen!
Van 11 kittens die allemaal vanaf een bepaalde leeftijd in je gaan klimmen wordt je ook erg mooi. Mijn benen zien er niet uit, met een korte rok loop ik compleet voor gek! Lumen was hier met name heel goed in, ik heb diverse keren staan schreeuwen van de pijn want zo’n 2 kg kitten dat aan je been hangt voelt niet prettig!
Maar wat hebben we genoten!!! Het nestje van Elfje zijn allemaal onvoorstelbare spinners! Je hoeft er maar naar te wijzen en ze spinnen kei hard en heel lang. Slapen doen ze graag op hun rug met de pootjes omhoog, totaal ontspannen! Hierin was met name Rosa een ster!
Het nestje van Coco zijn praters! Met name met James en Dolfje kon ik hele gesprekken voeren!
En nu is het tijd om deze club los te laten. Terwijl ik dit typ heb ik de tablet naast me staan met een open camera verbinden met de slaapkamer om Coco in de gaten te houden. Op haar röntgen foto zijn vorige week 7 kittens gezien die ieder moment ter wereld kunnen komen. Het is dag 64 en ik ben het wachten nu alweer meer dan zat. Veel te veel tijd om te zenuwen wat er allemaal fout kan gaan.
Wat hoop ik dat ik snel alweer een blog zit te schrijven over weer een nieuwe lichting Pippapopjes.
Voor wat betreft de 9 die verhuisd zijn en bijna gaan verhuizen ik wens jullie allemaal een fantastisch leven bij jullie nieuwe baasjes en ik hoop nog heel veel van jullie te zien en te horen!
RSS Feed
