Gisteren heeft Emma aan 5 kittens het leven geschonken. Wat zijn ze mooi en lief!!
Gisterenmiddag ging ze voor de aller eerste keer in de werpkist liggen! Dat vond ik al opvallen maar ze was er zo weer uit.Ze at de hele dag door als een dokwerker dus dat gaf ook geen hint. Ik hield haar in de gaten op de camera en ging ook steeds even boven kijken. Tegen half zes ook lag mevrouw weer in de werpkist...... met persweeën!
Zo bizar! In de weken ervoor heeft ze nooit naar de kist omgekeken maar kennelijk was hij allang goedgekeurd en was het wachten alleen op de bevalling. Echt prachtig!!
Tegen 18.45 uur werd Roderick geboren. Een heel klein muisje waarvan ik de eerste nacht heb gedacht dat het een meisje was om er vanmorgen bij daglicht achter te komen dat het crème wat ik gezien had gewoon wit was! Prachtig manneke maar hij weegt maar 70 gram en is ook nog afgevallen dus hij is een beetje ons zorgenkindje nu. We zijn hem aan het bijvoeren en hopen en bidden dat hij het haalt!
Vrij snel daarna om 19.15 uur volgde nummer 2, Halewijn. Een stuk groter met 95 gram. Hij lijkt op zijn mammie wat tekening betreft, iets minder wit en hij heeft volgens mij geen smoke.
En ze hield de vaart er in want om 19.35 uur volgde Ellenoor met 93 gram. Prachtig poesje, helemaal zwart met een vuurrode streep dwars over haar koppie!
Daarna hield Emma even pauze. Er werd druk gepoetst, we hebben e.a. verschoond zodat de kittens droog lagen en een beetje geholpen met droogwrijven.
Tegen 20,25 uur werd Olivia geboren met 92 gram. Oh...zucht...wat een plaatje!!! Zulke mooie kleurtjes, blauw tortie met veel wit. En wat heeft ze een mooi hoofdje!! Dat zou zomaar eens het poesje kunnen worden dat bij ons blijft maar voorlopig blijven beide poezen even in evaluatie staan.
Emma was moe daarna ze heeft duidelijk moeite gehad met nummer 5 die ook nog eens het grootste was. Maar uiteindelijk om 21.15 uur werd Lancelot geboren, de grootste van het stel met 97 gram. Hij is helemaal blauw en misschien smoke dat kan ik nog niet goed zien maar dat gaat vast iemand me vertellen!
Ook de katers heb ik in evaluatie staan want ik vrees ik dat ik geen afscheid kan nemen van alle zoons van Tristan! Maar eerst even zien hoe ze zich ontwikkelen!
Het was volgens mij een bevalling volgens het boekje!!
Emma is tot dusver een goed moedertje hoewel ze vandaag tussen de voedingen door steeds uit de werpkist gaat. Maar als haar kinderen piepen komt ze er aan gehaast. En dat ze behoorlijk beschermend is naar haar kittens merkten we vanmorgen met wegen. De weegschaal geeft een piepje als je 'm aanzet. Emma vindt dat helemaal niets en is er meteen bij om te zien wat er gaande is.
Ik legde Ellenoor in de schaal en schreef het gewicht op en intussen graait Emma haar uit de schaal, in de bek zo terug naar de werpkist!!
verigens waren de andere kittens alle 4 al tussen de 5 en de 10% aangekomen vanmorgen. We merken wel dat de grotere heren die het hardst groeien (zitten al op 110 en 111 gram) de dames en het kleine mannetje weg duwen met voeden. De dames wogen net 1 of 2 gram minder dan vanmorgen. Ik ben dan zo raar waarschijnlijk dat ik meteen de dierenarts weer bel maar goed liever een keer te vaak dan niet vaak genoeg. Verder krijg ik van diverse kanten hulp en advies en dat is heel erg fijn! Onze dank hiervoor!!
De dierenarts maakt zich nog geen zorgen. Ik krijg de slag te pakken van het bijvoeren van Roderick. Als we hem voeden doen we dat even in de badkamer terwijl Emma bij haar andere kinderen in de slaapkamer blijft. Doe je dat niet hebben gemerkt dat ze 'm echt letterlijk uit onze handen rukt!!! Ze trok 'm vanmorgen zo van Gaab's schoot AAN ZIJN KOP!!!!! Pffff, we schrokken ons dood!!!
We zijn er dus druk mee, ik denk dat ik iedere 5 minuten wel even de trap op ga en verder hou ik ze scherp ik de gaten met de camera. We voeden en leggen Roderick non stop aan de tepel wat hij intussen best goed kan dus daar ligt het niet aan.
Gisterenmiddag ging ze voor de aller eerste keer in de werpkist liggen! Dat vond ik al opvallen maar ze was er zo weer uit.Ze at de hele dag door als een dokwerker dus dat gaf ook geen hint. Ik hield haar in de gaten op de camera en ging ook steeds even boven kijken. Tegen half zes ook lag mevrouw weer in de werpkist...... met persweeën!
Zo bizar! In de weken ervoor heeft ze nooit naar de kist omgekeken maar kennelijk was hij allang goedgekeurd en was het wachten alleen op de bevalling. Echt prachtig!!
Tegen 18.45 uur werd Roderick geboren. Een heel klein muisje waarvan ik de eerste nacht heb gedacht dat het een meisje was om er vanmorgen bij daglicht achter te komen dat het crème wat ik gezien had gewoon wit was! Prachtig manneke maar hij weegt maar 70 gram en is ook nog afgevallen dus hij is een beetje ons zorgenkindje nu. We zijn hem aan het bijvoeren en hopen en bidden dat hij het haalt!
Vrij snel daarna om 19.15 uur volgde nummer 2, Halewijn. Een stuk groter met 95 gram. Hij lijkt op zijn mammie wat tekening betreft, iets minder wit en hij heeft volgens mij geen smoke.
En ze hield de vaart er in want om 19.35 uur volgde Ellenoor met 93 gram. Prachtig poesje, helemaal zwart met een vuurrode streep dwars over haar koppie!
Daarna hield Emma even pauze. Er werd druk gepoetst, we hebben e.a. verschoond zodat de kittens droog lagen en een beetje geholpen met droogwrijven.
Tegen 20,25 uur werd Olivia geboren met 92 gram. Oh...zucht...wat een plaatje!!! Zulke mooie kleurtjes, blauw tortie met veel wit. En wat heeft ze een mooi hoofdje!! Dat zou zomaar eens het poesje kunnen worden dat bij ons blijft maar voorlopig blijven beide poezen even in evaluatie staan.
Emma was moe daarna ze heeft duidelijk moeite gehad met nummer 5 die ook nog eens het grootste was. Maar uiteindelijk om 21.15 uur werd Lancelot geboren, de grootste van het stel met 97 gram. Hij is helemaal blauw en misschien smoke dat kan ik nog niet goed zien maar dat gaat vast iemand me vertellen!
Ook de katers heb ik in evaluatie staan want ik vrees ik dat ik geen afscheid kan nemen van alle zoons van Tristan! Maar eerst even zien hoe ze zich ontwikkelen!
Het was volgens mij een bevalling volgens het boekje!!
Emma is tot dusver een goed moedertje hoewel ze vandaag tussen de voedingen door steeds uit de werpkist gaat. Maar als haar kinderen piepen komt ze er aan gehaast. En dat ze behoorlijk beschermend is naar haar kittens merkten we vanmorgen met wegen. De weegschaal geeft een piepje als je 'm aanzet. Emma vindt dat helemaal niets en is er meteen bij om te zien wat er gaande is.
Ik legde Ellenoor in de schaal en schreef het gewicht op en intussen graait Emma haar uit de schaal, in de bek zo terug naar de werpkist!!
verigens waren de andere kittens alle 4 al tussen de 5 en de 10% aangekomen vanmorgen. We merken wel dat de grotere heren die het hardst groeien (zitten al op 110 en 111 gram) de dames en het kleine mannetje weg duwen met voeden. De dames wogen net 1 of 2 gram minder dan vanmorgen. Ik ben dan zo raar waarschijnlijk dat ik meteen de dierenarts weer bel maar goed liever een keer te vaak dan niet vaak genoeg. Verder krijg ik van diverse kanten hulp en advies en dat is heel erg fijn! Onze dank hiervoor!!
De dierenarts maakt zich nog geen zorgen. Ik krijg de slag te pakken van het bijvoeren van Roderick. Als we hem voeden doen we dat even in de badkamer terwijl Emma bij haar andere kinderen in de slaapkamer blijft. Doe je dat niet hebben gemerkt dat ze 'm echt letterlijk uit onze handen rukt!!! Ze trok 'm vanmorgen zo van Gaab's schoot AAN ZIJN KOP!!!!! Pffff, we schrokken ons dood!!!
We zijn er dus druk mee, ik denk dat ik iedere 5 minuten wel even de trap op ga en verder hou ik ze scherp ik de gaten met de camera. We voeden en leggen Roderick non stop aan de tepel wat hij intussen best goed kan dus daar ligt het niet aan.
We genieten met volle teugen maar we zijn ook een beetje ongerust over Roderick.
Kom op kleine man je kan het!!!!
RSS Feed
