
Op 5 november kreeg een vriendin van mij, die tevens de fokker is van Tristan, onze eerste dekkater, een laatste nestje van de moeder van Tristan. Daar zat een crème effen kitten bij. Ik wilde graag een effen kitten zonder wit als dekkater voor Willow. (Dat is dan ook voornemens mijn laatste dekkater want ik wil over een paar jaar stoppen met fokken. Hoe poëtisch dan als mijn eerste dekkater en mijn laatste dekkater (half)broers zijn!!) Dus ik zei al snel tegen haar dat als hij geen wit had dat ik m graag wilde hebben. (Ik wil zo graag een helemaal zwarte kat fokken, dus hoe minder wit de ouders hebben hoe groter die kans) Ook wilde ik dat hij flinke oorpluimen had om het tekort daaraan bij Willow te kunnen compenseren.
Nou is het bij een pasgeboren kitten vaak slecht te zien of ze nu wel of niet wit hebben. De beharing is vaak zo dun en ze liggen vaak een beetje donker en tegen de moeder aan dat het onduidelijk is. Maar ik had al snel mijn vermoedens dat hij toch witte sokjes had. Intussen was ik natuurlijk al helemaal weg van het ding en nam de witte sokjes maar op de koop toe. Al snel bleek hij ook een witte borst te hebben en uiteindelijk zelfs nog een grote witte vlek op zijn neus ! ;)
De oorpluimen bleven wel een must en er werd door zowel mij al mijn vriendin bij iedere foto kritisch naar de pluimen gekeken. Tot die tijd stond hij in optie op Facebook genoemd voor ene Hanneke en we hadden de grootste pret!!! Met een week of 5 was het duidelijk, hij had prachtige pluimen! En zo werd Linus voor mij gereserveerd.
Linus had twee broertjes die ook intussen gereserveerd waren. Eén van hen, Rebel, werd rond de 6 weken ziek. Hij kon niet meer plassen en had vreselijk veel pijn! En wat bleek tot ieders stomme verbazing? De kleine had blaasgruis!!! Het was even zeer onduidelijk hoe zich dit ging ontwikkelen. Kittens tot een jaar mogen niet op het speciale dieetvoer wat hiervoor is en er was ook verder onderzoek nodig. Hij werd geannuleerd. Op foto’s lag hij altijd innig gearmd met Linus. Rebel was in groei wat achter gebleven door alle medicatie en ellende en het was zo vreselijk lief om te zien hoe hij soort van beschermd werd door zijn grote broer!! Ze waren zo aan elkaar verknocht!! Rebel zou waarschijnlijk het eerste jaar dagelijks medicatie moeten hebben en vanaf een jaar voor zijn leven preventief op dieetvoer.
In januari gingen we kijken bij Linus en ik was wel bijna net zo verliefd op Rebel als op Linus. Een idee begon zich te vormen. Wij hebben al 2 katten hier op blaasdieet en zou het dan zo lastig zijn er nog eentje bij te hebben? Zou het niet fijn zijn als de broertjes bij elkaar kunnen blijven? En zo is het gekomen dat Rebel die wij hebben omgedoopt in Lewis nu ook hier is.
Hij is een ander kitten dan dat ik gewend ben. Hij is heel erg onder de indruk van de verhuizing. Hoewel Linus de boel heeft verkend en rustig tussen wat andere katten liep die nieuwsgierig kwamen kijken is Lewis doodsbang voor de andere katten. Hij gromt naar vreemde voorwerpen en heeft het grootste deel van gisteren onder een kist doorgebracht. Intussen ligt hij op zijn hoede in de krabpaal maar is wat minder gespannen als gisteren. Evengoed doen we de introductie met de andere katten even heel rustig aan.
Lewis moet eerst wat langer acclimatiseren. Dus zitten de broers nog samen op de kattenkamer boven met steeds een hele schare in de hal tegen de deur geplakt die allemaal graag kennis willen maken en van hun kittenvoer willen proeven. De deur van die kamer sluit ook nog eens vreselijk slecht en het is een hele tour om ze buiten te houden maar het moet maar even. Alles op zijn tijd!
Lieve Ilse bedankt voor wederom je vertrouwen. Wij gaan goed voor de 2 mannetjes zorgen en zeker ook voor de kleine Lewis!