Goeiemorgen!

Vroeger sliepen we nog wel eens uit. En dan niet tot 10 uur of zo, dat kunnen we al heel lang niet meer,  maar tot acht uur of zo in het weekend...dat was toch wel erg lekker! Maar niet meer sinds wij Johannes hebben. Sinds februari 2011 is het vroeg opstaan. Nu hadden we  hem eindelijk zover dat het wel 7 uur mocht worden maar toen kwam Mattheus. Hij is nu dik 9 maanden  en vindt het om 6 uur echt welletjes! Het leuke is dat hij een soort pact lijkt te hebben gesloten met de katten. Benjamin en Mathilde (en Leopold maar die gaat meestal 's avonds laat de tuin nog uit) zitten namelijk 's nachts opgesloten aan de kant van het huis waar ook de honden zitten. Zij hebben de studeerkamer, bijkeuken en tuin tot hun beschikking en de Maine Coons hebben de woonkamer, de hal en de overloop. De reden hiervoor is dat Benjamin en Mathilde anders de hele nacht aan de slaapkamer deur staan de krabben. Daarnaast krijgen de Coons 's avonds nog wat te eten en de poezels (zoals wij Benjamin en Mathilde noemen) niet, want die groeien alleen nog maar in de breedte ;-) Maar om 6 uur gaan de poezels luid miauwend aan de studeerkamerdeur krabben want dan hebben ze honger. Dat is voor Mattheus het startschot en hij zet het op een krankzinnige manier op een krijsen! Wat eerder nooit het geval was als een pup 's morgens ging piepen heeft hij voor elkaar gekregen; de rest doet met hem mee!!!!! En 5 teckels die op hun aller hardst aan het gillen zijn is een oorverdovend kabaal! (wat wij overigens boven nauwelijks horen maar ja...de buren...we weten het niet en lopen het risico ook liever niet)  Wat helpt is de poezels bevrijden en eten geven, daarna keert de rust bij de honden vrij snel terug. Das ook geen probleem op zich want Gaab moet toch om 6 uur opstaan en als ik moet werken kan ik ook niet veel langer blijven liggen. In het weekend echter of als ik vrij ben is het wel een beetje vroeg. Als de katten gegeten hebben dan laten we de slaapkamerdeur maar open staan. Alternatief is dus 2 poezels die proberen door de deur heen te graven. Ze zijn alle 5 nergens liever dan op de slaapkamer. Lola gaat meteen op bed en wil knuffelen (na een jaar hebben we haar eindelijk afgeleerd dat ze daarbij op een vrij hardhandige manier je haar gaat kammen!) Willem kruipt in de vensterbank (en gooit daarbij meestal het nodige van mijn toilettafel af) en gaat naar buiten kijken. De andere katten gaan spelen, waarbij Mathilde haar bijnaam "Heks" eer aan doet door de rest vaak te klieren. Als je probeert nog wat te slapen heb je een uitdaging want de hele tijd hoor je geluiden waarvan je denkt: Wat hebben ze nu weer??? Wat zijn ze nu weer aan het doen??? Als Tristan klaar is met spelen met wat er zoal in de slaapkamer te vinden is (Meteen zetten we onze glazen water die op het nachtkastje staan in veiligheid want das favoriet en maakt altijd nogal een troep als die omgaan, bij voorkeur over de wekkerradio heen!) dan komt hij ook op bed en gaat je aanvallen. Het is een schat van een kat maar niet 
's morgens vroeg,  Vier klauwen en een stel vlijmscherpe tandjes in je arm is de behandeling waar je op kan rekenen! 

Dit geef ik meestal snel op en dan ga ik naar beneden naar de honden. Wederom geeft Mattie het startsein en wordt er gegild tot ze allemaal uit hun bench bevrijd zijn en ze een koekje krijgen. Daarna gaan ze naar buiten (in de tuin) Ik geef Leopold eten, maak vast een kattenbak schoon (de gooien we dagelijks leeg en maken we schoon met sop) check alle dekens van de honden of ze nog schoon en droog zijn (Johannes is niet zo goed zindelijk en plast soms 'nachts in zijn bench en Mattheus heeft een hele slechte controle en volgens ons "lekt" hij als hij zo tekeer gaat want bijna elke ochtend stinkt zijn deken naar urine), sluit alle benches af  (anders gaat Lucas de dekens daaruit halen en eet Mattheus de "luier" (we geven Johannes zo'n onderlegger voor kinderen die in bed plassen) op.) Dan ga ik met een emmertje en een schepje achter de honden aan en ruim de poepjes op. Ik ruim ook eventuele poep in de speeltuin op op de plek die de katten daar tot toilet hebben gedoopt. En terwijl ik dit doe speel ik politieagent en waak ik dat de honden niet om kwart over zes in de tuin staan te blaffen. (Gelukkig komt dat maar weinig voor maar je moet er wel in de buurt blijven) 

Als Leopold klaar is met eten mogen de andere katten weer de kamer in komen en weer door het hele huis gaan. Dan maak ik ook de andere kattenbak schoon. Al met al ben ik dan meestal al een klein uurtje op en ga dan eens ontbijten. Als ik aan mijn ontbijt zit, liggen alle vijf teckels prinsheerlijk weer ergens te slapen en meestal hoor ik ze dan uren niet meer!! Zij houden namelijk ook van uitslapen!!!!!!! Grrrrrrrrrrrrr! ;-)