Het is vandaag 16 jaar geleden
dat we afscheid van je moesten nemen.
Die laatste dag te gruwelijk om te beschrijven.
De pijn was niet langer te verdragen.
We hielden zoveel van je maar je kon niet bij ons blijven.
Om langer te vechten kon niemand van jou vragen.
Een laatste knuffel, een laatste kus
Wat onnozele woorden; we zien elkaar terug...
Het voelde als het einde van alles, en niets had nog zin.
Het middelpunt was verdwenen, het einde van ons gezin.
En toch was het waar, het leven ging door….ook zonder jou.
Er zijn dagen bij dat ik niet aan je denk,
er gaan maanden voorbij dat ik niet om je rouw.
Je hoort er niet meer bij, je bent iets uit het verleden.
Je stem is bijna niet meer te horen.
Maar een leegte blijft toch voelbaar in het heden.
En het leven heeft iets van zijn glans verloren.
Het is als een sluier die wat weg neemt van het licht.
Bijna niet merkbaar vaak zonder gewicht
Maar op sommige dagen lijkt die zwaar als lood
En denk ik nog altijd verbijsterd'...ze is dood
Mama ik mis je…
dat we afscheid van je moesten nemen.
Die laatste dag te gruwelijk om te beschrijven.
De pijn was niet langer te verdragen.
We hielden zoveel van je maar je kon niet bij ons blijven.
Om langer te vechten kon niemand van jou vragen.
Een laatste knuffel, een laatste kus
Wat onnozele woorden; we zien elkaar terug...
Het voelde als het einde van alles, en niets had nog zin.
Het middelpunt was verdwenen, het einde van ons gezin.
En toch was het waar, het leven ging door….ook zonder jou.
Er zijn dagen bij dat ik niet aan je denk,
er gaan maanden voorbij dat ik niet om je rouw.
Je hoort er niet meer bij, je bent iets uit het verleden.
Je stem is bijna niet meer te horen.
Maar een leegte blijft toch voelbaar in het heden.
En het leven heeft iets van zijn glans verloren.
Het is als een sluier die wat weg neemt van het licht.
Bijna niet merkbaar vaak zonder gewicht
Maar op sommige dagen lijkt die zwaar als lood
En denk ik nog altijd verbijsterd'...ze is dood
Mama ik mis je…
RSS Feed
