Je geloof het nooit...dat zei de dierenarts aan de telefoon gisteren toen hij me belde met de uitslag van het lab-onderzoek. Het klonk bijna opgetogen! " Hij test positief, hij heeft het!"
Tritrichomonas dus, de parasiet waarvan ik al had gezegd dat het het gemene broertje van giardia lijkt. Ik was echt even totaal uit het veld geslagen want ik geloofde het inderdaad niet. We zitten nu een jaar te vechten tegen de giardia op werkelijk iedere manier die je je kan voorstellen. Ik had zelfs even hoop dat we het zouden gaan winnen. Naast Tristan hebben we alleen nog 1 positieve test van Johannes in juni gehad en daarvoor was het Lola in februari. En dan nu dit!!
Het enthousiasme van de dierenarts wat ik dacht op te pikken zal wel vakmatig zijn geweest. Ze hebben nog nooit eerder een kat in de praktijk gehad die dit bleek te hebben. Dat hebben wij dus weer!!!
Hij wist me er ook erg weinig over te vertellen dus we zijn zelf maar het internet af gaan zoeken. We zijn de volgende zaken tegengekomen:
- Het is niet besmettelijk voor honden, in elk geval worden ze er niet ziek van.
- Het blijft buiten het lichaam maar een half uur leven (giardia kan maanden overleven!) Het is dus zeker besmettelijk voor andere katten maar niet zo extreem als giardia.
- De medicijnen die als enige werken tegen deze parasiet kunnen zeer ernstige bijwerkingen geven zoals toevallen.
- Zonder medicijnen moeten ze er overheen groeien wat wel 9 maanden tot 2 jaar kan duren!
Vooral het laatste baart ons grote zorgen. Wat ga ik het eng vinden om mijn lieve mannetje deze troep te geven. Er staan overal waarschuwingen dat je zo voorzichtig er mee moet zijn. Het is voor mensen ook gevaarlijk.
Wat wij ons wel afvragen is of we hiermee het lek boven water hebben. Er stond op 1 of 2 sites dat je vaak tritrichomonas ziet in combinatie met giardia. Zou dat de reden zijn dat we niet van de giardia afkomen? Zouden Willem en Lola (Het komt bijna alleen bij raskatten voor) dit ook hebben meegenomen uit hun nest? Het zou verklaren waarom die af en toe nog diarree hadden terwijl de giardiatesten negatief waren.
We moeten het afwachten. Vandaag hebben we weer contact met de dierenarts. Dan horen we ook wanneer hij de medicijnen in huis kan hebben. En verder zullen we ook nog wel een hoop vragen hebben. Ik heb er vannacht bijna niet van geslapen maar wie weet valt dit uiteindelijk toch mee? Ik hoop het zo!
Tritrichomonas dus, de parasiet waarvan ik al had gezegd dat het het gemene broertje van giardia lijkt. Ik was echt even totaal uit het veld geslagen want ik geloofde het inderdaad niet. We zitten nu een jaar te vechten tegen de giardia op werkelijk iedere manier die je je kan voorstellen. Ik had zelfs even hoop dat we het zouden gaan winnen. Naast Tristan hebben we alleen nog 1 positieve test van Johannes in juni gehad en daarvoor was het Lola in februari. En dan nu dit!!
Het enthousiasme van de dierenarts wat ik dacht op te pikken zal wel vakmatig zijn geweest. Ze hebben nog nooit eerder een kat in de praktijk gehad die dit bleek te hebben. Dat hebben wij dus weer!!!
Hij wist me er ook erg weinig over te vertellen dus we zijn zelf maar het internet af gaan zoeken. We zijn de volgende zaken tegengekomen:
- Het is niet besmettelijk voor honden, in elk geval worden ze er niet ziek van.
- Het blijft buiten het lichaam maar een half uur leven (giardia kan maanden overleven!) Het is dus zeker besmettelijk voor andere katten maar niet zo extreem als giardia.
- De medicijnen die als enige werken tegen deze parasiet kunnen zeer ernstige bijwerkingen geven zoals toevallen.
- Zonder medicijnen moeten ze er overheen groeien wat wel 9 maanden tot 2 jaar kan duren!
Vooral het laatste baart ons grote zorgen. Wat ga ik het eng vinden om mijn lieve mannetje deze troep te geven. Er staan overal waarschuwingen dat je zo voorzichtig er mee moet zijn. Het is voor mensen ook gevaarlijk.
Wat wij ons wel afvragen is of we hiermee het lek boven water hebben. Er stond op 1 of 2 sites dat je vaak tritrichomonas ziet in combinatie met giardia. Zou dat de reden zijn dat we niet van de giardia afkomen? Zouden Willem en Lola (Het komt bijna alleen bij raskatten voor) dit ook hebben meegenomen uit hun nest? Het zou verklaren waarom die af en toe nog diarree hadden terwijl de giardiatesten negatief waren.
We moeten het afwachten. Vandaag hebben we weer contact met de dierenarts. Dan horen we ook wanneer hij de medicijnen in huis kan hebben. En verder zullen we ook nog wel een hoop vragen hebben. Ik heb er vannacht bijna niet van geslapen maar wie weet valt dit uiteindelijk toch mee? Ik hoop het zo!
RSS Feed
