Overigens sloegen de medicijnen totaal niet aan en leek het in meer opzichten niet op giardia (ik zal jullie daarvan de details besparen hoe wij dat weten ;-)) en vandaag bleek dan ook uit een test dat Willem helemaal geen giardia heeft. Tristan scoorde net als Benjamin licht positief maar waarschijnlijk is de oorzaak van hun diarree dit keer iets heel anders. (en scheiden ze giardia uit omdat ze dat ooit gehad hebben en hun weerstand is is verlaagd) De dierenarts denkt aan een virus. Evengoed, met onze ervaringen is voorzichtigheid geboden en dus blijven ze zitten waar ze zitten totdat ze weer een normale drol produceren. Het wordt geloof ik nu heel langzaam ietsje beter. En dat is maar goed ook want Tristan is hier compleet ongeschikt voor.
Benjamin heeft zich heel snel in zijn lot geschikt. Die ligt heerlijk te slapen en alles blijft in die kamer staan waar het staat. Als ik binnenkom hoopt hij dat ik iets te eten bij me heb en een kopje kan ik ook krijgen en hij wordt graag even geknuffeld maar ga ik weer is het ook prima!
Het grind uit de kattenbak wordt zoveel mogelijk uit de bak gegooid, net als het water van zijn drinkbak. Dan wordt het water lekker gemengd met het grind en dat geeft een soort klei, heel fijn op het laminaat.
Er stond een glazen vaas, die ging de eerste avond al in 100 stukjes tegen de vlakte. De knuffels die er staan (ik heb 25 jaar lang knuffeldieren gespaard en het hele huis is er van vergeven) moesten allemaal op een andere plek. De boeken in de boekenkast moeten er of uit of daar moet de kaft af. Iedere keer als ik die kamer binnenkomt ben ik bang voor wat hij nu weer heeft verbouwd! ;)