Eergisteren op maandag 6 april, dag 65, zijn de kittens van Elfje geboren. Het overviel me nogal omdat ik van de fokker van Elfje gehoord had dat zowel Elfjes moeder als haar oma en grootmoeder allemaal laat bevielen tot dag 70 aan toe. Ik had zondag wel de indruk wat veranderingen te zien maar ik vreesde dat ik dat er in las omdat ik zo nieuwsgierig was en Elfje er echt een beetje zielig aan toe begon te zijn. Ze was zo dik en haatte het opgesloten zitten op de slaapkamer.
Maandagochtend dacht ik toch duidelijk wat tekenen van weeën te zien. Ze strekte een paar keer aan achterpoten bijvoorbeeld maar nog steeds hield ik me voor dat ik me het verbeelde. Gaab was intussen gewoon naar Antwerpen gegaan ook onder het motto van ze komen nog niet (Hij werkt op het moment ongeveer de helft van de tijd in Antwerpen en de rest in Oostvoorne of thuis en kan dat zelf een beetje indelen) Ik ben naar beneden gegaan om voor de andere dieren te zorgen en wat klusjes te doen en om 8 uur nog even gaan kijken. Toen zat ze in een kast tussen de schone dekens. Het nestelen was dus eindelijk begonnen.
Om half 9 heb ik de honden opgesloten en trof ik haar boven aan bij de kittens van Coco. Dit was wel heel bizar want daar had ze nog niet naar om gekeken. En ineens zag ik Elfje persen! Coco zit tegenwoordig echter met haar kittens in een onmogelijk klein hoekje van de kamer (stof voor een andere blog ;-)) en dat was echt geen plek om te bevallen. Dus ik til Elfje naar de werpkist maar ze werd helemaal hysterisch want ze wilde niet weg bij “haar”kinderen. Dus Coco’s kinderen ook in de werpkist. Dat vond ik ook weer helemaal niets met al die toch al behoorlijk grote kittens in de kleine kist en dan moeten bevallen en de nattigheid en rommel die dat geeft. Ik heb 4 kittens in de andere kist gelegd en haar er eentje laten houden. Totdat ze ineens flinke persweeën kreeg en helemaal in paniek om zich heen ging grommen en bijten. Toen vond ik het echt te eng. Ik heb Cooc’s kittens in een mandje gedaan en ze naar de badkamer gebracht. Ik wilde Coco mee laten gaan maar die wilde graag bij Elfje blijven.
Intussen had ik ook Gaab gebeld en die was al weer aan de lange terugreis naar huis begonnen om tijdens de bevalling de zorg voor de andere dieren over te kunnen nemen.
Nog een paar persweeën later zag ik dat er een vruchtzak tevoorschijn kwam met helaas een paar voeten er in plaats van een koppie. Ze had af en toe een perswee met heel veel geweld waarbij ze vreselijk gilde en ze begon in paniek door de slaapkamer te rennen. Dit had ik nog nooit meegemaakt en het leek mij niet goed. Dus dierenarts gebeld en Elfje in de bench, kittens van Coco terug naar de slaapkamer en snel die kant op. Daar aangekomen had ze haar baby al! Arwen, rond 9.15 geboren met 124 gram. Alles zag er prima uit dus waren we een half uurtje later alweer thuis.
Daar kwam om 10 uur nummer 2, Scarlet nog een klein poesje van 85 gram. Ze kwam er uit met een ongelooflijke schreeuw en de placenta kwam meteen mee! Om 10.35 volgde Cirocco met 95 gram. Deze keer was de navelstreng tot onze stomme verbazing al gebroken en dat was bij alle kittens die daarna kwamen behalve de laatste ook het geval. Alsof ze ze zelf al hadden doorgebeten. Zoooo vreemd!!! Om 11.00 uur volgde nummer 4 Rosa met 109 gram. Alle kittens waren benauwd en moesten een beetje worden geholpen met echt gaan ademen. Elfje liet alles gelaten toe.
En toen werd het rustig. Er gebeurde 2 uur lang niets. Elfje was behoorlijk uitgeteld we hebben haar was druivensuiker gegeven en ze heeft even geslapen.
Om 12.50 uur kwam dan eindelijk nummer 5, Holden met 121 gram. Wederom begeleid met een ongelooflijke schreeuw. Bij de voorgaande 5 bevallingen kwamen de kittens steeds stukje bij beetje uit het geboortekanaal. En kwamen dan langzaam en zeer beheerst naar buiten. Elfjes kittens werden na de eerste stuk voor stuk gelanceerd. Ik was werkelijk perplex!! Ik hoop dat het film materiaal gelukt is wat ik heb gemaakt dan weet je niet wat je ziet!
Na nummer 5 was het weer wachten. Heel af en toe had ze een zwakke wee maar verder gebeurde er niets meer. Na bijna twee uur begon ik me wel ongerust te maken. Ik wist tenslotte zeker dat het er 6 waren. (Zo blij dat ik altijd een foto laat maken!) maar er leek niets meer te komen. In overleg met de dierenarts heb ik haar de injectie Oxytocine gegeven die ik voor een bevalling altijd in huis heb. Dat brengt de weeën weer op gang. Dat had effect binnen 10 minuten was de laatste er Rufus met maar liefst 136 gram! Elfje was zo moe dat ze geen puf meer had voor dingen als navelstrengen en droog likken dus wel hebben haar even goed geholpen. Daarna kwamen er nog 2 placenta’s (al die tijd was de eerste placenta nog niet gearriveerd) en waren we helemaal compleet.
Nog niet eerder zo’n aparte bevalling gehad. Er was ook vreselijk veel bloed en vocht! Maar alle 6 zijn levend op de wereld gekomen dus we zijn heel erg dankbaar!! Elfje is een hele lieve moeder. Ze wilde met haar kittens perse bij Coco liggen en ziet Coco’s kittens ook als haar eigen kittens. We proberen te vermijden dat de kittens van Coco bij hun tante Elfje gaan drinken want die heeft haar melk hard nodig voor haar eigen baby’s. Ik ben Rufus een beetje aan het bijvoeden want die kwam niet aan. Coco vindt Elfjes kittens ook heel lief en is er beschermender over dan Elfje is of dan ze over haar eigen kittens is. Ze vindt het eigenlijk niet ok dat ik Rufus voedt en probeerde m vanmorgen al van me af te pakken ha ha ha!
Het is vreselijk schattig om deze twee nieuwe mama’s samen voor hun 11 baby’s te zien zorgen. GENIETEN!!
Maandagochtend dacht ik toch duidelijk wat tekenen van weeën te zien. Ze strekte een paar keer aan achterpoten bijvoorbeeld maar nog steeds hield ik me voor dat ik me het verbeelde. Gaab was intussen gewoon naar Antwerpen gegaan ook onder het motto van ze komen nog niet (Hij werkt op het moment ongeveer de helft van de tijd in Antwerpen en de rest in Oostvoorne of thuis en kan dat zelf een beetje indelen) Ik ben naar beneden gegaan om voor de andere dieren te zorgen en wat klusjes te doen en om 8 uur nog even gaan kijken. Toen zat ze in een kast tussen de schone dekens. Het nestelen was dus eindelijk begonnen.
Om half 9 heb ik de honden opgesloten en trof ik haar boven aan bij de kittens van Coco. Dit was wel heel bizar want daar had ze nog niet naar om gekeken. En ineens zag ik Elfje persen! Coco zit tegenwoordig echter met haar kittens in een onmogelijk klein hoekje van de kamer (stof voor een andere blog ;-)) en dat was echt geen plek om te bevallen. Dus ik til Elfje naar de werpkist maar ze werd helemaal hysterisch want ze wilde niet weg bij “haar”kinderen. Dus Coco’s kinderen ook in de werpkist. Dat vond ik ook weer helemaal niets met al die toch al behoorlijk grote kittens in de kleine kist en dan moeten bevallen en de nattigheid en rommel die dat geeft. Ik heb 4 kittens in de andere kist gelegd en haar er eentje laten houden. Totdat ze ineens flinke persweeën kreeg en helemaal in paniek om zich heen ging grommen en bijten. Toen vond ik het echt te eng. Ik heb Cooc’s kittens in een mandje gedaan en ze naar de badkamer gebracht. Ik wilde Coco mee laten gaan maar die wilde graag bij Elfje blijven.
Intussen had ik ook Gaab gebeld en die was al weer aan de lange terugreis naar huis begonnen om tijdens de bevalling de zorg voor de andere dieren over te kunnen nemen.
Nog een paar persweeën later zag ik dat er een vruchtzak tevoorschijn kwam met helaas een paar voeten er in plaats van een koppie. Ze had af en toe een perswee met heel veel geweld waarbij ze vreselijk gilde en ze begon in paniek door de slaapkamer te rennen. Dit had ik nog nooit meegemaakt en het leek mij niet goed. Dus dierenarts gebeld en Elfje in de bench, kittens van Coco terug naar de slaapkamer en snel die kant op. Daar aangekomen had ze haar baby al! Arwen, rond 9.15 geboren met 124 gram. Alles zag er prima uit dus waren we een half uurtje later alweer thuis.
Daar kwam om 10 uur nummer 2, Scarlet nog een klein poesje van 85 gram. Ze kwam er uit met een ongelooflijke schreeuw en de placenta kwam meteen mee! Om 10.35 volgde Cirocco met 95 gram. Deze keer was de navelstreng tot onze stomme verbazing al gebroken en dat was bij alle kittens die daarna kwamen behalve de laatste ook het geval. Alsof ze ze zelf al hadden doorgebeten. Zoooo vreemd!!! Om 11.00 uur volgde nummer 4 Rosa met 109 gram. Alle kittens waren benauwd en moesten een beetje worden geholpen met echt gaan ademen. Elfje liet alles gelaten toe.
En toen werd het rustig. Er gebeurde 2 uur lang niets. Elfje was behoorlijk uitgeteld we hebben haar was druivensuiker gegeven en ze heeft even geslapen.
Om 12.50 uur kwam dan eindelijk nummer 5, Holden met 121 gram. Wederom begeleid met een ongelooflijke schreeuw. Bij de voorgaande 5 bevallingen kwamen de kittens steeds stukje bij beetje uit het geboortekanaal. En kwamen dan langzaam en zeer beheerst naar buiten. Elfjes kittens werden na de eerste stuk voor stuk gelanceerd. Ik was werkelijk perplex!! Ik hoop dat het film materiaal gelukt is wat ik heb gemaakt dan weet je niet wat je ziet!
Na nummer 5 was het weer wachten. Heel af en toe had ze een zwakke wee maar verder gebeurde er niets meer. Na bijna twee uur begon ik me wel ongerust te maken. Ik wist tenslotte zeker dat het er 6 waren. (Zo blij dat ik altijd een foto laat maken!) maar er leek niets meer te komen. In overleg met de dierenarts heb ik haar de injectie Oxytocine gegeven die ik voor een bevalling altijd in huis heb. Dat brengt de weeën weer op gang. Dat had effect binnen 10 minuten was de laatste er Rufus met maar liefst 136 gram! Elfje was zo moe dat ze geen puf meer had voor dingen als navelstrengen en droog likken dus wel hebben haar even goed geholpen. Daarna kwamen er nog 2 placenta’s (al die tijd was de eerste placenta nog niet gearriveerd) en waren we helemaal compleet.
Nog niet eerder zo’n aparte bevalling gehad. Er was ook vreselijk veel bloed en vocht! Maar alle 6 zijn levend op de wereld gekomen dus we zijn heel erg dankbaar!! Elfje is een hele lieve moeder. Ze wilde met haar kittens perse bij Coco liggen en ziet Coco’s kittens ook als haar eigen kittens. We proberen te vermijden dat de kittens van Coco bij hun tante Elfje gaan drinken want die heeft haar melk hard nodig voor haar eigen baby’s. Ik ben Rufus een beetje aan het bijvoeden want die kwam niet aan. Coco vindt Elfjes kittens ook heel lief en is er beschermender over dan Elfje is of dan ze over haar eigen kittens is. Ze vindt het eigenlijk niet ok dat ik Rufus voedt en probeerde m vanmorgen al van me af te pakken ha ha ha!
Het is vreselijk schattig om deze twee nieuwe mama’s samen voor hun 11 baby’s te zien zorgen. GENIETEN!!
RSS Feed
