De volgende ochtend zit ik een beetje op Facebook te koekeloeren (ja ik weet het hoezo verslaafd) en ik zie ik tot mijn stomme verbazing een advertentie van de fokker van Laurens van een choco-tan langhaar reutje dat beschikbaar was. Jaaaaaa hoe sterk is dat? Dat moet toch een teken zijn? Daar stond mijn naam gewoon op!!
Ik ging informeren en alles klonk geweldig nu alleen nog 1 klein hindernisje…manlief overtuigen!!!! Ik heb toen onderstaande foto die ik van de fokker had gekregen als bureaublad ingesteld met een verhaaltje erbij van hoe en wat.
Ogen die groot werden en een mond die open hing…….toen een zucht en daarna wat gegrinnik. Ik legde hem uit dat deze pup ons van boven geschonken was en dat het toch echt “not done” was om dat te negeren. Tja wat kon hij daar tegenin brengen?
Dus vandaag zijn wij weer naar het verre Oosten afgereisd en hebben daar dit prachtige lieve kereltje gereserveerd die binnenkort bij ons komt wonen. We hebben hem Lodewijk genoemd!