Toen dat eindelijk het geval was vroeg mijn moeder of ik niet liever een teckeltje zou krijgen. Over het antwoord hoefde ik niet lang na te denken! ;) Gaab echter was niet meteen enthousiast. Zelf niet echt opgegroeid met huisdieren op een enkele cavia en wat vogeltjes na, was hij net gewend aan de 3 katten die er intussen op listige wijze (dankzij mij) gekomen waren en zag met een hond een heleboel bezwaren. Maar ik heb mijn overredingskracht niet van een vreemde en nadat mijn moeder en ik een hele avond samen op hem ingepraat hadden ging hij overstag en waren we 2 dagen later in het bezit van Baboeschka van de Rode Vosjes, een rood langharig standaard teefje dat wij Marloes doopten!
Marloes was denk ik een hele lieve moeder geweest. Toen we 2 jaar later Willemijn erbij kregen moederde ze over haar. Als Willemijn ’s nachts piepte kwam Marloes mij uit bed halen!
En toen er in 1993 een nestje kittens was die voor het eerst beneden waren pakte ze de kittens één voor één in haar bek (dat waren hele angstige ogenblikken kan ik vertellen!!) legde ze in een bench en ging er zelf bijliggen en weigerde de moederpoes er nog erbij te laten. (waarop wij uiteraard ingrepen)
In de laatste jaren van haar leven werd deze truc consequent toegepast!
Ze werd 14 jaar oud…ons eerste teckeltje...ik moest even aan haar denken.