Gisteren heeft Emma 6 prachtige kittens op de wereld gezet!! Zoals de bevalling van 2016 echt volgens het boekje ging was het dit keer een grote rollercoaster van emoties maar het is gelukkig allemaal goed gekomen!
Om 8 uur gisterochtend klom Emma zelf in de werpkist waar ze de hele zwangerschap weer niets van had willen weten. Ik mocht er niet bij weg maar moest haar buikje aaien. De vorige keer had ze meteen persweeën toen ze in de kist ging maar nu totaal niet. Dat duurde nog tot 12 uur! Ik ben woensdag vreselijk door mijn rug gegaan en kan van de pijn echt geen poot trekken dus naast die kist zitten aaien was een hele opgave. Maar als ik even op bed ging liggen dan keek ze me over de rand van de kist heel pissig aan en dan kwam ze me letterlijk ophalen!
Om 12 uur begon ze met persen. Al snel werden het stevige persweeën maar er gebeurde niets. Ik merkte dat ze het echt heel zwaar had, hijgen en kreunen en zo keihard persen maar er kwam niets. Intussen had ik de dierenarts al gebeld om door te geven dat het was begonnen die zeiden dat als er na een half uur persen geen kitten was dat ik dan moest komen met haar. Echter de vorige keer deed ze over het eerste kitten ook een uur. In overleg met een andere fokker besloten we nog even te wachten. Na een half uur was er af en toe een klein stukje van een vruchtzak te zien maar ze kwam niet verder. Na 3 kwartier zijn we toch maar in de auto gestapt. Ik met Emma in een bench op de achterbank. Na 20 meter rijden hing er ineens een enorme vruchtzak uit haar. We stopten langs de kant van de weg. Ik kon het kitten zien zitten in de vruchtzak maar er zat letterlijk geen kop van kont aan. Geschrokken zei ik tegen Gaab: Deze is totaal misvormt! De moed zakte me in de schoenen, hoe zat het dan met de rest? Toen kwam er nog een perswee en werd Mister Midas om 12.50 uur in de auto geboren…in een stuit!!! Niet misvormd maar op de kop! ;) We zijn snel terug naar huis gegaan en hebben moeder en baby, die nog aan elkaar vast zaten want de placenta was nog niet geboren, weer terug in de werpkist gedaan.
Om 8 uur gisterochtend klom Emma zelf in de werpkist waar ze de hele zwangerschap weer niets van had willen weten. Ik mocht er niet bij weg maar moest haar buikje aaien. De vorige keer had ze meteen persweeën toen ze in de kist ging maar nu totaal niet. Dat duurde nog tot 12 uur! Ik ben woensdag vreselijk door mijn rug gegaan en kan van de pijn echt geen poot trekken dus naast die kist zitten aaien was een hele opgave. Maar als ik even op bed ging liggen dan keek ze me over de rand van de kist heel pissig aan en dan kwam ze me letterlijk ophalen!
Om 12 uur begon ze met persen. Al snel werden het stevige persweeën maar er gebeurde niets. Ik merkte dat ze het echt heel zwaar had, hijgen en kreunen en zo keihard persen maar er kwam niets. Intussen had ik de dierenarts al gebeld om door te geven dat het was begonnen die zeiden dat als er na een half uur persen geen kitten was dat ik dan moest komen met haar. Echter de vorige keer deed ze over het eerste kitten ook een uur. In overleg met een andere fokker besloten we nog even te wachten. Na een half uur was er af en toe een klein stukje van een vruchtzak te zien maar ze kwam niet verder. Na 3 kwartier zijn we toch maar in de auto gestapt. Ik met Emma in een bench op de achterbank. Na 20 meter rijden hing er ineens een enorme vruchtzak uit haar. We stopten langs de kant van de weg. Ik kon het kitten zien zitten in de vruchtzak maar er zat letterlijk geen kop van kont aan. Geschrokken zei ik tegen Gaab: Deze is totaal misvormt! De moed zakte me in de schoenen, hoe zat het dan met de rest? Toen kwam er nog een perswee en werd Mister Midas om 12.50 uur in de auto geboren…in een stuit!!! Niet misvormd maar op de kop! ;) We zijn snel terug naar huis gegaan en hebben moeder en baby, die nog aan elkaar vast zaten want de placenta was nog niet geboren, weer terug in de werpkist gedaan.
Heel snel daarna volgde Beertje Balthazar om 13.15 uur, opgevolgd door Miss Margootje om 13.35 uur. Ach wat had Emma het zwaar, ze leek al bek en bek af en was pas op de helft!
Er volgde even een pauze en om 14.25 uur werd Bloempje Bella Lou na weer een enorme krachtstrijd geboren. We moesten haar echt even aan de gang krijgen. Ze leek zich wat verslikt te hebben in het vruchtwater en de ademhaling ging wat moeizaam maar na even wat wrijven ging het gelukkig goed!
Er volgde even een pauze en om 14.25 uur werd Bloempje Bella Lou na weer een enorme krachtstrijd geboren. We moesten haar echt even aan de gang krijgen. Ze leek zich wat verslikt te hebben in het vruchtwater en de ademhaling ging wat moeizaam maar na even wat wrijven ging het gelukkig goed!
Weer volgde een pauze maar Emma leek maar niet op adem te kunnen komen en bleef maar hijgen. Toen kwamen er weer weeën om 15.00 uur. Ze perste en perste en kwam weer geen steek verder. Na 10 minuten kwam er ineens een grote bol uit maar die bleef steken en nog eens 10 minuten later was er niets veranderd. Weer een stuit en zo te zien een flink kitten. Toen vond ze het welletjes kennelijk, een half kitten deed ze het voor. Ze brak het vlies en likte het onderlijfje schoon terwijl alles boven het middel nog in het geboortekanaal zat. Ik heb tot nu toe begrepen dat je zelf niet mag ingrijpen maar dit leek me echt niet goed te komen. Heel voorzichtig heb ik het kitten gepakt en geprobeerd of ik meer ruimte kon maken voor hem. Met de volgende, zij het hele zwakke, perswee heb ik heeeel voorzichtig getrokken (is echt een groot woord voor wat ik deed) en warempel er kwam beweging! Deze actie nog een paar keer herhaald en beetje bij beetje werd King Koe Kareltje om 16.25 uur geboren. Ik had eerlijk gezegd weinig hoop dat hij zou leven maar ja hoor, na wat wrijven kwam ook bij hem de ademhaling op gang! Hij zag er heel raar uit. Helemaal onder een gele derrie en zijn witte vacht was deels fel geel en roze!!! Maar nadat hij was opgedroogd zagen we dat mijn grootste wens in vervulling was gegaan..een KOE!!! J
Een kwartiertje later om 16.40 uur viel Meester Merlijn eruit, 1 perswee en daar was het kleine ventje. Helemaal slap en ook hierbij dacht ik even die leeft niet. Weer snel bekkie schoon gemaakt en lekker wrijven en hortend en stotend kwam hij op gang!!! Hoera wat een feest 6 levende kittens!!!
Ze doen het super, zijn allemaal al goed aangekomen hoewel Midas van mij nog wel wat meer mag aankomen (van 90 naar 98 gram) maar we houden ze goed in de gaten!! Ze zijn klein maar heel krachtig en drinken allemaal goed!
Emma is de tweede keer een volleerd mama. Ze ligt bijna non stop bij haar kroost in plaats van alleen voor de voeding in 2016 en probeert ze ,zoals toen,niet meer uit te broeden! ;)
Na een wat stressvolle bevalling is dit een heerlijk begin van onze vakantie van een week!!!
Ze doen het super, zijn allemaal al goed aangekomen hoewel Midas van mij nog wel wat meer mag aankomen (van 90 naar 98 gram) maar we houden ze goed in de gaten!! Ze zijn klein maar heel krachtig en drinken allemaal goed!
Emma is de tweede keer een volleerd mama. Ze ligt bijna non stop bij haar kroost in plaats van alleen voor de voeding in 2016 en probeert ze ,zoals toen,niet meer uit te broeden! ;)
Na een wat stressvolle bevalling is dit een heerlijk begin van onze vakantie van een week!!!
RSS Feed
