Johannes is dood. Ik zit dit te typen met een onvoorstelbaar gevoel van ongeloof en het voelt alsof ik bijna binnenste buiten wordt gekeerd van verdriet. Ik heb sinds het is gebeurd nog niets kunnen eten en nauwelijks geslapen en ben er letterlijk ziek van.
Zoals de meesten die mijn blog lezen weten ben ik altijd ontzettend open over alles en heb ik geen geheimen. De toedracht van dit verhaal is ook niet geheim maar wel te pijnlijk om in een blog te schrijven. Laat ik daarom volstaan met te zeggen dat wij gisteren heel plotseling werkelijk een meest afschuwelijke beslissing hebben moeten nemen en Johannes hebben laten gaan.
Gisterochtend zat hij nog vrolijk likjes gevend bij ons op de bank en gisteren om 17.20 uur was hij overleden. Onze Muisemuis, zoveel meegemaakt, zo samen gevochten. Altijd al gevreesd dat we hem maar te leen hadden. Maar het moment dat we afscheid van hem moesten nemen is nog veel te vroeg gekomen.
Zoals de meesten die mijn blog lezen weten ben ik altijd ontzettend open over alles en heb ik geen geheimen. De toedracht van dit verhaal is ook niet geheim maar wel te pijnlijk om in een blog te schrijven. Laat ik daarom volstaan met te zeggen dat wij gisteren heel plotseling werkelijk een meest afschuwelijke beslissing hebben moeten nemen en Johannes hebben laten gaan.
Gisterochtend zat hij nog vrolijk likjes gevend bij ons op de bank en gisteren om 17.20 uur was hij overleden. Onze Muisemuis, zoveel meegemaakt, zo samen gevochten. Altijd al gevreesd dat we hem maar te leen hadden. Maar het moment dat we afscheid van hem moesten nemen is nog veel te vroeg gekomen.
Lieve lieve Muisemuis,
Een leventje dat niet had mogen zijn,
een vergissing van moeder natuur.
Maar net zo dapper als klein,
en een hartje als goud zo puur.
We konden je niet laten gaan.
En hebben gevochten voor jouw bestaan.
Ik hield van je als van een kind,
en heb je beschermd als een leeuwin.
Maar uiteindelijk dan toch gefaald.
En na jaren heeft de natuur gesproken.
Ineens werd toen jouw lot bepaald,
en laat ons allemaal gebroken.
Lieve schat voor altijd in ons hart,
mijn lieve lieve Muisemuis
Heel zachtjes zing ik nog jouw lied
En ga dan stuk aan dit verdriet....
Een leventje dat niet had mogen zijn,
een vergissing van moeder natuur.
Maar net zo dapper als klein,
en een hartje als goud zo puur.
We konden je niet laten gaan.
En hebben gevochten voor jouw bestaan.
Ik hield van je als van een kind,
en heb je beschermd als een leeuwin.
Maar uiteindelijk dan toch gefaald.
En na jaren heeft de natuur gesproken.
Ineens werd toen jouw lot bepaald,
en laat ons allemaal gebroken.
Lieve schat voor altijd in ons hart,
mijn lieve lieve Muisemuis
Heel zachtjes zing ik nog jouw lied
En ga dan stuk aan dit verdriet....
R.I.P. Johannes
16-12-2010 - 22-02-2015
16-12-2010 - 22-02-2015
RSS Feed
