Thomas is begin vorige maand 14 jaar geworden. Lichamelijk doet hij het nog prima hoewel hij wat strammer loopt en vaak zo diep in slaap is dat hij dingen niet mee krijgt. Dat ben ik de honden in de bijkeuken in de bench aan het doen omdat we naar bed gaan of weg gaan en dan blijkt hij dood leuk nog op de bank in de woonkamer te liggen slapen. Hij is niet doof want het woord koekje hoort hij nog uitstekend! Maar mentaal begint hij een beetje af te takelen. Zoals ook mensen in het begin stadium van dementie ongepast gedrag kunnen vertonen zo doet hij dat ook. Dat is al een hele poos aan de gang en ik ga het nu toch eens op schrijven want het is het meest bizarre wat ik ooit heb meegemaakt bij een hond.
Zaken als midden in de tuin dom voor zich uit zitten blaffen (waarop de andere honden denken, ach kom we doen we gezellig mee) voor de verkeerde deur gaan staan om naar binnen te mogen. Niet meer snappen dat een deur ver genoeg open staat om doorheen te passen (dat kan ook komen omdat hij flink staar heeft natuurlijk) zijn allemaal dingen die niet heel verassend zijn maar dit…..
Met regelmaat staat hij keihard heel dringend te blaffen in de tuin. Dan ga ik naar buiten om te kijken wat er is en om hem uiteraard te laten stoppen. Hij staat dan 9 van de 10 keer bij een drol. Dan kijkt hij me recht aan (dan ziet hij ineens prima!!) en gaat die drol dan opeten!!! Serieus alsof hij zegt: Kijk eens vrouwtje wat ik ga doen!!!” Op een gegeven moment wist ik wat hij ging doen dus dan begon ik al te roepen met: “Nee Thomas!!” maar dat lijkt de pret alleen maar te vergroten!!! Wat ik moet doen is het negeren en dan is het niet grappig kennelijk en laat hij het meestal liggen. Ik zie hem nooit zomaar stront eten en dat heeft hij zijn hele leven ook nog niet gedaan. Het gaat altijd op dezelfde manier. Sinds ik dat door heb ga ik niet meer naar hem toe maar probeer ik het te negeren en de laatste tijd gebeurt het gelukkig wat minder vaak maar dit heeft maanden geduurd en het gebeurde in die tijd meerdere keren per dag!!
Nooit een saai moment hier ook niet met zo’n seniele oude zak! ;)
Zaken als midden in de tuin dom voor zich uit zitten blaffen (waarop de andere honden denken, ach kom we doen we gezellig mee) voor de verkeerde deur gaan staan om naar binnen te mogen. Niet meer snappen dat een deur ver genoeg open staat om doorheen te passen (dat kan ook komen omdat hij flink staar heeft natuurlijk) zijn allemaal dingen die niet heel verassend zijn maar dit…..
Met regelmaat staat hij keihard heel dringend te blaffen in de tuin. Dan ga ik naar buiten om te kijken wat er is en om hem uiteraard te laten stoppen. Hij staat dan 9 van de 10 keer bij een drol. Dan kijkt hij me recht aan (dan ziet hij ineens prima!!) en gaat die drol dan opeten!!! Serieus alsof hij zegt: Kijk eens vrouwtje wat ik ga doen!!!” Op een gegeven moment wist ik wat hij ging doen dus dan begon ik al te roepen met: “Nee Thomas!!” maar dat lijkt de pret alleen maar te vergroten!!! Wat ik moet doen is het negeren en dan is het niet grappig kennelijk en laat hij het meestal liggen. Ik zie hem nooit zomaar stront eten en dat heeft hij zijn hele leven ook nog niet gedaan. Het gaat altijd op dezelfde manier. Sinds ik dat door heb ga ik niet meer naar hem toe maar probeer ik het te negeren en de laatste tijd gebeurt het gelukkig wat minder vaak maar dit heeft maanden geduurd en het gebeurde in die tijd meerdere keren per dag!!
Nooit een saai moment hier ook niet met zo’n seniele oude zak! ;)
RSS Feed
