Tellen!

Jaren en jaren lang hadden wij 2 teckels, Marloes en Willemijn.  We hoopten toen nog kinderen te krijgen, we hadden ook 5 katten, ik werkte 5 ochtenden in de week en het is nooit ook maar bij me opgekomen om er een derde hond bij te nemen. Toen wij korte tijd in Amerika woonden en ik geen baan had heb ik heel eventjes over een pup erbij gedacht. Echter het feit dat ook die hond weer met ons terug zou moeten vliegen (iets wat ik mijn honden nooit meer aan wil doen!!) heeft me ervan weerhouden. 

Een half jaartje terug in Nederland in 2005 overleed Marloes op 14 jarige leeftijd en kwam Thomas erbij.  Willemijn accepteerde hem al heel snel en we hadden weer een koppeltje. 

Er gingen 3 jaren voorbij. Willemijn was 15, 5 jaar en al meer dan een jaar zwaar dement. Ze was niet meer zindelijk, en kende ons af en toe niet meer. We zagen aankomen dat ze er niet meer zo lang zou zijn. Ik wilde ontzettend graag een puppy erbij. Het feit dat we definitief kinderloos zouden blijven was knaagde en misschien kon ik het idee dat we snel nog maar 1 hondje zouden hebben niet goed aan ik weet het niet meer precies. Ik weet alleen nog dat ik het bedacht en dat we diezelfde avond Lucas erbij hadden. ;-) Willemijn overleed inderdaad 2 maanden later en zo hadden we weer een duo;Thomas en Lucas. 

In 2010 gingen we vanwege een nieuwe carrière van Gaab verhuizen naar Rockanje. Ik moest weer mijn baan opzeggen en moest weg bij mijn zusje en haar gezin die ook in Houten woonden en die ik 5 jaar lang vrijwel dagelijks zag. We zaten in een compleet vreemde omgeving waar ik niets en niemand kende en ik viel in een behoorlijk gat. 

Toen ontstond het idee van een derde teckel! Ik had de tijd want ik had nog geen nieuwe baan en we hadden de ruimte want ons nieuwe huis was een stuk groter. Dus zo kwam Marcus erbij en kwam er een einde aan 20 jaar lang duo's. ;) 

Ik weet nog dat ik met 3 teckels lopen wel even wennen vond, intussen is dat niets meer. ;-) Het hebben van meer honden dan 2 beviel meteen heel goed! Het idee van een 4e begon ook al snel te ontstaan. Ik dacht: "dan hebben we een klasje" Ik zag me al tellen om te kijken of ze er allemaal waren. Ik had echter het idee dat er minimaal 2 jaar leeftijdsverschil moet zitten tussen 2 reu's in 1 roedel om de rangorde duidelijk te hebben. Nog steeds heb ik het gevoel dat dat beter is trouwens. 

Echter nog geen jaar later gingen er na maanden lang vechten 2 kittens van ons dood aan de slopende ziekte FIP. Op dezelfde ochtend moest ik ze alle twee in laten slapen, Pippa en Kiki, ze waren toen net 5 maanden oud. We konden voorlopig ook geen nieuwe kitten nemen omdat een van onze andere katten drager bleek van het FIP virus. We waren allebei helemaal kapot van verdriet en in een opwelling besloten we dat er dan meteen een vierde hond kwam. Hetzelfde weekend dat we dat besloten kwam Johannes erbij en ons klasje was een feit. :)

Vier teckels, het klasje, ik vond het geweldig! Ook mee op vakantie bleek geen enkel probleem met 4 honden. Het tellen was echter niet aan de orde, met vier honden zie je nog in 1 oogopslag of ze er alle vier zijn.  

Vrijwel meteen zei ik dat ik er dan ook een 5e en een 6e teckel bij wilde. Dat was toen nog een lange termijn plan voor later als we nog ruimer zouden wonen. Toen Johannes echter 2 jaar was begon het toch al erg te kriebelen. Ik zat steeds op internet bij teckelnestjes te kijken tegen beter weten in. In december zag ik ergens een nestje met een Rood-Tijger.  Oh was was die leuk, steeds weer, weken lang keek ik even of hij al was verkocht. Tja en toen hij in januari nog niet verkocht was ben ik toch gaan informeren (ik zei steeds mijn naam staat er op!!! ;-)) en zo kwam Mattheus onze roedel versterken. ;-)

Vijf teckels, we hadden nu echt een roedel! Nog steeds bleek op vakantie gaan prima te gaan hoewel intussen wel alles om de honden draaide maar dat vinden we totaal geen probleem.  Al heel snel wisten we zeker dat er dan ook een nummer 6 bijkwam. Mijn droom daarbij was een chocotijger hoewel ik werkelijk geen idee had hoe we daar dan aan moesten komen. (vanwege de honden kunnen we nooit langer dan een paar uur van huis want we hebben ook geen oppas voor ze en ik had de choco's tot nu toe alleen maar bij fokkers in het buitenland gezien) Het plan was ook te wachten tot zeker 2015 maar ja zoals bekend diende Julius komst zich dus vorig jaar oktober al aan!! :) 

En nu is het eindelijk zover: Met 6 teckels moet je TELLEN of je compleet bent. Met vijf bleken we ook altijd wel in 1 keer te kunnen zien of we compleet waren maar nu we er sinds een paar maanden 6 hebben tellen we ons helemaal een ongeluk!! ;D. En ik vind het GEWELDIG! 1,2,3,4,5,6...ja we zijn COMPLEET!