Toen ontstond het idee van een derde teckel! Ik had de tijd want ik had nog geen nieuwe baan en we hadden de ruimte want ons nieuwe huis was een stuk groter. Dus zo kwam Marcus erbij en kwam er een einde aan 20 jaar lang duo's. ;)
Echter nog geen jaar later gingen er na maanden lang vechten 2 kittens van ons dood aan de slopende ziekte FIP. Op dezelfde ochtend moest ik ze alle twee in laten slapen, Pippa en Kiki, ze waren toen net 5 maanden oud. We konden voorlopig ook geen nieuwe kitten nemen omdat een van onze andere katten drager bleek van het FIP virus. We waren allebei helemaal kapot van verdriet en in een opwelling besloten we dat er dan meteen een vierde hond kwam. Hetzelfde weekend dat we dat besloten kwam Johannes erbij en ons klasje was een feit. :)
Vrijwel meteen zei ik dat ik er dan ook een 5e en een 6e teckel bij wilde. Dat was toen nog een lange termijn plan voor later als we nog ruimer zouden wonen. Toen Johannes echter 2 jaar was begon het toch al erg te kriebelen. Ik zat steeds op internet bij teckelnestjes te kijken tegen beter weten in. In december zag ik ergens een nestje met een Rood-Tijger. Oh was was die leuk, steeds weer, weken lang keek ik even of hij al was verkocht. Tja en toen hij in januari nog niet verkocht was ben ik toch gaan informeren (ik zei steeds mijn naam staat er op!!! ;-)) en zo kwam Mattheus onze roedel versterken. ;-)
En nu is het eindelijk zover: Met 6 teckels moet je TELLEN of je compleet bent. Met vijf bleken we ook altijd wel in 1 keer te kunnen zien of we compleet waren maar nu we er sinds een paar maanden 6 hebben tellen we ons helemaal een ongeluk!! ;D. En ik vind het GEWELDIG! 1,2,3,4,5,6...ja we zijn COMPLEET!