Voorpret

Als iemand mij 10 jaar geleden zou hebben verteld dat ik nog eens 4 maanden op een pup zou wachten zou ik die waarschijnlijk niet hebben geloofd.  ;-) Ik ben nogal ongeduldig en impulsief en we hebben de meeste dieren binnen een dag ,nadat we hadden besloten er eentje te willen, gekregen. Maar het verstand komt kennelijk toch met de jaren en ik ben wat voorzichtiger geworden. 

Ook heb ik  oefening in geduld hebben gehad met onze 3 Maine Coons daar moesten we ook een week of 6 op wachten.  Op een hond was het langste wat we gewacht hebben 3 weken (met Marcus) en ik weet nog dat ik dat echt onvoorstelbaar lang vond! ;-) ) 

Met Julius was het natuurlijk eerst 2 maanden spannend of er een reutje voor ons bij zou zitten en nu is het 2 maanden wachten tot hij bij ons mag komen wonen. Maar ik geniet echt met volle teugen van deze tijd moet ik zeggen! Ik word een heel klein beetje gek van mezelf dat ik nergens anders aan kan denken, het houdt me zelfs soms 's nachts uit de slaap, maar verder is het gewoon super leuk om alle voorpret te hebben. 

Iedere ochtend is het eerste wat ik doe: Facebook checken of er misschien een nieuwe foto is van ons mannetje.  Ik ga helemaal uit mijn dak bij iedere nieuwe foto., het wordt nooit saai, het kan nooit teveel zijn. Geweldig om hem vanaf de eerste dag te zien ontwikkelen. Wat een prachtige en bijzondere ervaring, die ik nog nooit eerder heb meegemaakt. Verder zoek ik in mijn omgeving zoveel mogelijk "slachtoffers"om die foto's bij onder de neus te drukken. Collega's e.d. zullen we knettergek van me worden. Ik moet me gewoon inhouden om in winkels niet mijn smartphone te pakken en tegen wild vreemden te zeggen: KIJK!!!  En ik zal intussen misschien al "geblokt" zijn door een hoop mensen op Facebook. ;-) Daarnaast bekijk ik de foto's die we zelf gemaakt hebben afgelopen zaterdag steeds weer opnieuw en ben ze op allerlei manieren aan het bewerken. Zo hierboven en onder een van de pogingen om Julius al een beetje in een foto te krijgen met zijn toekomstige broertjes. :-)

We zijn ook steeds bezig met allerlei praktische voorbereidingen. Zo hebben we zijn bench al helemaal klaar staan. Er was precies nog een plekje voor hem in de bijkeuken. We hebben een extra camera geplaatst zodat we ze straks alle zes in de gaten kunnen houden, ook als we niet thuis zijn. 

We hebben een riem, een tuigje en een halsbandje gekocht (voor als het tuigje nog niet past) allemaal in het geel van hetzelfde merk als die de andere hondjes hebben ( Reddingo) . Ik heb zelfs al een paar speeltjes voor hem gekocht. Tegen beter weten in natuurlijk, daar mag hij straks van de rest toch niet meer spelen. Ik had ze in zijn bench gelegd maar Thomas ging ze meteen bewaken en en ze kregen er al bijna ruzie om! (das altijd met nieuwe speeltjes, die zijn gewoon te mooi, die moeten gefaseerd worden geïntroduceerd en sommige blijven altijd "TE" mooi! ;-) )

Zojuist heb ik een puppy-buikzak besteld. We hadden al jaren een puppy rugzak en daar hebben ze ook alle 5 in meer of mindere mate in gezeten maar meestal deed ik dat ding op mijn buik als ik alleen liep want op de rug is griezelig omdat je ze tenslotte niet in de gaten kan houden . Alleen paste dat ding eigenlijk niet zo goed op je buik, dus ik dacht nu; Julius krijgt gewoon zijn eigen buikzak!! Grappig genoeg is die ook geel!

 Hier nog een plaatje van Johannes in de rugzak uit 2011.  Ik loop hier achter Gaab, die 'm om heeft,  en dan is die super, maar ik verheug me nu op een echte buikzak! :-) 

En zo gaan we de komende weken doorkomen. Steeds bedenk ik wel weer iets wat ik kan doen of aanschaffen ter voorbereiding van..... En ik tel de weken en dagen af maar geniet nu al met volle teugen!! 

Sorry mensen als jullie de komende tijd stapel en stapel gek van me worden (nog erger dan normaal) maar als je dit plaatje (van afgelopen maandag, hij was hier precies 4 weken) ziet is toch alles verklaard! ;-)