Donderdag waren de kittens 10 weken oud. En het was een week waarin ik af en toe dacht: Wat doe ik mezelf aan hiermee??? Wat een stress steeds. Ik durf langzamerhand er bijna niet meer over te schrijven uit angst dat jullie denken; wat doen die lui toch met die kittens??
Dit keer gingen ze allemaal ,behalve Bella, in hongerstaking! Misschien de enting in combinatie met het warme weer? Of een virus? Wie zal het zeggen maar bij de lichtste 2 hakte het er goed in en zowel Midas als Margootje vielen af L De rest heeft het de laatste dagen nog een beetje goed gemaakt maar Midas ging ook nog eens aan de diarree net als Emma. Gisteren ook nog wat maar hij lijkt gelukkig goed te reageren op de diarstop.
Ik voer de kleinsten nu bij met het spuitje en hoop dat ze snel weer op gewicht zijn! De gekke rode neusjes lijken gelukkig uit zichzelf weg te trekken.
Gisteren zijn we met Margootje, Midas en Merlijn naar de oogarts in Dordrecht geweest. De hoornvliesbeschadiging van Margootje is al aan het helen. De gekke deuk in haar ooglid zou ook goed moeten komen. We moeten naast zalven en schoonmaken ook gaan druppelen met iets wat het oog vochtig houdt. Het is een lang gevecht die oogjes maar eentje die we perse willen winnen! Midas oogjes zagen er goed uit maar Merlijn heeft ineens sinds de enting weer 2 ontstoken oogjes en die gaan we ook naast zalven druppelen.
Al met al zijn we er knetterdruk mee, ik ben zeker 2 uur per dag vol met ze bezig. Nou is met ze bezig zijn zeker geen straf want het zijn stuk voor stuk mega lieve en sociale kittens. En echt ziek zijn ze ook nooit geweest en daarvoor mag ik dan weer mijn handjes dichtknijpen want dat had natuurlijk ook heel anders kunnen gaan. De hele dag hoor horen we op de houten vloer boven hun zachte pootjes rennen. Behalve natuurlijk als ze tussendoor uitgeteld ergens in slaap vallen.
Zodra ik boven kom, komen ze op me afrennen en ze vinden het allemaal heerlijk om geknuffeld te worden en kunnen erg goed spinnen! Ze zijn nog wel vrij lomp met de nagels en ik loop er bij als 1 grote open wond ;) Maar dat is niks wat niet heelt. Ik kan met name Monique aanraden spijkerbroeken te dragen en lange mouwen want Sjef is dol op het klimmen in benen. En vooral geen open schoenen aan want tenen zijn zijn favoriete speeltjes. Hij maakt het wel goed met je door je makkelijk 100 kusjes achter elkaar op je neus te geven. Tatum en Kareltje zitten, zodra je bukt op je rug. Tatum ligt vaak op een plateau boven de krabton voor mij ongeveer op ooghoogte te slapen. Als je er langs komt steekt ze meteen een poot naar je uit, stop aaien!!! Kareltje begroet me steeds mauwend met als zijn papa. Bella is een schatje die al echte kopjes geeft en langs je benen strijkt en ze laat ons als enige heel. Midas doet me altijd denken aan een speelgoedbeestje, zo lief zacht en klein maar vlak hem niet uit, het is een pretkonijn en heel ondeugend, eentje doe letterlijk in de gordijnen klimt. Balthazar is lief en over het algemeen wat minder lomp maar als hij lekker aan het spelen is op het bed kun je maar beter onder de dekens gaan liggen want van de week rende hij vol over mijn gezicht dat er nu net zo prachtig uitziet als mijn armen en benen!
Nou ik hoop dat we nu eens de resterende drie weken zorgeloos of in elk geval zorgenarm mogen doorkomen. Ik voel een enorme verantwoordelijkheid naar mijn kittenkopers om straks 4 perfect gezonde kittens te mogen komen afleveren. Aan mijn inzet zal het niet liggen, nu nog wat meer geluk!
Dit keer gingen ze allemaal ,behalve Bella, in hongerstaking! Misschien de enting in combinatie met het warme weer? Of een virus? Wie zal het zeggen maar bij de lichtste 2 hakte het er goed in en zowel Midas als Margootje vielen af L De rest heeft het de laatste dagen nog een beetje goed gemaakt maar Midas ging ook nog eens aan de diarree net als Emma. Gisteren ook nog wat maar hij lijkt gelukkig goed te reageren op de diarstop.
Ik voer de kleinsten nu bij met het spuitje en hoop dat ze snel weer op gewicht zijn! De gekke rode neusjes lijken gelukkig uit zichzelf weg te trekken.
Gisteren zijn we met Margootje, Midas en Merlijn naar de oogarts in Dordrecht geweest. De hoornvliesbeschadiging van Margootje is al aan het helen. De gekke deuk in haar ooglid zou ook goed moeten komen. We moeten naast zalven en schoonmaken ook gaan druppelen met iets wat het oog vochtig houdt. Het is een lang gevecht die oogjes maar eentje die we perse willen winnen! Midas oogjes zagen er goed uit maar Merlijn heeft ineens sinds de enting weer 2 ontstoken oogjes en die gaan we ook naast zalven druppelen.
Al met al zijn we er knetterdruk mee, ik ben zeker 2 uur per dag vol met ze bezig. Nou is met ze bezig zijn zeker geen straf want het zijn stuk voor stuk mega lieve en sociale kittens. En echt ziek zijn ze ook nooit geweest en daarvoor mag ik dan weer mijn handjes dichtknijpen want dat had natuurlijk ook heel anders kunnen gaan. De hele dag hoor horen we op de houten vloer boven hun zachte pootjes rennen. Behalve natuurlijk als ze tussendoor uitgeteld ergens in slaap vallen.
Zodra ik boven kom, komen ze op me afrennen en ze vinden het allemaal heerlijk om geknuffeld te worden en kunnen erg goed spinnen! Ze zijn nog wel vrij lomp met de nagels en ik loop er bij als 1 grote open wond ;) Maar dat is niks wat niet heelt. Ik kan met name Monique aanraden spijkerbroeken te dragen en lange mouwen want Sjef is dol op het klimmen in benen. En vooral geen open schoenen aan want tenen zijn zijn favoriete speeltjes. Hij maakt het wel goed met je door je makkelijk 100 kusjes achter elkaar op je neus te geven. Tatum en Kareltje zitten, zodra je bukt op je rug. Tatum ligt vaak op een plateau boven de krabton voor mij ongeveer op ooghoogte te slapen. Als je er langs komt steekt ze meteen een poot naar je uit, stop aaien!!! Kareltje begroet me steeds mauwend met als zijn papa. Bella is een schatje die al echte kopjes geeft en langs je benen strijkt en ze laat ons als enige heel. Midas doet me altijd denken aan een speelgoedbeestje, zo lief zacht en klein maar vlak hem niet uit, het is een pretkonijn en heel ondeugend, eentje doe letterlijk in de gordijnen klimt. Balthazar is lief en over het algemeen wat minder lomp maar als hij lekker aan het spelen is op het bed kun je maar beter onder de dekens gaan liggen want van de week rende hij vol over mijn gezicht dat er nu net zo prachtig uitziet als mijn armen en benen!
Nou ik hoop dat we nu eens de resterende drie weken zorgeloos of in elk geval zorgenarm mogen doorkomen. Ik voel een enorme verantwoordelijkheid naar mijn kittenkopers om straks 4 perfect gezonde kittens te mogen komen afleveren. Aan mijn inzet zal het niet liggen, nu nog wat meer geluk!
RSS Feed
